กลุ่มกัลยาณมิตร ในประเทศแอฟริกาใต้

ผลการปฏิบัติธรรม

ของ

กลุ่มกัลยาณมิตร ในประเทศแอฟริกาใต้

 

 

    ผมชื่อ สังวาลย์ ทับจันทร์ มาอยู่ South Africa ได้ 12 ปีแล้วครับ ชีวิตที่อยู่ไกลจากบ้านเกิดเมืองนอน ก็มีปัญหาสารพัดครับ แม้จะถือเป็นเรื่องธรรมดา แต่ผลลัพธ์ของปัญหาก็ไม่เคยทำให้หัวใจฉีกยิ้มได้เลย

 

    จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ ผมได้รู้จักกับพระสงฆ์จากวัดพระธรรมกาย ผมได้มีส่วนร่วมในการจัดตั้งศูนย์ปฏิบัติธรรมโจฮันเนสเบิร์กและได้เริ่มศึกษาการนั่งสมาธิ ผมก็ได้พบกับสิ่งมหัศจรรย์ที่ปัดเป่าพายุทอร์นาโดในหัวใจไปได้

 

    การนั่งสมาธิครั้งแรกๆนั้น ผมยังมีเรื่องต่างๆแออัดอยู่ในสมองเต็มไปหมด ควบคุมจิตให้นิ่งไม่ได้เลย พอนั่งมากขึ้นใจเริ่มสบาย และสงบมากขึ้น

 

    จนกระทั่งเช้ามืดที่ผ่านมา ผมก็นั่งสมาธิอีกครั้งหนึ่ง ใจเริ่มสงบอย่างช้าๆแต่ไม่นานครับ สิ่งที่ไม่พึงประสงค์ก็เกิดขึ้นในใจผมอีกจนได้ ทั้งเรื่องราวปัญหาต่างๆ พากันมารุมสกรัมความสงบทางใจของผมอีกแล้ว สักพักปัญหาเหล่านั้นก็ก่อตัวกลายเป็นมวลพายุทอนาโด แล้วก็หมุน หมุนแรงขึ้นๆ ผมก็ไม่สนใจ หมุนได้ก็ปล่อยให้หมุนไป สักพัก พายุนั้นก็ค่อยๆคลายตัวออก พร้อมกับมีสิ่งใหม่ปรากฏขึ้นที่ศูนย์กลางกายของผม เกิดขึ้นมาเองโดยที่ผมไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้นเลย สิ่งนั้นคือ องค์พระใสๆครับ เป็นพระแก้วใสองค์เล็กๆ แล้วก็ขยายใหญ่ขึ้นๆพร้อมๆกับความรู้สึกที่ไม่เคยพบมาก่อนในชีวิต คือทั้งอบอุ่น และมีความสุขมากๆ หลังจากเห็นองค์พระได้สักพักหนึ่ง ผมก็เริ่มเห็นดวงใสๆขึ้นมากลางองค์พระ

 

 

    มันก็น่าแปลกนะครับ ทั้งๆที่ท่านก็ขึ้นมาโดยที่ผมไม่ได้คิด แต่ผมสิครับ กลับคิดว่า ผมคิดขึ้นมาเองหรือเปล่า ตั้งคำถามกับตัวเองว่า เป็นภาพที่เราคิดขึ้นมาเองไหม พยายามจะลืม และปัดสิ่งนี้ออกไปจากใจ แต่ว่า ท่านก็ไม่ไปไหน คือยังอยู่กับตัวผม ทั้งองค์พระและดวงแก้วใสๆยังอยู่ในกลางท้องของผมตลอดเวลา ผมรู้สึกว่าใจสะอาดและมีความสุขมากๆเลยครับ ผมขอแบ่งความสุขตรงนี้ให้กับๆทุกท่านด้วยครับ

 

    ลูกชื่อ เกษร ด่านอุดร ฮัทชินสัน จากโจฮันเนสเบิร์กค่ะ   เริ่มต้นของการนั่งสมาธิ ลูกค่อนข้างจะต้องปรับสภาพใจนาน เพราะปกติเป็นคนใจร้อน บางทีน๊อตทางอารมณ์ของเราก็หลุดอย่างไม่ทันตั้งตัว ซึ่งไม่ส่งผลดีต่อตัวเองเท่าใดนัก จากอุปนิสัยตรงนี้ พอมานั่งสมาธิในช่วงแรกๆทำให้ใจวอกแวก ไม่ค่อยมีสมาธิ ดังนั้นก่อนจะนั่งลูกจึงจัดอารมณ์และจิตใจของตัวเองเสียก่อน โดยการหายใจเข้า หายใจออกลึกๆ ประมาณ  3 -4 ครั้ง ก่อนที่จะหลับตาลง แล้วจึงนึกถึงองค์พระ พอนึกไปเรื่อยๆองค์พระท่านก็ชัดเจนขึ้น เป็นลักษณะโปร่งใส และจิตใจก็ควบแน่นมากขึ้น ไม่วอกแวกเหมือนเก่า และรู้สึกว่า ตัวเบาสบาย จนลูกสามารถที่จะนั่งได้นาน โดยไม่ได้เปลี่ยนท่า เหมือนร่างกายไม่มีน้ำหนัก และมีความสุขมากค่ะ และผลที่ได้รับจากการนั่งสมาธิ คือ จากใจร้อน ก็เย็นลง มีความไตร่ตรองรอบคอบ แม้แต่ร่างกายก็แข็งแรงมากขึ้นด้วยค่ะ

 

    ผมชื่อ ลัคกี้ มาจากประเทศซิมบับเวย์ครับ  ผมมานั่งสมาธิที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมโจฮันเนสเบิร์กทุกวัน แต่ก่อนผมมักคิดว่า ตัวเองลำบากครับ ลำบากทั้งกายและใจ เหมือนมีบางสิ่งมาล่ามหัวใจผมไว้ สังคมที่นี่มีเรื่องของการเหลื่อมล้ำด้านสีผิว มีความไม่เท่าเทียมเป็นอย่างมาก ทำให้ผมอยู่ในสังคมด้วยความอึดอัด ผมอยากมีอิสระจากข้อจำกัดเหล่านี้ จนกระทั่งได้มานั่งสมาธิ ผมได้พบอิสระจากที่นี่ครับ

 

    เวลานั่งสมาธิ ผมก็ทำใจให้หยุดนิ่งๆที่ศูนย์กลางกายฐานที่7 พอปล่อยใจนิ่งๆที่กลางท้อง ผมก็รู้สึกโล่ง ว่าง เหมือนมีดวงทรงกลมครอบตัวผมอยู่ ผมเกิดความรู้แจ้งภายในใจ รู้สึกเป็นอิสระ มีความสุขและความเบิกบานอยู่ภายใน

 

 

    เดี๋ยวนี้ผมรู้สึกแตกต่างไปจากแต่ก่อนมาก เหมือนโซ่เส้นโตที่ล่ามใจได้หลุดหายไปแล้ว เหมือนผมได้เกิดใหม่ในสภาพที่เท่าเทียม และปลดเรื่องความไม่ดี ให้หมดไปอย่างสิ้นเชิง  ผมอยากจะแนะนำการฝึกสมาธิให้กับเพื่อนๆชาวแอฟริกันผิวสีทุกคน ซึ่งพวกเราเติบโตมาโดยไม่เคยรู้จักการฝึกสมาธิเลย ผมคิดว่าสมาธิจะทำให้ทุกคนมีชีวิตที่ดีขึ้น และนำสันติภาพและความมั่นคงมาสู่ประเทศแอฟริกาครับ

 

 

    ดิฉันชื่อ วิกโนเลีย เอ็มบีซ่า เป็นชาวซูลูค่ะ ก่อนที่จะได้มาฝึกสมาธิ เมื่อมีคนมาคุยกับดิฉันเกี่ยวกับการฝึกสมาธิ ดิฉันจะมีคำถามว่า มันคืออะไรเหรอ ทำไมดิฉันถึงต้องฝึกสมาธิด้วยล่ะ แต่โชคดีที่ดิฉันเป็นคนที่ไม่สิ้นสุดอยู่เพียงแค่ถาม ดิฉันได้พาตัวเองมานั่งสมาธิด้วย

 

    ขณะที่ดิฉันกำลังนั่งสมาธิ ดิฉันจะกำหนดใจไปที่จุดศูนย์กลางกาย ทุกครั้งที่ดิฉันหลับตาและปล่อยใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย จะมีแสงสว่างเกิดขึ้นภายใน เป็นแสงสว่างที่ทำให้ดิฉันเกิดความรู้สึกอัศจรรย์ใจ เป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ แสงสว่างนั้นมีลักษณะเหมือนเป็นร่างกาย สว่างคล้ายแสงจันทร์ ดิฉันไม่รู้จะอธิบายอย่างไร แต่เมื่อเห็นแล้ว ดิฉันรู้สึกเป็นอิสระ เหมือนกับความสงบและความสุขรวมกัน และดิฉันมีความสุขตลอดเวลาค่ะ

 

    ดิฉันอยากให้ทุกคนได้นั่งสมาธิ โดยเฉพาะชุมชนชาวผิวดำ เพราะเมื่อดิฉันเล่าให้ฟังเกี่ยวกับสมาธิ พวกเขามักคิดถึงเรื่องของศาสนา และจะถามดิฉันทุกทีว่าคุณไปทำอะไร “มันเป็นโบสถ์หรอ” ดิฉันก็จะตอบว่า “ไม่ใช่โบสถ์ มันเป็นสิ่งที่คุณทำเพื่อช่วยตัวคุณเอง สิ่งนี้จะกลั่นใจให้ใสสะอาด ช่วยคุณจัดการกับปัญหาต่างๆ ให้หมดไป เหลือไว้แต่ความสงบสุขภายในให้คุณแทน” และดิฉันอยากขอบคุณเป็นอย่างมากที่มีการสอนนั่งสมาธิที่นี่ มันเป็นสิ่งที่น่าปลื้มใจเหลือเกินค่ะ

 

    ดิฉันชื่อ แซนดี้ เป็นครูสอนภาษาอังกฤษ  และทำงานเกี่ยวกับด้านการตลาด วันแรกที่ได้นั่งสมาธิ ก็ยังมีความคิดเรื่องราวต่างๆ มารบกวนเป็นระยะ ต่อมาเมื่อนั่งมากขึ้น ใจก็สงบได้เร็วขึ้น อยู่ที่กลางกายได้อย่างต่อเนื่อง และรู้สึกว่า มีอะไรบางอย่างกลมๆ อยู่ภายใน แต่ก็ไม่ได้สนใจ ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไรหรือชัดเจนมากน้อยแค่ไหน

 

    เมื่อร่างกายผ่อนคลายต่อเนื่อง  สงบนิ่ง เบา สบาย มากขึ้น เพียงไม่นาน ความรู้สึกกลมๆ นั้น ก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นภาพดวงกลมอย่างชัดเจน มีความสว่าง เกิดขึ้นพร้อมๆกัน เมื่อถึงเวลาที่พระอาจารย์แนะนำให้ขยายใจ แบ่งปันความรัก ความปรารถนาดีออกไปรอบตัว ดวงนั้นก็ขยายกว้างออกไป ทุกทิศทาง เหมือนหยดน้ำทิ้งตัวลงสัมผัสกับผืนน้ำ แล้วเกิดวงกว้างขยายออกไป  เป็นความสุขสงบสว่าง ที่เกิดขึ้นได้อย่างง่ายดาย  ที่ศูนย์กลางกาย  เป็นความสุขอันแสนวิเศษค่ะ  It is wonderful.

http://goo.gl/OWdHL