Mobile Versionเมื่อวันเวลาผ่านไป ตัวเธอในภพชาตินั้น ซึ่งกำลังจมอยู่กับความทุกข์ ในเรื่องราวของครอบครัว ก็ได้ยินข่าวประชาสัมพันธ์ว่า “จะมีศิลปินหนุ่มผู้มีจิตใจงดงาม เดินทางมาเปิดการแสดงดนตรีแนวให้กำลังใจ ภายในหัวเมืองที่ตัวเธออาศัยอยู่”ตัวเธอได้ยินข่าวว่าจะมีศิลปินหนุ่มมาเปิดการแสดงดนตรีแนวให้กำลังใจทันทีที่ตัวเธอในภพชาตินั้น ได้ยินข่าวประชาสัมพันธ์เช่นนั้น ตัวเธอก็เกิดความรู้สึกสนอกสนใจ และอยากที่จะเดินทางไปฟังดนตรีของศิลปินหนุ่มคนนั้นเป็นอย่างมาก ที่ตัวเธอมีความรู้สึกสนใจเช่นนี้ ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ตัวเธอมีแต่ความทุกข์อกทุกข์ใจ และก็ไม่มีใครที่จะมาคอยให้กำลังใจหรือให้คำแนะนำดีๆ กับเธอได้เลยเมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวเธออยากที่จะไปฟังใครสักคน ที่ร้องเพลงให้กำลังใจกับชีวิตของเธอ ด้วยความหวังว่า “บทเพลงของเขาจะมาช่วยบรรเทาเรื่องราวร้ายๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเธอลงไปได้บ้าง”สำหรับตัวศิลปินหนุ่มผู้มีจิตใจงดงามคนนั้น เขาก็ไม่ใช่ใครอื่นไกล เพราะเขาก็คือ ตัวลูกในภพชาติปัจจุบันนี้นั่นเอง โดยตัวลูกหรือศิลปินหนุ่มผู้มีจิตใจงดงามในภพชาตินั้น จะชอบเดินทางไปเปิดการแสดงดนตรีตามแคว้นต่างๆ อยู่เสมอๆ และด้วยความที่ตัวลูก ในภพชาตินั้น มีเอกลักษณ์ในการแสดงดนตรีที่ไพเราะ โดดเด่นไม่เหมือนใคร ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ใครต่อใครที่มีโอกาสได้มาชมการแสดงดนตรีของตัวลูกแล้ว ต่างก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชอบและชื่นชมการแสดงของตัวลูกเป็นอย่างมากศิลปินหนุ่มคนนั้นก็คือตัวลูกในภพชาติปัจจุบันนี้จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง ตัวลูกหรือศิลปินหนุ่มผู้มีจิตใจงดงามในภพชาตินั้น ก็ได้มีโอกาสเดินทางมาเจอกับหมู่คณะของเรา ที่ลงมาเกิดสร้างบารมีในยุคสมัยนั้น แล้วตัวลูก ในภพชาตินั้นก็ได้สั่งสมบุญ, ฟังธรรมและปฏิบัติธรรมร่วมกับมหาปูชนียาจารย์ในยุคนั้นตัวลูก ในภพชาตินั้น ได้มีโอกาสมาสั่งสมบุญกับมหาปูชนียาจารย์ในยุคนั้นด้วยหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้สั่งสมบุญ, ฟังธรรมและปฏิบัติธรรมร่วมกับมหาปูชนียาจารย์ในยุคนั้นแล้ว ตัวลูกในภพชาตินั้น ก็เกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกฎแห่งกรรม, เรื่องบุญ-บาป, เรื่องนรก-สวรรค์ รวมไปถึงเรื่องเป้าหมายของชีวิต ฯลฯ เป็นอย่างมากเมื่อตัวลูกหรือศิลปินหนุ่มผู้มีจิตใจงดงามในภพชาตินั้น มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะถ่ายทอดสิ่งดีๆ ที่ตัวลูกได้เรียนรู้มา ผ่านบทเพลงและเสียงดนตรี ซึ่งเป็นสิ่งที่ตัวลูกในภพชาตินั้นชอบ และมีความถนัดเป็นอย่างมาก เพื่อให้มหาชนทั้งหลายที่มาชมการแสดงดนตรีของตัวลูก ได้เกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ตามอย่างตัวลูกไปด้วยตัวลูกไปเปิดการแสดงดนตรีแนวให้กำลังใจกับมหาชนทั้งหลายควบคู่ไปกับการแนะนำวิธีการนั่งสมาธิและเมื่อความรู้สึกเช่นนี้ได้เกิดขึ้นอยู่ภายในใจของตัวลูกแล้ว ตัวลูกจึงเริ่มแต่งบทเพลงธรรมะที่ไพเราะและเสริมสร้างกำลังใจ จากนั้นตัวลูกก็เริ่มออกเดินทางไปเปิดการแสดงดนตรีแนวให้กำลังใจกับมหาชนตามแคว้นต่างๆ ควบคู่ไปกับการแนะนำวิธีการนั่งสมาธิให้กับมหาชนทั้งหลาย ที่ได้เดินทางมาฟังดนตรีของตัวลูกด้วยที่ตัวลูกตั้งใจทำเช่นนี้ ทั้งนี้ก็เป็นเพราะตัวลูกรู้และซาบซึ้งว่า การทำสมาธิจะช่วยทำให้ทุกๆ คนที่มาฟังการแสดงดนตรีของตัวลูก สามารถที่จะเข้าถึงความสุขภายใน และมีกำลังใจกลับไปใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างแท้จริง ซึ่งหนึ่งในเมืองที่ตัวลูกไปเปิดการแสดงดนตรีนั้น ก็มีเมืองที่คุณโมนิคในภพชาตินั้นอาศัยอยู่นั่นเอง
และหลังจากที่ตัวคุณโมนิคในภพชาตินั้น ได้มีโอกาสเดินทางมาฟังการแสดงดนตรีของตัวลูกที่ได้ตั้งใจขับร้องออกมาจากใจ เพื่อมอบสิ่งดีๆ ให้กับมหาชนทั้งหลายแล้ว ตัวเธอก็เกิดความรู้สึกประทับใจเป็นอย่างมาก อีกทั้งบทเพลงธรรมะที่ตัวลูกขับกล่อมยังทำให้ตัวเธอรู้สึกมีกำลังใจ ที่จะลุกขึ้นต่อสู้กับปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ในชีวิตต่อไปได้อีกด้วยตัวลูกในภพชาตินั้น ได้เชิญชวนให้ทุกท่านที่มาฟังดนตรีของลูก หลับตาทำสมาธิและเมื่อการแสดงดนตรีของตัวลูกในภพชาตินั้นใกล้จะจบลง ด้วยความรักและความปรารถนาดีอยากที่จะให้ทุกๆ คน ที่มาฟังดนตรีได้มีกำลังใจ และได้รู้ว่าแหล่งของกำลังใจที่แท้จริงนั้น มีอยู่ในตัวของทุกๆ คน ตัวลูกในภพชาตินั้นจึงได้เชิญชวนให้ผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาฟังดนตรีของตัวลูกได้หลับตาแล้วก็เริ่มทำสมาธิ โดยฟังเสียงของตัวลูกพูดแนะนำวิธีการนั่งสมาธิควบคู่ไปกับเสียงดนตรีบรรเลงเบาๆ นั่นเองและ ณ ช่วงเวลานี้เอง เมื่อตัวเธอในภพชาตินั้น ได้มีโอกาสนั่งสมาธิในช่วงท้ายของการแสดงดนตรี ร่วมกับมหาชน ตามคำแนะนำของตัวลูกในภพชาตินั้นแล้ว ตัวเธอก็ยิ่งเกิดความรู้สึกผ่อนคลาย สบายใจ และสามารถปล่อยวางจากเรื่องราวปัญหาต่างๆ ภายในครอบครัวของเธอลงไปได้เป็นอย่างมากตัวเธอได้รีบเข้าไปพูดคุยซักถามรายละเอียดเรื่องการทำสมาธิกับตัวลูกเมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้ตัวเธอเกิดความรู้สึกสนใจ เกี่ยวกับเรื่องการทำสมาธิขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจเลยทีเดียว ดังนั้นทันทีที่ตัวลูกหรือศิลปินหนุ่มผู้มีจิตใจงดงามในภพชาตินั้น ได้แสดงดนตรีรอบนั้นจบลง ตัวเธอจึงไม่รอช้า ได้รีบเข้าไปสนทนาพูดคุย ชื่นชม และซักถามรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องการทำสมาธิกับตัวลูกเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้นเห็นว่า ตัวเธอมีความสนใจใคร่รู้เกี่ยวกับเรื่องสมาธิเช่นนั้น ตัวลูกจึงได้ตั้งใจทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตรให้กับตัวเธออย่างเต็มที่ อีกทั้งตัวลูกยังได้ค่อยๆ อธิบายและแนะนำให้ตัวเธอได้รู้ และเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ซึ่งเป็นคำสอนที่มีเฉพาะในพระพุทธศาสนาอีกด้วยตัวลูกได้ตั้งใจทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตรให้กับตัวเธออย่างเต็มที่แต่ด้วยความที่ตัวเธอในภพชาตินั้น ไม่ได้เกิดมาเป็นชาวพุทธ และก็ไม่ได้อาศัยอยู่ในแคว้นที่มีพระพุทธศาสนาบังเกิดขึ้น จึงทำให้ตัวเธอไม่มีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับเรื่องคำสอนในพระพุทธศาสนาเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นเมื่อตัวเธอได้ยินได้ฟังเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ซึ่งเป็นคำสอนที่มีเฉพาะในพระพุทธศาสนาจากตัวลูกในภพชาตินั้นแล้ว ตัวเธอจึงรับรู้และเข้าใจได้เพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นแต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ตัวเธอในภพชาตินั้น สามารถสัมผัสและรับรู้ได้อย่างแจ่มชัดด้วยตัวของเธอเองนั้น ก็คือการทำสมาธิ หรือการทำใจหยุดนิ่งเฉยๆ สามารถทำให้ตัวเธอคลายจากความทุกข์และความกังวลใจต่างๆ ลงไปได้ เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวเธอมีความรู้สึกประทับใจในการนั่งสมาธิเป็นอย่างมากตัวเธอได้เดินทางมาชมการแสดงดนตรีของตัวลูกในทุกๆ รอบและด้วยความรู้สึกประทับใจในการนั่งสมาธินี้เอง จึงทำให้ตัวเธอได้เดินทางมาชมการแสดงดนตรีของตัวลูก หรือศิลปินหนุ่มผู้มีจิตใจงดงามในภพชาตินั้น ในทุกๆ รอบ อีกทั้งตัวเธอยังได้หาโอกาสสนทนาพูดคุย เกี่ยวกับเรื่องธรรมะและเรื่องการนั่งสมาธิกับตัวลูกอยู่เสมอๆ อีกด้วยเมื่อตัวเธอในภพชาตินั้น ได้สนทนาพูดคุยเรื่องธรรมะ และเรื่องการนั่งสมาธิกับตัวลูก มากเข้าๆ ตัวเธอก็เกิดความรู้สึกสงสัยใคร่รู้ขึ้นมาในใจว่า “ใครเป็นอาจารย์ผู้ชี้นำทางสว่างและสอนธรรมะดีๆ ให้กับตัวลูก” เมื่อความสงสัยใคร่รู้ดังกล่าว ได้เกิดขึ้นมาในใจของตัวเธอเช่นนั้นแล้ว ตัวเธอจึงไม่รอช้า ได้ซักถามเรื่องนี้กับตัวลูกด้วยสนอกสนใจในทันทีตัวเธอรู้สึกสงสัยว่า ใครเป็นอาจารย์ผู้ชี้นำทางสว่างและสอนธรรมะดีๆ ให้กับตัวลูกและเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ถูกเธอซักถามเช่นนี้แล้ว ตัวลูกจึงได้เฉลยคำตอบให้เธอได้รู้และทราบว่า “อาจารย์ผู้ชี้นำทางสว่างและสอนธรรมะดีๆ ให้กับตัวลูกนั้นก็คือ พระเถระที่บวชในพระพุทธศาสนา ซึ่งท่านเป็นผู้ที่มีความปรารถนาอยากที่จะให้ชาวโลก ได้เข้าถึงสันติสุขภายในกันทุกๆ คน”จากนั้นตัวลูกหรือศิลปินหนุ่มผู้มีจิตใจงดงามในภพชาตินั้น ก็เริ่มเล่าเรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับพระเถระและหมู่คณะในภพชาตินั้นให้ตัวเธอได้ฟัง ด้วยความรู้สึกที่ปลื้มปีติเบิกบานใจเป็นอย่างมากตัวเธอมีความรู้สึกอยากเดินทางไปพบกับพระเถระด้วยตัวของเธอเองหลังจากที่ตัวเธอในภพชาตินั้น ได้ฟังเรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับพระเถระและหมู่คณะ ในภพชาตินั้นแล้ว ตัวเธอก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะเดินทาง ไปพบกับพระเถระด้วยตัวของเธอเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ ตัวเธอในภพชาตินั้น จึงได้ตั้งหน้าตั้งตารอคอยวันที่ตัวลูกจะเดินทางไปกราบพระเถระอย่างใจจดใจจ่อ เพื่อที่ว่าตัวเธอจะได้ติดสอยห้อยตามตัวลูกไปพบกับพระเถระด้วยแต่ทว่าในช่วงระหว่างที่ตัวเธอในภพชาตินั้น กำลังรอคอยวันที่จะได้เดินทางไปพบพระเถระพร้อมกันกับตัวลูกนั้น วิบากกรรมปาณาติบาตที่ตัวเธอได้เคยแอบเหยาะยาพิษใส่ลงไปในอาหารให้ภรรยาหลวงกิน จนเป็นเหตุทำให้ภรรยาหลวงถึงแก่ความตายในภพชาติดังกล่าว ซึ่งเป็นภพชาติก่อนหน้าภพชาตินี้ ก็ได้ช่องตามมาส่งผลพอดี เมื่อเป็นเช่นนี้จึงส่งผลทำให้ตัวเธอในภพชาตินั้น ต้องล้มป่วยลงอย่างกะทันหัน ด้วยอาการพิษไข้กำเริบอย่างหนัก จนยากเกินกว่าที่จะเยียวยารักษาให้หายได้เมื่อวิบากกรรมปาณาติบาตได้ช่องตามมาส่งผล จึงทำให้เธอล้มป่วยลงอย่างกะทันหันและเมื่อตัวเธอในภพชาตินั้น ถูกทุกขเวทนาจากพิษไข้เข้ามารุมเร้าอย่างหนักเช่นนั้น จึงทำให้ตัวเธอเกิดความรู้สึกขึ้นมาในใจว่า “ตัวเธอเองคงจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกไม่นาน” แต่ด้วยความที่ใจของเธอ ปรารถนาที่จะไปเดินทางไปพบพระเถระพร้อมกับตัวลูกเป็นอย่างมากเธอได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า ในภพชาติต่อๆ ไป ขอให้ตัวเธอได้เกิดมาเจอกับตัวลูกอีกด้วยเหตุนี้เอง ตัวเธอจึงได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า “ในภพชาติต่อๆ ไป ขอให้ตัวเธอได้เกิดมาเจอกับตัวลูกอีก แล้วก็ขอให้ตัวเธอได้มีโอกาสพบกับพระเถระในภพชาติเบื้องหน้า” หลังจากที่ตัวเธอได้อธิษฐานจิตจบลงไม่นาน ตัวเธอก็ได้เสียชีวิตลงด้วยพิษไข้ในที่สุดภายหลังจากภพชาตินั้นเป็นต้นมา ตัวเธอก็ได้เกิดมาเจอกับตัวลูกบ้างไม่เจอกันบ้าง ซึ่งถ้าหากในภพชาติไหน ตัวเธอได้มีโอกาสเกิดมาเจอกับตัวลูก ตัวเธอก็จะได้ตัวลูกมาทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตร และแนะนำชักชวนให้ตัวเธอได้มารู้จักกับพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย แล้วก็ได้มาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะ เหมือนอย่างในภพชาติปัจจุบันนี้นั่นเองตัวเธอก็ได้เกิดมาเจอกับตัวลูกบ้างไม่เจอกันบ้างจากเรื่องราวสะเก็ดข่าวสั้นทันปรโลกที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้ ก็สอนให้เราได้รู้ว่า ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรมทั้งสิ้น อีกทั้งเราก็ไม่รู้เลยว่า ระเบิดเวลาหรือวิบากกรรมที่เราเคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ จะได้ช่องตามมาส่งผลเมื่อไหร่ ดังนั้นเราจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรม ซึ่งเป็นคำสอนที่มีเฉพาะในพระพุทธศาสนาให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและดีงามด้วยความไม่ประมาทเราควรตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี ปฏิบัติตามหลักธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอีกทั้งเราจะได้ตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี และประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่น ละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให้ผ่องใส หรือทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา เป็นต้น ซึ่งถ้าหากเราทำได้เช่นนี้ ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัย และมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไปตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม”สำหรับ Case Study คุณโมนิค มูนอฟ ก็คงจะต้องจบลงพอสังเขปเพียงเท่านี้ เอวํ ก็มีด้วยประการละฉะนี้
http://goo.gl/ArZou
พิมพ์บทความนี้
