ความสุข ณ ศูนย์กลางกายกลางทวีปอเมริกา

ความสุข ณ ศูนย์กลางกายกลางทวีปอเมริกา

สร้างโลกแก้ว
เรื่อง : ทีมงานพีซเรฟโวลูชัน

จากวารสารอยู่ในบุญฉบับเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๙

 

      จุดเชื่อมต่อระหว่างอเมริกาเหนือกับอเมริกาใต้ ยังมีดินแดนที่หากมองดูจากแผนที่โลกแล้วมีลักษณะเหมือนคอคอดเล็ก ๆ ที่หลายคนอาจไม่ค่อยรู้จักเท่าไรนัก ดินแดนแถบนี้ส่วนหนึ่งเป็นถิ่นที่อารยธรรมมายาในสมัยโบราณเคยเจริญรุ่งเรือง ผู้คนสื่อสารกันด้วยภาษาสเปน เพราะเคยถูกปกครองโดยอาณาจักรสเปนมาก่อน ตั้งแต่เมื่อครั้งชาวยุโรปเริ่มเข้ามาบุกเบิก และเพื่อเป็นการบุกเบิกเอาความรู้เรื่องราวการทำสมาธิ(Meditation)เพื่อสันติสุขภายในอันเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนแสวงหา ในเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมาพระอาจารย์และทีมงานพีซเรฟโวลูชันจึงได้เดินทางไกลข้ามน้ำข้ามทะเลไปยังดินแดนอันห่างไกลนั้น เพื่อเผยแผ่ให้ผู้คนในแถบนั้นได้รู้จักการนั่งสมาธิและความสุขจากภายในโดยเดินทางไปใน ๕ ประเทศ ได้แก่ กัวเตมาลา เอลซัลวาดอร์ ฮอนดูรัส นิการากัว และคอสตาริกา

กัวเตมาลา

    จุดหมายแรก คือ ประเทศกัวเตมาลา (Guatemala) ชื่อประเทศนี้มาจากภาษาพื้นเมือง Cuauhtēmallān แปลว่า “สถานที่อันเต็มไปด้วยต้นไม้” อยู่ถัดจากประเทศเม็กซิโกลงมาทางใต้ เมื่อเดินทางไปถึงแล้ว มองไปโดยรอบจะเห็นภูเขามากมาย อากาศเย็นสบาย อุณหภูมิ ๒๓ องศาเซลเซียสเช้าถึงเย็นตลอดทั้งปี ขึ้นชื่อว่าเป็นประเทศที่มีอากาศดีที่สุดในโลก เหมาะแก่การทำใจหยุดใจนิ่งเป็นอย่างยิ่ง ในอดีตกัวเตมาลาเคยเป็นดินแดนที่อารยธรรมมายาอันรุ่งเรืองตั้งอยู่ จึงมีพีระมิดโบราณเป็นจุดหมายที่น่าสนใจ ต่อมาถูกปกครองโดยอาณาจักรสเปนและได้รับเอกราชเมื่อปี ค.ศ. ๑๘๙๑

     สำหรับผู้ประสานงานในการจัดกิจกรรม PIPO กัวเตมาลาในครั้งนี้ คือ ชายชาวกัวเตมาลาคนหนึ่งชื่อ “เซบัสเตียน” เป็นเจ้าของโรงเรียนที่เปิดสอนเด็กตั้งแต่ระดับอนุบาลถึงมัธยม เขาถูกใจงานสร้างสันติภาพที่พีซเรฟโวลูชันทำอยู่ จึงก้าวเข้ามาร่วมมือกันจัดกิจกรรมต่าง ๆ ขึ้น เซบัสเตียนเป็นคนที่อุปนิสัยดี ทีมงานประทับใจการดูแลของเขามาก

 

      การเดินทางไปถึงกัวเตมาลานับเป็นโอกาสดีที่นักเรียนในโรงเรียนของเขาจะได้รู้จักการนั่งสมาธิ เขาจึงนิมนต์พระอาจารย์ให้ช่วยสอนสมาธิให้แก่คุณครูและเด็กนักเรียนกว่า ๓๐๐ คน บรรยากาศของการนั่งสมาธิสดใสด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเด็ก ๆทุกคนดูมีความสุข ได้อารมณ์สบายจากการนั่งสมาธิวันเดียวกันนั้นพระอาจารย์ได้ไปสอนสมาธิต่อที่ศูนย์ส่งเสริมสุขภาพแบบองค์รวม Integration Personal Wellness Center ผู้ที่มาร่วมนั่งสมาธิในรอบนี้เคยนั่งสมาธิออนไลน์กับพระอาจารย์ทางอินเทอร์เน็ตมาหลายเดือนแล้ว พอได้มาเจอพระอาจารย์พวกเขาดีใจมากตั้งใจนั่งฟังเทศน์อย่างดี

      หลังจากนั้น ก็ออกเดินทางไป Casa Del Agua ซึ่งเป็นที่จัดอบรมสมาธิระยะ ๓ วันให้แก่ผู้ที่สนใจ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นวัยทำงานและอยากมาแสวงหาความสุขสงบและสมดุลของชีวิต ในโปรแกรมอบรมนี้พระอาจารย์นำนั่งสมาธิวันละ ๓ รอบ และบรรยายเรื่องสมาธิเบื้องต้น กายกับใจ ทุกข์สี่ และนิสัย ทำให้ผู้เข้าร่วมเกิดความเข้าใจธรรมชาติของโลกและชีวิตมากยิ่งขึ้น เมื่อเข้าใจชีวิตแล้วก็จะสามารถจัดการกับปัญหาต่าง ๆ ได้ด้วยใจที่สงบ เมื่อจบโครงการพระอาจารย์มอบประกาศนียบัตรแก่ผู้เข้าร่วมกิจกรรม

 

เอลซัลวาดอร์

     ลงมาทางใต้อีกนิดก็ถึงประเทศที่สอง คือเอลซัลวาดอร์ (El Salvador) ชื่อประเทศนี้เป็นภาษาสเปนแปลว่า “ผู้พิทักษ์” หรือ “ผู้ช่วยชีวิต ”ที่นี่อากาศร้อนคล้ายเมืองไทย การจราจรค่อนข้างคับคั่ง ในปัจจุบันประเทศนี้ยังขาดเสถียรภาพทางการเมือง แต่ก็มีคนบางกลุ่มที่สนใจสมาธิเป็นอย่างมาก ที่เอลซัลวาดอร์เรามีผู้ประสานงานในการจัดกิจกรรมชื่อ “ซีซาร์” เป็นหัวหน้าองค์กร Psicolegas ซึ่งร่วมมือเป็นพันธมิตรกับพีซเรฟโวลูชันด้วย พอมาถึงเอลซัลวาดอร์ พระอาจารย์ได้รับนิมนต์ไปให้สัมภาษณ์เพื่อออกรายการโทรทัศน์และหนังสือพิมพ์ ซึ่งพระอาจารย์ได้อธิบายถึงคำว่า “สันติสุข” และให้ทุกคนสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นในตนเองก่อนด้วยการนั่งสมาธิจนใจใสบริสุทธิ์ ใจหยุด ใจนิ่ง เมื่อทุกคนในโลกสามารถเข้าถึงสันติสุขภายในแล้ว สันติภาพภายนอกในสังคมโลกก็จะเกิดขึ้นตามมา

      ต่อมา พระอาจารย์ได้ให้สัมภาษณ์กับหนังสือพิมพ์อีกฉบับหนึ่งชื่อ La Prensa Grafica ถึงเรื่องประโยชน์ของการนั่งสมาธิต่อสุขภาพ การทำใจให้ใสบริสุทธิ์เพื่อสังคมที่ร่มเย็นเป็นสุข บทสัมภาษณ์ดังกล่าวได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ไปทั่วทั้งประเทศ ทำให้ชาวเอลซัลวาดอร์ในวงกว้างได้รับฟังเรื่องราวดี ๆ นี้

 

      วันต่อมาพระอาจารย์ไปนำนั่งสมาธิที่บ้านเพื่อนของซีซาร์ มีคนมานั่งสมาธิราว ๆ ๑๐ คน ทุกคนเคยนั่งสมาธิมาก่อนแล้ว ก่อนนั่งมีการพูดคุยกันถึงความสำคัญของอาสาสมัครที่จะช่วยกันเผยแผ่ส่งเสริมให้มีการนั่งสมาธิอย่างกว้างขวางยิ่งขึ้น ความสำคัญของการมองตนเอง และการรู้จักตนเองด้วยการนั่งสมาธิ เป็นต้น แล้วทุกคนพากันไปปฏิบัติธรรมที่ชายทะเล ซึ่งมีบรรยากาศที่สดชื่นเย็นสบายสภาพแวดล้อมเงียบสงบ ทุกคนพึงพอใจและมีความสุขที่ได้มานั่งปฏิบัติธรรม ณ ที่แห่งนี้

      กิจกรรมที่เป็นไฮไลต์ของที่นี่เห็นจะเป็นการรวมตัวกันนั่งสมาธิที่อนุสาวรีย์กลางเมืองหลวงเอลซัลวาดอร์ ซึ่งมีคนสนใจมานั่งปฏิบัติธรรมประมาณ ๑๐๐ คน พระอาจารย์กล่าวทักทายและขอบคุณทั้งผู้จัดและผู้ที่มาร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ และกล่าวว่า หากทุกคนอยากให้สันติสุขเกิดขึ้น ทุกคนต้องพิจารณาปรับปรุง และเข้าใจตนเองก่อน โดยทุกคนต้องสร้างสันติสุขภายในให้เกิดขึ้นก่อน สันติสุขภายนอกจึงจะเกิดขึ้นได้ การสร้างสันติสุขภายในกระทำได้โดยการนั่งสมาธิ จากนั้นพระอาจารย์ได้นำทุกคนนั่งสมาธิ ณ สถานที่อันกว้างขวาง อากาศเย็นสบาย เมื่อลืมตาขึ้นหลายคนบอกว่านั่งได้ดี นั่งแล้วโปร่ง โล่ง เบาสบาย

 

 

ฮอนดูรัส

      ประเทศที่สาม คือ ฮอนดูรัส (Honduras) เป็นประเทศที่มีความเจริญทางเศรษฐกิจ ถนนกว้างขวาง รถไม่ติด อากาศกำลังสบาย ไม่ร้อนไม่หนาว ผู้คนใจดี งานที่ประเทศนี้มีหนุ่มชาวฮอนดูรัสชื่อ “ซาฟีโร” เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการจัด ซาฟีโรเคยมาอบรมที่ประเทศไทยจนได้เป็นพีซเอเจนต์แล้ว ครอบครัวเขาเป็นเจ้าของสถาบันโยคะชื่อ Yoga's Garden

     ภารกิจสร้างสันติภาพในประเทศฮอนดูรัส เริ่มขึ้นด้วยการให้สัมภาษณ์สดในรายการโทรทัศน์เรื่องความสำคัญและประโยชน์ของสมาธิ สมาธิช่วยให้เกิดสันติสุขได้อย่างไร หลังจากนั้นพระอาจารย์และทีมงานเดินทางไปที่มหาวิทยาลัย UNITEC มีนักศึกษาประมาณ ๓๕ คน สนใจมานั่งสมาธิพระอาจารย์อธิบายเรื่องของกายกับใจว่าทำอย่างไรจึงจะมีสุขภาพกายและใจที่แข็งแรงและกล่าวถึงวิธีนั่งสมาธิ แล้วนำนั่งสมาธิทุกคนนั่งนิ่ง สงบเงียบ พระอาจารย์ให้ทุกคนลืมตาเมื่อเวลาผ่านไป ๔๐ นาที หลายคนบอกว่านั่งแล้วโล่ง โปร่ง เบา สบาย หลายคนนั่งแล้วตัวหายไป บางคนนั่งแล้วเห็นแสงสว่าง

 

นิการากัว

      ประเทศที่สี่ คือ นิการากัว (Nicaragua) เป็นประเทศที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในแถบอเมริกากลาง ประเทศนี้เจริญน้อยกว่าประเทศอื่น ๆ ที่ผ่านมา ถนนและเมืองไม่อยู่ในสภาพที่เป็นระเบียบเรียบร้อย มีร่องรอยความเสียหายที่เกิดจากเหตุแผ่นดินไหวรุนแรง นอกจากนี้จิตใจของผู้คนยังต้องการการเยียวยาที่เกิดขึ้นจากบาดแผลทางการเมือง สงครามกลางเมืองการคอร์รัปชัน และปัญหาเศรษฐกิจที่เรื้อรังกว่าครึ่งศตวรรษ อย่างไรก็ตาม ทีมงานยังพบคนหลายคนที่สนใจสมาธิ โดยพระอาจารย์ได้รับนิมนต์ไปสอนสมาธิที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งเมื่อไปถึงก็พบว่ามีผู้มาร่วมนั่งสมาธิ ๒๕ คนพระอาจารย์สอนเรื่องใจกับกาย ศูนย์กลางกายแล้วก็เริ่มปฏิบัติธรรม ทุกคนนั่งนิ่ง สงบ เงียบจนเวลาผ่านไป ๓๐ นาที เมื่อพระอาจารย์ให้ทุกคนลืมตาและถามถึงผลการปฏิบัติธรรมก็พบว่านั่งกันได้ดี หลายคนตัวหาย หลายคนเห็นแสงสว่าง

 

คอสตาริกา

    จุดหมายสุดท้าย คือ ประเทศคอสตาริกา (Costa Rica) ซึ่งเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยเพื่อสันติภาพ (University for Peace) เรื่องมีอยู่ว่า สมัยที่สหประชาชาติริเริ่มจะก่อตั้งมหาวิทยาลัยเพื่อสันติภาพ ก็มีมติที่จะไปตั้งที่ประเทศคอสตาริกา ซึ่งเป็นประเทศที่ไม่มีกองกำลังทหารตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๙๒ ในการมาเยือนครั้งนี้ พระอาจารย์ได้รับเชิญให้ไปสอนสมาธิในมหาวิทยาลัยเพื่อสันติภาพด้วย ซึ่งปัจจุบันเปิดรับนักศึกษาในระดับปริญญาโทและปริญญาเอก

 

     ที่ประเทศนี้ ทีมงานยังได้จัดปฏิบัติธรรมสุดสัปดาห์ที่ศูนย์โยคะ นอกจากนี้ยังมีรอบไฮไลต์ คือ การปฏิบัติธรรมใหญ่กลางห้างสรรพสินค้าในเมืองซานโฮเซ ซึ่งมีผู้เข้าร่วมกว่า ๑๐๐ คน ซึ่งแม้ว่าห้างสรรพสินค้าจะมีคนพลุกพล่าน แต่ภาพที่คนกว่าร้อยคนนั่งหลับตาสงบนิ่ง ไม่เคลื่อนไหว กว่า ๔๐ นาทีทำให้ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาฉงนพอสมควร

 

     การปฏิบัติธรรมในวันนี้ แต่ละคนต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่ารู้สึกมีความสุขเหมือนไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้น และต่างก็แย่งกันซักถามปัญหาเกี่ยวกับสมาธิ ซึ่งพระอาจารย์ได้บรรยายเกี่ยวกับธรรมชาติของใจ และสอนให้เห็นความสำคัญของการทำความสะอาดใจที่จะช่วยเปลี่ยนแปลงมุมมองของโลกและชีวิตให้มีความสุขที่สมบูรณ์ขึ้น

 

     ในโอกาสนี้ พระอาจารย์เปิดเพลง Change the World ซึ่งมีภาพคนนั่งสมาธิจากทั่วทุกมุมโลก เสียงเพลงเรียกความสนใจจากผู้คนที่เดินอยู่แถวนั้น เมื่อเพลงจบลงเสียงปรบมือก็ดังขึ้น และพระอาจารย์ได้สรุปให้ทุก ๆ คนในที่นั้นตระหนักว่า สันติสุขภายในคืออุปกรณ์ในการสร้างสันติภาพที่แท้จริงให้บังเกิดขึ้น แต่การจะค้นหาสันติสุขภายในนั้นทุกคนต่างมีหน้าที่ที่จะค้นหาด้วยตัวของตนเองจากกลางกายของตนเอง

 

      จากการเดินทางไปเยือนอเมริกากลางในครั้งนี้ ทำให้ได้บทสรุปเช่นเคยว่า ความฝันที่จะรังสรรค์สันติภาพให้เกิดขึ้นในโลกย่อมสำเร็จไม่ได้ หากผู้ใฝ่ฝันยังไม่สามารถทำให้ตนเองพบสันติสุขในชีวิตได้ เมื่อใดที่ทุกคนมีสันติสุขในใจเกิดขึ้น เมื่อนั้นสันติภาพที่แท้จริงจะบังเกิดขึ้นในโลก เปรียบได้กับความอิ่ม เมื่อเราอิ่ม เราจะรู้สึกว่าโลกนี้ไม่มีความอดอยากแต่อย่างใด เมื่อมนุษย์ทุกคนในโลกอิ่มพร้อม ๆ กัน นั่นก็หมายความว่าความอดอยากหมดสิ้นไปจากโลก แต่ความอิ่มจากสมาธิมีคุณค่ากว่านั้น เพราะเป็นความอิ่มที่ยั่งยืนและเติมเต็มความหิวโหยทางจิตใจได้อย่างไร้ขีดจำกัด