1 นาที เพื่อชีวิต
กระจกเงาที่มีคุณค่าเมื่อมีคนอื่นมาเป็นกระจกให้มองเห็นตัวเองได้ ชัดเจน ก็นับว่าโชคดีไม่น้อยแล้ว ไฉนจึงจะไปโกรธกระจกและคิดจะหนีกระจกเสียเล่า โกรธกระจกหรือหนีกระจกไปพ้นแล้ว ความผิดหลาดและความบกพร่องของตัวจะหมดไปได้หรือ
จงทำความดีเสียก่อนที่จะหมดโอกาสคนที่มัวประมาทมัวรอโน่นรอนี้อยู่ หรือผัดวัน ผัดเวลาอยู่ ก็มักจะหมดโอกาสที่จะทำสิ่งที่ควรทำ เมื่อถึงเวลาเรื่ยวแรงก็จะหมดไปเรื่อยๆ อายุก็มากขึ้นเรื่อยๆ แม้อยากจะทำก็ทำไม่ไหว แม้ขอเวลาขอโอกาสใหแข็งแรงให้อาการดีขึ้น เพื่อมาทำความดีทำบุญทำกุศลก่อนไป มัจจุราชก็ไม่ยอม เพราะหมดเวลาไปแล้ว และเตือนให้รู้ล่วงหน้านานแล้ว จึงต้องไปตามอำนาจของมัจจุราช และไปอย่างมือเปล่า ไม่มีหลักประกันอะไรเลย
แล้วเราจะโทษใครต้นไม้ ภูเขา แม้น้ำลำคลอง ถนนและบ้านเมือง ที่อยู่อาศัย ล้วนเป็นองค์ประกอบของชีวิตที่ทำให้ชีวิตสดชื่นให้ความสุขสบายให้ความสะดวกแก่เรา ถ้าคนเรายังเห็นแก่ตัว ยังมักง่ายเกี่ยวกับธรรมชาติสิ่งแวดล้อมอยู่ คนเราก็ยิ่งเดือดร้อนมากขึ้นทุกวัน คงโทษใครไม่ได้
เตรียมตัวกันหรือยัง
ไหนๆ ก็จะต้องตายแน่นอนแล้ว จะมัวประมาทมัวเมา ปล่อยชีวิตให้สนุกสนาน เอาแต่เที่ยวเอาแต่เล่น อยู่ไย ไฉนจึงไม่รีบแสวงหาสิ่งที่จะติดตามตนไปได้ และเป็นที่พึงแก่ตนได้ หลังจากที่ตัวเองตายไปแล้วกันเล่า
เรียบเรียงโดย พระธรรมกิตติวงศ์ ป.ธ.9. ราชบัณฑิต
http://goo.gl/kFYZJ