แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎกณ ป่าประดู่ลาย
อย่าตามเขา
(ภาษิตของพระปิยัญชหเถระ)
เมื่อผู้อื่นยกตน ควรถ่อมตน เมื่อผู้อื่นตกต่ำ ควรยกตนขึ้น เมื่อผู้อื่นไม่ประพฤติพรหมจรรย์ ควรประพฤติพรหมจรรย์ เมื่อผู้อื่นยินดีในกามคุณ ไม่ควรยินดีในกามคุณ
ปิยัญชหเถรคาถา เล่ม 40 หน้า 377
เมื่อไรเล่า
(ภาษิตของพระนีตเถระ)
คนโง่เขลา มัวแต่นอนหลับตลอดทั้งคืน และคลุกคลีอยู่ในหมู่ชนตลอดวันยังค่ำ เมื่อไรจักทำที่สุดแห่งทุกข์ได้เล่า
นีตเถรคาถา เล่ม 50 หน้า 405
ผู้มีบุญอันทำไว้แล้ว ย่อมเพลิดเพลินในโลกนี้
ละไปแล้ว ย่อมเพลิดเพลิน
เขาย่อมเพลิดเพลินในโลกทั้งสอง
เขาย่อมเพลิดเพลินว่า "เราทำบุญไว้แล้ว"
ไปสู่สุคติ ย่อมเพลิดเพลินยิ่งขึ้น
ขุททกนิกาย ธรรมบท
ขอยืนยัน
(ภาษิตของพระนาคิตเถระ)
ในลัทธิแห่งเดียรถีย์ ภายนอกพระศาสนานี้ ย่อมไม่มีทางไปสู่พระนิพพาน เหมือนอริยอัฏฐังคิกมรรคนี้เลย พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เป็นพระบรมครู ทรงพร่ำสอนภิกษุสงฆ์ด้วยพระองค์เอง เหมือนดังทรงแสดงผลมะขามป้อม ในฝ่าพระหัตถ์ฉะนั้น
นาคิตเถรคาถา เล่ม 50 หน้า 412
รสอันเลิศ
สุธาโภชน์ มีรสตั้งร้อยที่เราบริโภคในวันนี้ ก็ไม่เหมือนอมตธรรมที่เราได้บริโภค พระธรรมอันพระพุทธเจ้าผู้โคตมโคตร ทรงเห็นซึ่งธรรมหาประมาณมิได้ ทรงแสดงไว้แล้ว
ปริปุณณกเถรคาถา เล่ม 50 หน้า 429
จับลิง
(ภาษิตของพระวัลลิยเถระ)
วานร (หมายถึงจิต) เข้าไปอยู่ในกระท่อมมีประตู 5 ประตู พยายามเวียนเข้าออกทางประตูนั้นเนืองๆ จงหยุดนิ่งนะเจ้าลิง อย่าวิ่งไปดัลกาลก่อนเลย เราจับเจ้าไว้ได้ด้วยปัญญาแล้ว เจ้าจับจักไปไกลไม่ได้ละ
วัลลิยเถรคาถา เล่ม 51 หน้า 16
http://goo.gl/d15xd