ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๖
ดวงแก้วคุณยาย
ผู้ที่เล่าเรื่องราวให้ครูไม่ใหญ่ฟัง คือ อดีตเจ้าอาวาสวัดลำพญา
ครูไม่ใหญ่พบท่านตอนที่ท่านอายุ ๗๐ กว่าปี ขณะนี้ท่านมรณภาพไปแล้ว
ท่านเล่าให้ฟังว่า ท่านมีโอกาสเห็นเหตุการณ์ที่หลวงปู่ทำพิธีขุดดวงแก้ว
ตอนแรกหลวงปู่ให้เอากลดพระธุดงค์ไปวางเหนือแผ่นดินที่จะขุด
ตกกลางคืนมีรัศมีของดวงแก้วฉายแสงพุ่งขึ้นมาจากใต้ดินส่องมาที่
กลดนั้น พิธีขูดดวงแก้วทำกันทั้งทางหยาบและละเอียด โดยหลวงปู่
สั่งให้ผู้ที่ได้วิชชาธรรมกายซึ่งขณะนั้นมีอยู่ไม่กี่ท่านลงมือขุด ในทางหยาบ
ก็ขุดลงไป ในทางละเอียดก็ดึงขึ้นมา ข้างบนขุดลงไปประมาณ ๑ เมตร
ข้างล่างก็ทําวิชชาดึงขึ้นมาจากบริเวณที่อยู่ลึกมาก ๆ ลึกเป็นโยชน์ พอ
ขึ้นมาจะถึงปากหลุมเท่านั้น ก็มีเสียงดังครืดเหมือนมีอะไรแล่นอยู่ใต้ดิน
หลวงพ่อวัดลำพญา ขณะนั้นอายุแค่ ๑๒ ปี ผวาเข้ากอดหลวงปู่แล้วสลบ
ไปเพราะความตกใจ ท่านไม่คิดว่าจะมีอะไรเคลื่อนไหวอยู่ใต้ดิน มารู้สึกตัว
อีกทีก็ตอนอยู่บนกุฏิหลวงปู่ และได้ยินหลวงปู่พูดว่า “เขาบอกว่าจะให้
แต่พอเอาจริง ๆ ก็ยังไม่ให้
บ
ๆ
ในที่สุดครั้งที่ ๓ เมื่อมีผู้ได้ธรรมกายมากขึ้นก็ขุดขึ้นมาได้ เพราะ
สิ่งเหล่านี้ต้องแย่งกันระหว่างพระกับมาร พญามารเขาก็รู้อยู่ว่า ถ้าเอา
ดวงแก้วดวงนี้ขึ้นมาได้ มนุษย์จะอยู่เย็นเป็นสุขไม่ต้องทำมาหากิน จะ
ดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยอานุภาพแห่งดวงแก้วนี้ และจะไม่มีเครื่องกังวลใจ
ไม่มีพันธนาการของชีวิต เมื่อไม่มีพันธนาการของชีวิต ก็จะคิดมุ่งแสวงหา
ธรรมะภายใน และจะปฏิบัติธรรมกันไปทั่วโลก เมื่อเข้าถึงพระธรรมกาย
ก็จะเกิดธรรมจักษุ เกิดญาณทัสสนะ และจะรู้แจ้งเห็นจริงเกี่ยวกับชีวิต
ของตนว่ามาจากไหน มาทำไม อะไรคือเป้าหมายปลายทาง แล้วจะเดิน
ตรงไปสู่จุดหมายปลายทางพร้อม ๆ กัน เขาก็จะบังคับบัญชามนุษย์ไม่ได้
จึงกีดกันเต็มที่
www.kalyanamitra.org