2 ครั้ง
บทกวีนี้กล่าวถึงพระจันทร์วันเพ็ญซึ่งส่องสว่างบนท้องฟ้าและเป็นสัญลักษณ์ของความงามที่บริสุทธิ์และไร้มลทิน เปรียบเทียบกับคุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูงที่งดงามอยู่ในดวงใจของคนทั่วๆ ไป ด้วยการส่งผ่านแสงธรรมให้ใจของผู้คนสว่างไสว เช่นเดียวกับความสวยสดงดงามของพระจันทร์วันเพ็ญ อันเป็นที่ชื่นชมและนำความเย็นใจมาให้
-ความงามของพระจันทร์
-สัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์
-บทบาทของแสงธรรม
-ความรู้สึกและความหมายในวรรณกรรม