พระจันทร์วันเพ็ญ พระจันทร์วันเพ็ญ เล่ม 1 หน้า 2
หน้าที่ 2 / 101

สรุปเนื้อหา

บทกวีนี้กล่าวถึงพระจันทร์วันเพ็ญซึ่งส่องสว่างบนท้องฟ้าและเป็นสัญลักษณ์ของความงามที่บริสุทธิ์และไร้มลทิน เปรียบเทียบกับคุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูงที่งดงามอยู่ในดวงใจของคนทั่วๆ ไป ด้วยการส่งผ่านแสงธรรมให้ใจของผู้คนสว่างไสว เช่นเดียวกับความสวยสดงดงามของพระจันทร์วันเพ็ญ อันเป็นที่ชื่นชมและนำความเย็นใจมาให้

หัวข้อประเด็น

-ความงามของพระจันทร์
-สัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์
-บทบาทของแสงธรรม
-ความรู้สึกและความหมายในวรรณกรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระจันทร์วันเพ็ญ วันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ ท้องฟ้างาม เพราะพระจันทร์ทอแสงนวล สว่างไสว ทาบทาความมืดมิดแห่งรัตติกาล ไม่ว่าใกล้ไกล.....เพียงใด รัศมีของพระจันทร์...เจิดจ้า ให้ความเย็นตา...เย็นใจ...แก่ผู้พบเห็น เสมอเหมือนกันทุกหนทุกแห่ง ความงดงามของพระจันทร์วันเพ็ญ เป็นความงดงาม ที่บริสุทธิ์ ผ่องใส ไร้มลทิน ดุจดั่งดวงใจของคุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่งดงาม บริสุทธิ์ ผ่องใส ไร้มลทิน สว่างไสวอยู่ในท่ามกลางดวงใจที่มืดมิดของหมู่ชน เพื่อทอแสงธรรมนําพาดวงใจทุกๆ ดวง ให้สว่างไสวและงดงาม ดุจดั่ง “พระจันทร์วันเพ็ญ”
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More