พระจันทร์วันเพ็ญ: ชีวิตที่หักเห : หน้า 35/101

พระจันทร์วันเพ็ญ ๑ ๓๑ ชีวิตที่หักเห อาตมาภาคภูมิใจที่ได้มาพบคุณยาย มาร่วมสร้าง บารมีกับหมู่คณะพี่น้องในวงศ์บุญ และสามารถกล่าวได้ เต็มปากเต็มคำที่เดียวว่า คุณยายอาจารย์ เป็นบุคคลที่หา ได้ยาก เป็นบุคคลผู้มีชีวิตที่ประเสริฐ เป็นปูชนียาจารย์ที่ควร แก่การเคารพบูชา เพราะตลอดชีวิตของอาตมา จนกระทั่งบวชอุทิศ ชีวิตให้กับพระพุทธศาสนามาถึงทุกวันนี้ ก็ด้วยความเมตตา จากท่านช่วยอบรมพาสอน เป็นต้นแบบที่ดีงามและสร้าง แรงบันดาลใจให้อาตมาหันเหชีวิตที่หลงผิด ให้กลับเข้ามา สู่เส้นทางธรรม มุ่งมั่นฝึกฝนตนจนมั่นคงในอุดมการณ์และ วัตถุประสงค์ที่แท้จริงของชีวิตว่า เราเกิดมาเพื่อสั่งสมบุญ บารมี เพื่อขัดเกลาสิ่งที่ไม่ดีออกจากตัว ปฏิบัติธรรมเพื่อให้ เข้าถึงธรรมกาย แล้วขยายวิชชาธรรมกายไปสู่ชาวโลก ในเดือนกันยายน ปี พ.ศ. ๒๕๑๗ ขณะนั้นอาตมา อายุ ๒๒ ปี เป็นนักดนตรีฮิปปี้ผมยาว ได้ไปกราบคุณยาย ที่บ้านธรรมประสิทธิ์ เมื่อทราบวัตถุประสงค์ว่าอาตมาอยาก จะมากราบพบท่าน เพื่อศึกษาธรรมปฏิบัติ ท่านก็บอกว่า “วันนี้เป็นวันพฤหัสบดี ให้ไปปฏิบัติธรรมที่หอ สังเวชฯ เพื่อฟังเทปเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัด