บทเรียนจากคุณยาย : หน้า 98/101

บ่ายวันอาทิตย์ต้นเดือนมีนาคม ปี พ.ศ. ๒๕๓๖ ขณะที่ข้าพเจ้าเดินชมโบสถ์อยู่นั้น เห็นคนเข้าแถวยาว เพื่อรอกราบคุณยาย จึงเข้าไปต่อแถวรอกราบคุณยายบ้าง ข้าพเจ้าได้มีโอกาสถวายปัจจัยคุณยาย ๑๐๐ บาท และ กราบเรียนคุณยายว่า “คุณยายครับ ผมขอ พรคุณยายครับ” คุณยายมองหน้า ข้าพเจ้า แล้วพูดขึ้นว่า “เออ รู้จักไหม คนพาลน่ะ” ตอบ “รู้จักครับ” ข้าพเจ้า “เออ นั่นแหละ อย่าไปคบคนพาลนะ” ขณะนั้นข้าพเจ้าไม่ได้คิดอะไร แต่รู้สึกแปลกใจว่า ทำไมหนอคุณยายจึงไม่ให้พร เช่น ขอให้โชคดี ขอให้รวย เป็นต้น แต่ก็ไม่ลืมคำพูดของคุณยาย นึกฉงนใจว่า ทำไมคุณยายพูดราวกับว่ารู้จัก ข้าพเจ้าดี ทั้งๆ ที่เพิ่งมากราบท่านเป็นครั้งแรก ทำไมท่าน จึงทราบว่าข้าพเจ้าเป็นคนพาล คบคนพาลเป็นเพื่อน ยิ่ง กว่านั้นข้าพเจ้าเป็นคนไม่มีศีล ๕ แม้แต่ข้อเดียว อบายมุข ๙๔ พระจันทร์วันเพ็ญ