ข้อความต้นฉบับในหน้า
ในช่วงที่อาตมาเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีที่ ๒ จำได้
ว่าชอบมาวัดเป็นประจำทุกวันอาทิตย์ ที่ชอบมามากเพราะ
ได้มีโอกาสมากราบครูบาอาจารย์ มาพบกับเพื่อนนักสร้าง
บารมีได้มาฟังธรรมะ นั่งสมาธิ ช่วยงานวัด รับบุญทุกๆ อย่าง
มีความสุขใจมากและมีกำลังใจในการสร้างความดีอย่างต่อ
เนื่อง และภูมิใจในความเป็นชาวพุทธที่แท้จริงของตัวเองมาก
คือรักการมาวัดทุกวันอาทิตย์ โดยไม่ต้องรอให้ใครมาชวน
บัณฑิตทางโลกและทางธรรม
ปี พ.ศ. ๒๕๓๕ อาตมาบวชพระได้ครบ ๕ พรรษา
พอดี อาตมาทบทวนถึงวีดีโอประวัติการสร้างวัดพระธรรม
กาย ตั้งแต่บ้านธรรมประสิทธิ์มาสู่วัดพระธรรมกาย ที่
อาตมาเคยดูเมื่อสมัยก่อน มีอยู่ตอนหนึ่งที่คุณยายเล่าว่า
หลวงพ่ออยากบวช แต่คุณยายก็ตอบไปว่า “ถ้าอยากบวช
ก็เรียนให้จบซะก่อน ยายถึงจะบวชให้
ตอนนั้นอาตมาก็สงสัยว่า “ทำไมล่ะ ในเมื่อกุลบุตร
มีศรัทธา และมีดวงตาเห็นธรรมแล้วด้วย ปรารถนาจะบวช
ทําไมยายยังไม่ให้บวช แต่กลับให้ไปเรียนจบมหา
วิทยาลัยก่อน”
อาตมาเพิ่งเข้าใจ หลังจากบวชพระได้ครบ ๕
พรรษานี้เองว่า คุณยายปรารถนาให้เป็นบัณฑิตทางโลกก่อน
50 พระจันทร์วันเพ็ญ 0