อานิสงส์ของการถวายน้ำผึ้ง : หน้า 8/34

อานิสงส์ถวายน้ำผึ้ง การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ พบพุทธศาสนา ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เพราะจะต้องมีบุญที่ได้สั่งสม งสมมา ดีแล้ว เมื่อเกิดมาแล้ว ก็ไม่ใช่ว่าจะดำรงตนอยู่ได้ อย่างมีความสุขกันทุกคน เพราะการได้อัตภาพ เป็นมนุษย์ นับว่าเป็นเรื่องที่ยากแสนยากแล้ว แต่ การดำรงชีวิตให้ทรงคุณค่า ก็ยากหนักยิ่งขึ้นไปอีก เพราะเกิดมาจะต้องทำมาหากิน ทำมาหาเก็บ ทำ มาหาใช้ แต่จะมีสักกี่คน ที่ทำงานควบคู่กับการ สร้างบารมี ทำทาน รักษาศีลและเจริญภาวนา ทำ สองอย่างควบคู่กันไปอย่างมีประสิทธิภาพ ตราบ ใดที่เรายังต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ ประมาทในการสั่งสมบุญ แสวงหาทรัพย์ด้วย ขวนขวายเอาบุญควบคู่กันไปด้วย เมื่อเราเข้าใจ อย่างนี้ ก็ควรเลือกเอาแต่กุศลความดีล้วนๆ เก็บ เกี่ยวเอาบุญให้ได้มากที่สุด แล้วชีวิตของเราจะ ทรงคุณค่าและมีความหมาย เราต้องไม่ สมเด็จพระบรมศาสดาตรัสไว้ใน นิธิภัณฑสูตร ว่า “เอส เทวมนุสฺสานํ สพฺพกามทโท นิธิ ย์ ย์ เทวาภิปฏฺเฐนฺติ สพฺพเมเตน ลภติ ขุมทรัพย์ คือบุญนี้ ให้สมบัติน่าใคร่ทุก อย่างแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลายได้ เหล่าเทวา และมนุษย์ทั้งหลาย ปรารถนาผลใดๆ ผลนั้นๆ ทั้งหมด สำเร็จได้ด้วยบุญนิธินั่น” ขุมทรัพย์ต่างๆ ที่มีอยู่ในโลก ที่เป็นของ หยาบๆ แม้จะมีมากมายเพียงไรก็ตาม ก็ตามเราไป สู่ปรโลกไม่ได้ เราเกิดมาเพื่อแสวงหาทางพ้นทุกข์ สมบัติภายนอกเป็นเพียงเครื่องอำนวยประโยชน์ ในบางครั้งบางคราว มีไว้เพื่อช่วยให้เราสร้างบารมี ได้สะดวกสบายยิ่งขึ้นเท่านั้น ไม่ใช่มีไว้เพื่อ หวงแหน ทำให้จิตใจวิตกกังวล ไม่ใช่มีไว้ตระหนี่ DMC แต่มีไว้เพื่อเพิ่มบุญบารมี ไล่ความตระหนี่ออกจาก ใจ แล้วเปลี่ยนทรัพย์หยาบๆ นั้นให้เป็นขุมทรัพย์คือ บุญ เพราะบุญนี่แหละ เป็นเหมือนเงาที่ติดตามตัว เราไปทุกภพทุกชาติ เราปรารถนาสิ่งใดๆ ก็ตาม ไม่ว่าต้องการ จะเป็นผู้ที่มีรูปงาม มีรูปร่างที่ดึงดูดตาดึงดูดใจ มี เสียงไพเราะชวนฟัง มีผิวพรรณวรรณะเปล่งปลั่ง ผ่องใส ได้ทั้งลาภ ยศ สรรเสริญ สุข บุญที่เราทำเอา ไว้ดีแล้วนี้ จะส่งผลให้เป็นผู้สมบูรณ์ บริบูรณ์ด้วย สิ่งต่างๆ เหล่านี้ กระทั่งสมบัติที่เป็นของมนุษย์ทุก อย่าง สวรรค์สมบัติในเทวโลก หรือนิพพานสมบัติ คือทั้งวิชชา ๓ วิชชา ๘ อภิญญา ๖ ปฏิสัมภิทา ญาณ ๔ ก็บังเกิดขึ้นมาเพราะอาศัยบุญ ที่เราทำ ไว้ดีแล้วเท่านั้น นักสร้างบารมีทั้งหลาย มองสมบัติภาย นอกเหมือนเป็นอุปกรณ์ช่วยทำให้ได้สร้างความดี