0 ครั้ง
ในชาดกนี้เล่าถึงนกมัยหกะที่อาศัยอยู่ในซอกเขาและเลือกที่จะเก็บผลไม้ไว้เพียงคนเดียว โดยไม่ยอมแบ่งปันให้กับนกอื่นๆ สุดท้ายนกอื่นๆ ก็มีความสุขด้วยการกินผลไม้จนอิ่มแล้วบินจากไป ทิ้งนกมัยหกะให้ร้องเพียงลำพัง การเลือกไม่แบ่งปันและขาดความเห็นอกเห็นใจนั้นมีบทเรียนลึกซึ้งในแง่ของการแบ่งปันและความโลภ ทำให้ผู้อ่านได้คำนึงถึงคุณธรรมของการให้และการอยู่ร่วมกันนั้นสำคัญเพียงใดในสังคม.
-การแบ่งปัน
-ความโลภ
-คุณธรรมในชาดก
-บทเรียนจากธรรมะ