ความหมายของกัลยาณมิตรในพระธรรม:พระธรรมเทศนา คำสอน

ความหมายของกัลยาณมิตรในพระธรรม ขุมปัญญาจากชาดก หน้า 278

หน้าที่ 278 / 326

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับกัลยาณมิตรและความสำคัญของการมีคนดีในชีวิต ทั้งในแง่ของการเป็นคนกตัญญูกตเวทีและการทำกิจกรรมที่ช่วยเหลือผู้อื่น โดยยกตัวอย่างจากพระธรรมในสรภังคชาดกซึ่งชี้ให้เห็นว่าความดีนั้นไม่เพียงแต่มีความสำคัญในการพัฒนาตนเอง แต่ยังส่งผลดีต่อสังคมโดยรวม เพื่อให้เกิดความสงบสุขและความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตและแวดวงสังคม.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของกัลยาณมิตร
-การมีความกตัญญู
-การช่วยเหลือผู้อื่น
-บทเรียนจากสรภังคชาดก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

278 พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) โย เว กตญฺญูกตเวที ธีโร กลยาณมิตฺโต ทฬหกฤติ จ โหติ ทุกฺขิตสฺส สกุกใจ กโรติ กิจจ ตถาวิธี สปปุริส วทนฺติ ฯ ธีรชน ผู้เป็นคนกตัญญูกตเวที ๑ เป็นกัลยาณมิตรผู้มีความภักดีมั่นคง ๑ ช่วยทำกิจของคนที่ลำบากด้วยความเต็มใจ ๑ คนเช่นนั้น เรียกกันว่า คนดี ที่มา : สรภังคชาดก ขุ.ชา. ๒๗/๓๐๕๑

ความหมายของกัลยาณมิตรในพระธรรม : หน้า 278/326

สรุปเนื้อหา

หัวข้อประเด็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง