การเผยแผ่ธรรมและการทำวิชชา : หน้า 60/180

...เมื่อต้องเผยแต่... ที่เป็นคนพูดน้อย แต่ภายในท่านเหมือนกัน จะเห็นได้ ว่าผู้ทำหน้าที่รบกับพญามารจะมีอัธยาศัยอย่างหนึ่ง ส่วนผู้ทำหน้าที่เผยแผ่ก็จะเป็นอีกแบบหนึ่ง อย่างไร ก็ตามทั้งสองฝ่ายต่างต้องเกื้อกูลกัน โดยฝ่ายทำวิชชา มุ่งเข้าไปสู่ภายใน ส่วนฝ่ายเผยแผ่ขยายไปสู่ภายนอก อันที่จริงแล้วคุณยายทองสุขก็รักการทำวิชชา มาก ท่านไม่ปรารถนาที่จะออกจากโรงงานทำวิชชา ไปเผยแผ่ เพราะเกรงว่าจะรู้วิชชาไม่เท่ากับผู้อื่น แต่ พระเดชพระคุณหลวงปู่จำเป็นต้องส่งคุณยายทองสุขไป เพราะแต่ก่อนท่านส่งพระภิกษุไปทำหน้าที่เผยแผ่ จนเป็นที่ตั้งแห่งศรัทธาของญาติโยม เป็นเหตุให้มี ประชาชนมาปฏิบัติธรรมด้วยนับพันคนในสมัยนั้น ซึ่งถือว่าเยอะมาก เพราะเป็นผู้มีการศึกษาทางด้าน ปริยัติเป็นอย่างดีด้วย แต่เมื่อส่งไปแล้วล้วนหาย ไปหมด ไม่หวนกลับมาหาท่านอีกเลย หลวงปู่ก็รำพึง ว่าพญามารมันเก่งที่สามารถเอาไปได้ 60