การกำหนดศูนย์กลางกายฐานที่ 7 : หน้า 134/180

ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 เหนือระดับสะดือขึ้นมา 2 นิ้วมือ อยู่ภายในกลางท้องของเรา โดยสมมุติว่ามี เส้นด้าย 2 เส้น เส้นหนึ่งขึงให้ตึงจากสะดือทะลุไป ด้านหลัง อีกเส้นหนึ่งขึงจากด้านขวาทะลุไปด้านซ้าย เส้นด้ายทั้งสองตัดกันเป็นกากบาท จุดตัดเล็กเท่ากับ ปลายเข็ม เหนือจุดตัดนี้ขึ้นมา 2 นิ้วมือ เรียกว่า ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ซึ่งเป็นต้นทางไปสู่อายตน นิพพาน จากนั้นจึงกำหนดบริกรรมนิมิตเป็นดวงกลม ใสเหมือนกับเพชรลูกที่เจียระไนแล้ว ไม่มีตำหนิ ใสสะอาดบริสุทธิ์ โตเท่ากับแก้วตาหรือขนาดใดก็ได้ นึกอย่างสบาย ๆ นิ่งๆ นุ่ม ๆ เบาๆ พร้อมกับประคอง ใจให้หยุดนิ่ง ด้วยบริกรรมภาวนาในใจเบา ๆ ว่า “สัมมา อะระหัง...สัมมา อะระหัง...สัมมา อะระหัง...” ให้เสียงของคำภาวนาดังออกมาจากกลางท้องของเรา อย่างต่อเนื่อง ทุกครั้งที่ภาวนา สัมมา อะระหัง ต้อง ไม่ลืมนึกถึงดวงกลมใสที่ศูนย์กลางกายด้วย 134