วิชชาเพื่อสรรพสัตว์ : หน้า 115/180

...วิชชาเพื่อสรรพสัตว์... ในครั้งพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรง เก็บใบไม้ขึ้นมาหนึ่งกำมือและถามพระภิกษุว่า ใบไม้ ในกำมือของพระองค์กับใบไม้ในป่าประดู่ ส่วนไหน มีมากกว่ากัน ภิกษุตอบว่าใบไม้ในป่าประดู่มีมาก กว่าใบไม้ในกำมือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสว่า สัพพัญญุตญาณของเรานั้น รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอด ในสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งปวง โดยไม่มีขอบเขต จำกัด แต่สิ่งที่เรานำมาสอนเธอนี้เป็นเพียงส่วน อันน้อยนิด เพื่อเป็นทางหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ ภพ ทั้งสาม และกฎแห่งกรรม เป็นไปเพื่อทำพระนิพพาน ให้แจ้งเท่านั้น วิชชาธรรมกายจึงเป็นทั้งใบไม้ใน กำมือของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และใบไม้อื่น ๆ ใน ป่าประดู่ลาย ซึ่งแม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะทรง ทราบ แต่ก็ไม่ได้นำมาสั่งสอน เพราะพระองค์ทรง 115