ความเชื่อมั่นในบุญและการให้ : หน้า 4/39

พอมีเงินมากขึ้น ก็ซื้อที่ดินถวายวัด สร้างกุฏิ ถวายรถ ทำบุญเป็นแสน ๆ บาท ทำเยอะมากจนไม่มีเงินเก็บ ทำให้ชาวบ้านต่างพูดกันว่า มันทำบุญเยอะอย่างนี้ เดี๋ยวมันก็หมด แต่เราเชื่อมั่นว่า ยิ่งให้ ยิ่งมี... ซึ่งก็เป็น ความจริง เพราะจนป่านนี้แล้วเราก็ไม่เห็นจนลงสักที แต่กลับมีเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทั้ง ๆ ที่เราเริ่มต้นชีวิตคู่จาก การไม่มีสมบัติอะไรกันเลย เริ่มจากที่แม่ให้ยืมที่ดิน มาทำไร่อ้อย 40 ไร่ เราสู้ชีวิตตากแดดตากฝนทำไร่อ้อย กับสามีมาอย่างลำเค็ญ แถมยังต้องลำบากทั้งปี ๆ กว่าจะตัดอ้อยส่งโรงงานได้ ครั้งหนึ่ง และมีเงินทยอยคืนแม่ ก้อนหนึ่ง ผ่อนแม่อยู่อย่างนี้ เป็นเวลานาน กว่าที่ดินทั้ง 40 ไร่ จะกลายเป็นของเราเอง เรานําเนินชีวิตด้วยการ ศึกษาธรรมะ ฟังเทศน์ ฟัง ๆ ธรรมมากขึ้นเรื่อย ๆ วันหนึ่ง พระที่สร้างถวายวัดแถวบ้าน เรามาคิดว่า คนบ้านนอกที่เป็นชาวไร่อย่างเรา ไม่ได้มี เงินถุงเงินถังเหลือเฟือพอที่จะหว่านทำบุญไม่เลือกที่ เราจึงอธิษฐานไปว่า ขอให้ได้ทำบุญกับพระปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ให้เงินที่แลกมาด้วยหยาดเหงื่อแรงกาย ของเราเกิดประโยชน์สูงสุดกับพระศาสนา เพราะ หากเราได้ทำบุญกับพระที่ปฏิบัติดี ก็เท่ากับว่าผู้รับมี ความบริสุทธิ์ บุญก็จะส่งผลกับเรามากและเร็ว ดัง ข้อความที่ปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎก เล่มที่ 14 ข้อ 711 และเล่มที่ 23 ข้อ 224) ซึ่งสรุปได้ว่า ยิ่งเรา 7