การค้นพบความสุขจากการไร้สมบัติ : หน้า 27/39

36 คนใช้ มีโทรศัพท์มือถือพกติดตัวถึง 3 เครื่อง จะไป ไหนมาไหนก็มีกระเป๋าสัมภาระ 2-3 ใบ ผมไม่คิดว่า ตัวเองจะต้องมาใช้ชีวิตที่สมถะถึงขนาดนี้ คือ ต้อง สละสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ที่เคยมี แถมยัง ห้ามมีโทรศัพท์อีกด้วย ทำให้ผมถามตัวเองขณะสละ ๆ โทรศัพท์ว่า แล้วต่อไปนี้ ผมจะคุยกับใคร... แต่พอเวลาผ่านไปสักระยะหนึ่ง ผมก็เริ่มปรับตัว และทำใจได้มากขึ้น ผมเริ่มมองเห็นข้อดีจากการที่ ไม่มีโทรศัพท์ ผมเริ่มรู้สึกว่า การไม่คุยกับใครมันดี 56 อย่างนี้นี่เอง เพราะไม่ต้องรับรู้เรื่องร้อนใจ ทำให้เรามี เวลาปฏิบัติธรรม มีเวลาอยู่กับตัวเองล้วน ๆ ผมเพิ่ง เข้าใจว่า การไร้พันธนาการ ไร้สมบัติ ที่ก่อให้เกิด ความห่วง ความกังวล มันทำให้เกิดความสุขได้ถึง ขนาดนี้ นี่แหละมั้ง...ที่เขาเรียกกันว่าสุขแบบพระ คือ สุขจากการไม่มีอะไร สุขจากการมักน้อย สันโดษ ซึ่ง การไม่มีห่วง ไม่มีกังวลนี้เอง ทำให้ใจผมกลับมาอยู่กับ เนื้อกับตัว ลดความฟุ้งซ่าน จนทำให้ผมนั่งสมาธิ ปฏิบัติธรรมได้ดีขึ้นตามลำดับ จิตใจสงบอย่างที่ไม่เคย 52 53