ข้อความต้นฉบับในหน้า
แต่ช่วงนั้นลุงกับป้าไม่ได้มีเงินทำบุญอะไรมากมายเลย
ที่เราทำบุญถี่ ๆ ได้ เพราะเราทำทีละนิด แต่ทำบ่อย ๆ
มีเท่าไรก็ทำอย่างเต็มกำลัง และใช้วิธีบอกบุญด้วย ซึ่ง
การสั่งสมบุญอย่างไม่ขาดสายนี้ ทำให้ลุงกับป้ามีเงิน
ไม่ขาดมือ เราขายที่ได้เรื่อย ๆ จนรวมเงินได้เป็นกอบ
ๆ
เป็นกำ และตัดสินใจทำบุญใหญ่ที่สุดของชีวิตในช่วงนั้น
คือ ทอดกฐิน 80 ปี คุณยาย ทำไป 1 ล้านบาทแรก
ตอนนั้นลุงกับป้าปลื้มใจมาก นึกถึงทีไรก็ปลื้มทุกครั้ง
จำแม่นมาจนกระทั่งวันนี้
ต่อมา.. ลุงกับป้าจึงมาปรึกษากันว่า ทำบุญด้วย
เงินล้านเราก็ทำมาแล้ว อยากจะทำบุญด้วยที่ดินบ้าง
เพราะเราอยู่ในวงการนี้ ถ้ามีบุญถวายที่ถวายทางไว้
บ้าง เวลาไปขายที่ดินให้ใคร บุญในตัวเราก็จะช่วยให้
ขายง่าย ได้ราคาดี หรือเวลาจะได้ที่ดิน บุญก็จะช่วย
ให้เจอที่ดินที่ฮวงจุ้ยดี ๆ ใครเห็นก็อยากซื้อ ดังนั้นลุง
จึงตัดสินใจถวายที่ดินที่โคราช จำนวน 87 ไร่ เพื่อจัดตั้ง
เป็นศูนย์อบรมเยาวชนนครราชสีมา หรือวัดธรรมชัย
ในปัจจุบัน ซึ่งการถวายที่ดินในครั้งนี้...ลุงกับป้าปลื้ม
ที่สุด เพราะเวลาเห็นคนไปอบรม ไปใช้สถานที่นี้ใน
การสร้างบุญทีไร ความปลื้มก็เกิดขึ้นทุกครั้ง และที่
สำคัญคือ เราได้บุญกับทุกคนที่เขาไปใช้สถานที่ของ
เราในการสร้างบุญด้วย
ๆ
นับจากนั้น...ลุงก็ทำมาค้าขึ้นมาตลอด เจอช่อง
ทางใหม่ ๆ ที่ดีกว่าเก่า คือ จากที่เคยทำไร่ปลูกมัน
สำปะหลัง 2,000 กว่าไร่ ก็เปลี่ยนมาปลูกยางพารา
ทั้งหมด 2,000 กว่าไร่แทน ซึ่งปรากฏว่าได้กำไรดีกว่า
30
31