เส้นทางสู่การฟื้นตัวของครอบครัวและธุรกิจ : หน้า 3/33

ภายในไม่กี่ปี: มีทั้ง 5 โรงน จนเราต้องขายบ้าน และไปเช่าแฟลตอยู่ เหมือนกับมา โชคยังดี ที่ช่วงนั้นสามีได้ย้ายงานใหม่ไปรับ ตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง โดยกินเงินเดือนที่เยอะขึ้น เราจึงลาออกจากการเป็นข้าราชการครู มาเลี้ยงลูก อยู่ที่บ้าน หันมาศึกษาธรรมะ เพราะได้เริ่มเข้าวัด พระธรรมกาย.. แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกกับเราอีกครั้ง เพราะ อยู่ ๆ ลูกค้าเก่า ที่เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่มาอ้อนวอน ขอร้องสามีให้ช่วยผลิตชิ้นส่วนรถบรรทุกให้เขาอีกครั้ง เนื่องจากเขาเห็นว่าเราชานาญด้านนี้ และด้วยความ เกรงใจ จึงเป็นเหตุให้เราจำเป็นต้องหวนคืนสู่การ ทำธุรกิจใหม่อีกรอบ โดยการไปเช่าพื้นที่ขนาด 50 ตารางวาในโรงงานอื่น ผลิตชิ้นส่วนรถให้ลูกค้ารายนี้ ขณะที่เรากลับเข้าสู่การทำธุรกิจ ก็ได้ข่าวการ สร้างสภาธรรมกายสากลที่วัดพระธรรมกาย ซึ่งเป็น สถานที่ที่รองรับคนมานั่งสมาธิจำนวนเรือนแสน ๆ ทำให้เราเกิดความรู้สึกอยากทำบุญนี้มาก จึงบริจาค ทำบุญสร้างเสาค้ำฟ้าไป 1-5 ทันที ทั้ง ๆ ที่ช่วงนั้นเรา ก็เพิ่งเริ่มมีธุรกิจ ไม่ได้มีเงินถุงเงินถังอะไรมากมาย อีกทั้งไม่รู้ว่า การหันกลับมาทำธุรกิจใหม่ในครั้งนี้ จะเจ๊งอีกหรือไม่ แต่เราก็คิดว่า ยังไงก็ต้องทำบุญตรงนี้ ให้ได้ เพราะถ้าเราสร้างเสร็จแล้ว แม้ในอนาคตเราจะ มีเงินก็หมดสิทธิ์ได้บุญตรงนี้ ซึ่งพอทำบุญเสร็จมันก็ แปลก มีลูกค้ามาจ้างเราผลิตชิ้นส่วนเพิ่มมากขึ้นเรื่อย จนโรงงานที่เขาให้เราเช่าพื้นที่บอกว่า ให้เราหาพื้นที่ เปิดโรงงานทำเอง เพราะงานของเราเยอะมาก จนเขา รับงานที่ส่งต่อจากเราไปช่วยประกอบไม่ไหวแล้ว และ ด้วยเหตุนี้เอง ทำให้เราต้องย้ายออกมาเปิดโรงงานแห่ง แรกที่ถนนปู่เจ้าสมิงพราย จังหวัดสมุทรปราการ ในปี 2539 โรงงานแห่งที่ "โรงงานแห่งที่ 2 FACTORY โรงงานแห่งที่ 3 และ 4. หลังจากที่ได้ทำบุญ 5 แรกกับวัดพระธรรมกาย งานก็เข้ามาอย่างล้นทะลัก จนต้องกลับบ้านดึกถึงตี 1 ที่ 2 ทุกวัน จากนั้นสามีก็ต้องลาออกจากงานประจำ มาทำโรงงานเต็มตัว ซึ่งช่วงนั้นรายได้ต่อเดือนขยับ จากเดือนละ 3 แสนบาท เป็น 5 แสน...เป็น 9 แสน จนเราก็รู้สึกเหลือเชื่อ !! แต่ชีวิตก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ... เพราะพวก เขากำลังก้าวสู่วิกฤตชีวิตครั้งยิ่งใหญ่โดยไม่รู้ตัว ! ลาออกจากงานในปี 2540 ได้ไม่นาน ประเทศ เราก็เข้าสู่ภาวะ IMF ทันที ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ล้มระเนระนาด หยุดการก่อสร้างหมด รถบรรทุกที่ใช้ใน การขนดินขนหินก็ไม่มีงานท่า ทำให้เราเจอผลกระทบ โดยตรง เนื่องจากโรงงานเราผลิตชิ้นส่วนรถบรรทุก ทำให้เราไม่มีออร์เดอร์เข้ามาเลย หรือแม้แต่บริษัท ยักษ์ใหญ่ที่สั่งของกับเรา อยู่ ๆ ก็ยกเลิกไม่เอาของไป เฉย ๆ แถมจะเอาไปขายต่อให้ใครเขาก็ไม่รับ จนต้อง เอาไปย่อยเป็นเศษเหล็ก วิกฤตครั้งนี้ ทำให้เราฟุบไม่ เป็นท่า ขาดทุนย่อยยับ จนคนงานทยอยลาออก จาก เดิมที่มีคนงานถึง 27 คน ก็เหลือเพียง 3 คน เราทุกข์และเครียด เพราะเป็นการล้มครั้งยิ่งใหญ่ ของครอบครัวเรา สามีก็ไม่มีงานจะทำแล้ว ส่วนเราก็ ลาออกจากครูแล้ว เรียกได้ว่า หมดตัว ติดลบ หมด หนทาง จนเราต้องหอบครอบครัวไปวัด ไปกราบหลวง พ่อเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ซึ่งท่านก็บอกให้ ครอบครัวเราอยู่ในบุญ ให้นั่งสมาธิ และให้พรว่า "นับจากวันนี้เป็นต้นไป ขอให้โรงงานลูกมีงานทำ ตลอดไป... ซึ่งพอกลับมา มันแปลกมาก จากออร์เดอร์ที่ไม่มี เข้ามาเลย ก็เริ่มทยอยเข้ามา จนพอมีเงินเข้ามาบ้าง และพอมีเงินเข้ามา เราก็จะแบ่งเงินนั้นไปทำบุญตลอด เพื่อเติมบุญให้กับตัวเอง เพราะเราคิดว่า การที่ตั้ง โรงงานหรือเริ่มธุรกิจมาตั้งหลายครั้งแต่ก็ต้องมีอัน เป็นไปทุกครั้ง เพราะบุญเราไม่ถึง ดังนั้นเราต้องทำให้ ตัวเองบุญถึง และมากพอที่จะรองรับสมบัติที่ใหญ่กว่า เดิม คือ ได้เป็นเจ้าของโรงงานแบบสบาย ๆ กับเขา สักที ดังนั้นพอถึงช่วงบุญใหญ่ งานทอดกฐินประจำปี ภายในไม่มีตั้ง 5 โรมาน - เราทุกข์และเครียด เพราะเป็นการล้ม ครั้งยิ่งใหญ่ของครอบครัวเรา สามีก็ ไม่มีงานจะทำแล้ว ส่วนเราก็ลาออก จากครูแล้ว เรียกได้ว่า หมดตัว ติดลบ หมดหนทาง 3 ๆ ทีไร แม้เราไม่ค่อยจะมีเงิน ก็ยังคงทุ่มทำบุญอย่างสุด กำลัง ในช่วงปี 2541-2543 ทั้ง ๆ ที่เรามีหนี้ท่วมหัว แท้ ๆ แต่เราก็ตัดสินใจทำบุญกันมากถึงระดับ 5 มา ตลอด ซึ่งพอทาเสร็จ เราก็ฟื้นตัวแบบเป็นขั้นบันได หลังจากนั้นเพียง 3 ปี พอถึงปี 2544 เราสามารถ ปลดหนี้ได้เกือบหมด และเป็นปีที่เราคิดว่า ถึงเวลา แล้วที่เราจะต้องเป็นประธานกองกฐิน 1 M สักครั้ง หนึ่งในชีวิต เพราะเราเชื่อว่า...บุญจากการเป็นประธาน กองกฐิน เป็นบุญที่มากในระดับที่สามารถจะรองรับ สภาวะผู้นำได้ คือ ถ้าเราคิดจะเป็นเจ้าของโรงงาน เจ้าของกิจการ หรือเป็นประธานบริษัท เราต้องมีบุญ ในระดับประธาน ซึ่งบุญนั้น ก็คือ การเป็นประธาน กองกฐิน และที่สำคัญเราอยากจะทำบุญบูชาธรรม หลวงปู่วัดปากน้ำ เพื่อเป็นการตอบแทนท่าน ที่ท่านมา เข้าฝัน แล้วมีเหตุให้เราเข้าวัดมาศึกษาธรรมะ แต่การทำบุญ M ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แม้เราจะ ปลดหนี้แล้ว แต่เป็นช่วงที่เราฟื้นตัว คือ ไม่มีเงินนอน นิ่ง ๆ ถึง 1 M มีแต่เงินหมุนในธุรกิจ ซึ่งวันจันทร์หน้า