ข้อความต้นฉบับในหน้า
38
จากยาจกหน้าสลับ สู่มหานรษฐกินล้าน 1
แล้วเคยขาดทุน หรือเจอปัญหาอะไรหนัก ๆ
ในอาชีพที่ท่าอยู่ไหม?
“เคย.......ในช่วงรอยต่อที่เราเปลี่ยนจากการ
เหมาเศษผ้าชิ้นเล็กไปซื้อผ้าชิ้นใหญ่มาขายแทน ตอนนั้น
เราไม่มีประสบการณ์ แถมยังไม่มีลูกค้าประจำ จึงเอา
เงินทุนทั้งหมดที่เหลือไปเหมาซื้อผ้าชิ้นใหญ่ แล้วบรรทุก
จนเต็มรถกระบะขับออกจากบ้านที่จังหวัดสมุทรสาคร
ตั้งแต่ 2 ทุ่ม ไปถึงจังหวัดแพร่ จากนั้นก็เร่ขาย
ทั้งวันจนถึง 5 โมงเย็น แต่กลับขายไม่ได้เลยสักชิ้น
จนผมและภรรยาใจเสียมาก เพราะไม่อยากขาดทุน
อีกทั้งถ้าขายชาวบ้านแถวนี้ไม่ได้ ก็ไม่รู้จะไปขายใคร
แล้ว และที่สำคัญผมขับรถตั้งแต่ 2 ทุ่มเมื่อคืน ข้ามวัน
มาจนถึง 5 โมงเย็น ยังไม่ได้นอนเลย ทำให้ผมมี
อาการใจสั่น อยากจะอาเจียน ง่วงและเพลียสุด ๆ
ผมจึงรบเร้าภรรยาว่า "ผมไม่ไหวแล้วนะ จะขับกลับ
แล้วนะ เพราะจะ แล้วแต่ยังขายกันไม่ได้เลย งวดนี้
เจ๊งแน่ๆ” เมื่อเธอได้ยินดังนั้น จึงรีบบอกว่า เดี๋ยว
ก่อน ขอเวลา 10 นาที ถ้าขายไม่ได้ค่อยกลับ" จากนั้น
เธอจึงควักสร้อยคอที่ห้อยเหรียญหลวงปู่วัดปากน้ำ
ขึ้นมาพนมมืออธิษฐานขอให้ขายหมดเป็นอัศจรรย์
ผมเห็นอาการเธอดังนั้น ก็อดคิดแย้งในใจด้วยความ
ไม่เชื่อว่า จะเป็นไปได้ยังไง ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก...???
จากนั้นเธอจึงควักสร้อยคอที่ห้อยเหรียญหลวงปู่
วัดปากน้ำขึ้นมา พนม ฐาน ให้เป็น
อัศจรรย์ ผมเห็นอาการเธอดังนั้น ก็อดคิดแย้งในใจ
ด้วยความไม่เชื่อว่า จะเป็นไปได้ยังไง 55
จนกระทั่ง 5 นาทีผ่านไป ก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้
คือ อยู่ ๆ ก็มีคนขับรถมอเตอร์ไซค์ที่มีปืนอยู่หน้ารถซึ่งมา
ปาดหน้า แล้วจอดขวางรถกระบะเราไว้ แล้วก็ตะเบ็ง
เสียงถามว่า "ไอ้น้อง...เอาอะไรมาขาย ?" ผมก็รีบตอบ
อย่างสุภาพว่า "เอาผ้าจากจังหวัดสมุทรสาครมา
ขายครับ" แล้วเขาก็บอกผมว่า "งั้นขับรถตามกูมานี่
จากนั้นผมก็ขับรถตามเขาไป พอเจรจากันแล้ว ถึงได้รู้ว่า
เขาเป็นพ่อเลี้ยงเมืองเหนือ และพอเขาดูสินค้าแล้วก็
บอกผมว่า งั้นเหมาหมดทั้ง 700 กิโลเลย แล้วก็นับ
เงินสดจ่ายให้ผมทันที ทำให้เราได้กำไรอื้อซ่าเลยครับ !
จากยากหน้าสลับสู่มหาบารษฐีเป็นล้าน 139
ซึ่งการเข้าวัดนี่เอง ทำให้อะไร ๆ ในชีวิตก็ดีขึ้น
ไปหมด เพราะในช่วงปี พ.ศ. 2547 ผมและภรรยาได้
เลิกวิ่งรถขายเศษผ้า แล้วไปรับซื้อเศษผ้ามาเย็บขาย
กันเอง โดยสร้างสถานที่เย็บเล็ก ๆ บนที่ดิน 64
ตารางวา ที่เราเคยซื้อไว้ จากนั้นก็ไปซื้อจักรเก่ามา 3 ตัว
รับลูกน้องมาเย็บกางเกงขายตัวละ 20 บาท ซึ่ง
ปรากฏว่าขายดีจนสามารถรวบรวมเงินก้อนไปทำบุญ
ทอดกฐินในปีนั้นได้มากถึง 100,000 บาท ซึ่งเป็นเงิน
ทำบุญที่มากที่สุดในชีวิตของเราเลย
หลังจากที่ตัดสินใจทําบุญแสนแรกไป เราก็
พบจุดหักเหของชีวิตครั้งใหญ่จริง ๆ คือ บุญบันดาล
ให้เรามาเจอกับคนดี ๆ ซึ่งก็คือ คุณอาพลกฤษณ์
ๆ
บอกตรง ๆ ตอนนั้นผมตะลึงมาก เกิดความ
ศรัทธาหลวงปู่ขึ้นมาอย่างจับใจ แม้ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ
แล้วครับ นี่ถ้าไม่เจอกับตัวเอง ใครมาพูดก็คงไม่เชื่อ
และนับจากนั้น ผมจึงยอมเปิดใจไปวัดพระธรรมกาย
กับภรรยาในช่วงธุดงค์ปีใหม่ ซึ่งพอผมไปเห็นวัดก็รู้สึก
ทิ้ง เพราะห้องน้ำสะอาด แถมไม่มีก้นบุหรี่ที่ซุก ๆ
เสียบ ๆ ไว้ตามซอกขอบรั้วสังกะสี หรือในถังขยะเลย
ผมเลยเกิดศรัทธาพระวัดนี้ และคนที่มาวัด ที่เขาไม่ ไทย) จำกัด ซึ่งตอนนี้ท่านบวชเป็นพระอยู่ที่วัด
สูบบุหรี่กัน อีกทั้งผมยังรู้สึกอีกว่า เจ้าหน้าที่ที่วัดนี้เขา พระธรรมกายไปแล้วครับ แต่ช่วงนั้นท่านได้ชี้แนะและ
ขัดห้องน้ำสะอาดดี เขาท่าของสกปรกที่คนรังเกียจให้ เป็นธุระให้เราในการไปกู้ธนาคารมา 10 ล้านบาท มา
สะอาดได้ขนาดนี้ แสดงว่าหลวงพ่อต้องสอนดี ลงทุนสร้างโรงงานในปี พ.ศ. 2547 อีกทั้งยังพาผมไป
ประกอบกับเห็นความเป็นระบบระเบียบของวัดแล้ว กราบหลวงพ่อทัตตชีโว รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย
ผมจึงได้คำตอบทันทีว่า ทำไมภรรยาผมถึงชอบไป
วัดนี้ และนับจากนั้นผมก็ไปวัดกับเธอด้วยเป็นประจำ
กิจประชากร เจ้าของบริษัทครีเอทีฟคราฟต์ (ประเทศ
เพื่อทำให้ผมเลิกดื่มเหล้า แล้วสุดท้ายผมก็เลิกเหล้าได้
จริง ๆ