ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 126
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 126
ติ กตมนุติ อตฺโถ ๆ ย วา ปท ชสทฺทสฺส อนามฏฐกาลวิเสสภาเว
อุทาหรณ์ โหติ ฯ ติ กตมนฺติ อตฺโถ ๆ พุทธนฺติ เอตสฺส จ
พุทธนุติ อิท อุทาหรณ์ อนามฏฐกาลวิเสสํ โหติ อตฺโถ ฯ
ทุทฺธนฺติ วา อิท ปท์ ชสทฺทสฺส อนามฏฐกาลวิเสสภาเว อุทาหรณ์
โหติ อตฺโถ ฯ อถวา ยถาติ โอปมุมตฺเถ นิปาโต ๆ ยถา
พุทธนุติ อิท ปท์ อุทาหรณ์ โหติ ฯ ตถา อญฺญมปี ทฏฺฐพฺพนฺติ
อตฺโถ ๆ อยญหิ อตฺโถ วุตโตทัยสุโพธาลงฺการฎีกาย วุฒิโต ฯ
ทุริต ทุยหติ ทุติสฺสตีติ" ทุทธ์ จีร์ ฯ
กสุมา ลหุตา...สมโภตีติ วุตต์ ฯ นนุ ลหุตาทิตฺตสฺส
นิปฺผนฺนรูปาน วิการภาวโต เต จ เกสญจิ จตุชฺชภาวโต ตมปิ
ตานิ วิย จตุชช์ สิยาติ ลหุตาทิตตย์ กมโมจิตตหาเรหิ สมโภตีติ
วตฺตพฺพนฺติ โจทน์ สนฺธายาห์ ปจฺจุปปนเนจจาทิ ฯ อุตุจิตตาหาร
สงฺขาตปจฺจุปฺปนฺนปจฺจยา อเปกขา เยนาติ ตถา ฯ อเปกขิตพุพ
ปัจจุปฺปนฺนปจฺจยนฺติ อตฺโถ ฯ ปจฺจุปปนุนปัจจยานํ วา อเปกขา
อเปกขน์ ยสสาติ ตถา ฯ ปัจจุปฺปนฺนปัจจยสาเปกขนฺติ อตฺโถ ๆ
อิตรถาติ ยา กมุม สิยาติ อตฺโถ ฯ กมุมชภาเว วา สตีติ
อตฺโถ ฯ สพฺพทา ภาวีที่ติ" วิกติกฤตนิทเทโส ฯ สพฺพกาเล
ภวนสีเลหีติ อตฺโถ ฯ ลหุตาที่ที่ติ ปน ปกติกตฺตุนิทฺเทโส
อชฌาหริตพฺโพ ฯ ภวิตฺตพฺพฤติ ภาวนิทเทโส ๆ กวน ๆ ภูยเตติ
๑.
ทุยหิสฺสติ ฯ ๒. อย ปาโจ ยุตตตโรว ๆ ฎีกายมปน ภาเวทีติ ทิสฺสติ ฯ
อภิ.๑๐๘