ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 150
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 150
กาลิกาย กิริยาย ตกาโลป คริโตติ อาห ผรณกาลโตติ 1
ผรณกาโล ผรณนฺติ อุตตรปทโลเป็น วา ผรณนฺติ วุตฺตนฺติ อาห
ผรณกาล โตติ ฯ
อุปริ ชาติ อุปริม ฯ เอเตน ชาตตถวุฒิติอิมปจฺจยโลป์
ทสเสติ ฯ เอตสสาติ จุติจิตตโต เหฎฐา ปฏิโลมคุณนาย
สตฺตรสมสฺส ภวงจิตฺตสฺส ฯ ตทุปปัตติยนฺติ สตฺตรสมภวงฺคจิตฺตสฺส
ฐิติกฺขเณ กมุมชรูปานํ อุปฺปตฺติย์ สติ ฯ มรณาภาวโตติ
ชีวิตินฺทฺริยุปจฺเฉทาภาวโต ๆ ตาปจฺเฉโท หิ มรณนฺติ วุจจติ ฯ
ตทุปปตฺติ โหตุ ฯ เอวมปี มรณ์ สิยาติ โกจิ อาสงเกยยาติ
ตนนิวารณาถมาห กมุมเชจจาทิ ฯ หิ ยสฺมา กมุม...เฉเท
สติเอว สตฺโต มโตติ วุจจติ ฯ นาสติ ฯ ตสฺมา ตทุปปัตติย
มรณาภาโวเอว โหติ ฯ น มรณสมภโวติ โยชนา ฯ
ยถาหาติ กมฺมชรูปวิจฺเฉเทเอว มาภาวสาธก ก วจน
โปราโณ อาจริโย อาหาติ อตฺโถ ฯ อถวา ยถา เยน ปกาเรน
ตทุปตุเฉเทเอว มโตติ วุจจติ ฯ นาสติ ฯ ตถา เตน ปกาเรน
ตทุปจฺเฉเทเยว มตภาวสาธก อายุตอาทิวจน์ อฏฐกถาจริโย
โปราณาจริยาโณ วา อาหาติ โยชนา ๆ ตตฺราย โยชนา
ยทา อายุ ชีวิตินทรียญจ อุสุมา กมุมชเตโชธาตุ จ วิญญาณ์
วิปากวิญญาณญจ อิติ อิเม ตโย ธมฺมา อิม รูปกาย ชหนฺติ ฯ
๑. อิมปจฺจยโลเป็น จุติจิตโตปรีติ นิปผนุนรูป โหติ ฯ
อภิ.๒๑๒