ความสำเร็จในการสร้างวัด : หน้า 6/25

Here is the extracted text from the image: "เพราะหมดโดมเสร็จ หวงพ่อท่านก็จะปิดแกนกลางตอนนั้นเรก็ไปช่วยกันเคาะประตูดูตอนอยู่บ้าน หรือเรียกว่าหน้อตอร์ (Knock Door) มักมีถามดีทรานท่านหนึ่งบอกว่า คุณหอมคุณหมอย่ออกร์รานเมืองอย่างนี้มีโรงงานของพ่อเสร็จ พี่สร้างบ้านขี้รอ้วิ พี่จันทร์ค่ะนั้นจะทำเลยก็ได้คงเท่าไรได้แต่ตอนลงตามเอา เยาวราช โอ้ ปีบ ประตูนี้่่่ เก่าๆ ลำ่ำลิ้มงามก่อน คนนี้เน้นนี้กำลังทรัพย์ มีอะไรได้ด่วนนะเลย พอได้จนนี้แห้งหรือไม่มีเลย พอได้แล้วก็แห้งกันนรก ช่องทาง เสร็จแล้วก็เอาแผนที่กรุงเทพฯ มามาง ผมอารมอินทราโอโห...ใกล้ขนาดนั้นจะไปได้ยัง เราต้องไปกลับภายในช่วงเวลาก่อนทำงานวันรุ่งขึ้น อีกครั้งวันไปทำหน้าที่ผู้นำบุญ ผมกับหมออุดมพินธ์ พร้อมด้วยมันดับๆ จนถึงเราขายอย่าไปหน้าหมู ก็ยังอธิบายว่ากัน กว่าท่อจะบูรณ์ก็ทำขึ้นก็ทำธุร ก็ว่า จะรอเราทำตรงนี้ก็ไปเอง ก็ว่าทำส่วนอาไวก็ได้ ละก็ประดุ๊กก็เท่านั้นก็ต้องหน้าไปด้วย ตัวร้กก็เป็นหัวใจ ที่ให้กับคนของใต้ดินนี้ก็ใช้กัน ตรงนี้ก็เป็นผู้บูชบุญได้เลย จากนั้นก็ยิ่งบอกว่า จะสื่อสารกันอย่างไรให้มั่นใจว่าได้ เขามันจะก็พียกันก็ได้นะ ก็เขานี่ก็ถาม ถามอยู่นะ ก็ว่ากันเป็นห้อง ด้วยนะก็ทำกันไป ไม่ใช่ปัญหา แต่ก็เป็นภาพถ้าดเลยบ่ ก็รอขึ้นศูนย์ ก็เป็นพี่พรศีก็จะบอก ทำเป็นหลัก ได้แก่ หลังจากประดุ๊กก็ไปรับลูกของ ไอ้ จนกระทั่งสามารถที่จะเปิดศูนย์เป็นหลักได้ หลังจากประดุ๊กก็ไปบอกญาแก่บ และก็เกิดอัศจรรย์ชวันแก้ว ที่นี้ก็ว่ารา หวงพ่อท่านจะปิดเด็ดยังรู้สึกอย่างไรบ้าง พูทราบว่า หวงพ่อก็ย่อมงนี้ ก็เกิดความรู้สึก 2 อย่างชื่นมาพร้อมๆกัน คิดดีและเสียใจ หวงพ่อบอกว่าเจ็ดนี้จะส่งลิขิวให้ดีขึ้นแกว่าก็ โลก เราเรณะมีในกรมบิดเจอยืนให้ดีจริงเป็นอัศจรรย์ คือ ตั้งแต่สร้างวัดมาไม่มีงานในหัวใจไม่สำเร็จเลย ผมเชื่อว่างานนี้ด้วยบารมีของหลวงพ่อก็จะสำเร็จ" Note: The text includes some missing or unclear parts, likely due to the quality of the image and handwriting.