การศึกษาพระบารมีและความมุ่งมั่น : หน้า 15/40

รู้สึกประทับใจมากผมอยากบรรจุประโยค 9 ตามอย่างท่านครับ หลวงพ่อครับ เมื่อมาเรียนที่วัดพระธรรมกายมันไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะปีแรกของการอยู่วัดต้องฝึกตัวทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการนอน การตื่น กิจวัตร กิจกรรม การเรียนและการปลูกฝังอุดมการณ์ของนักสร้างบารมี เพื่อจะได้เป็นสามเณรที่โลดโผนกัน แล้วในปี 2 ของการเป็นสามเณรผมก็ได้เรียนภาษาบาลีครับ ตอนแรกๆเรียนไม่เข้าใจเลยครับ แต่ผมก็ยืนโดยตื่นมาอ่านหนังสือดังแต่ตั้งแต่ 4 ทุ่มถึง 5 ก็ทำวัตรสวดมนต์, 6 โมงกว่าก็เตรียมตัวไปฉัน เวลาตื่นไปหอฉันก็จะท่องหนังสือไปด้วย กว่าจำถึงหอฉันก็จบไปได้หลายหน้าครับ เมื่อฉันเสร็จกลับมาเรียนหนังสรราม, ภาคเวียนเรียนจนถึง 5 โมงเย็น แล้วก็รับบุญประจำวัน พอช่วงค่ำหลังจากทำวัตรเย็น ก็ดูหนังสือถึง 4 หรือ 5 ทุ่ม เป็นอยู่เรื่อยๆไปครับจากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จากทุกปีศึกษาพระบาโล่ยอดยิ่ง ซึ่งผมก็สอบได้ทุกปีเกือบไม่มีตก แค่พล่าไปครั้งเดียวตอนประโยค 8 ครับ แต่ด้วยความมุ่งมั่นที่จะจบประโยค 9 ให้ได้ จึงมีความคิดว่า "จับให้มัน คันให้ตาย" ประกอบกับกำลังใจจากถ้อยคำของหลวงพ่อที่บอกว่า "แม้จะเอาโครตเพชร โครตพลอยมาทอดหน้าหลวงพ่อ หลวงพ่อก็ไม่ใจท่านถึงที่ลูกเณรของหลวงพ่อสอบผ่านพระบารมี" หลวงพ่อครับการศึกษาพระบารมีนี้ ถ้าเราไม่เอาจริงเอาจังขอรับครับว่า สอบไม่ได้จริงๆรวมทั้งต้องมีบุญรองรับด้วย เพราะคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ล้ำลึกล้ำลึกมาก ผมจึงมุ่งเทพทั้งแรงกายแรงใจในการศึกษา เริ่มดูคำกล่าวแต่ตอน 4 นาที 4 หรือ 5 ทุ่มทุกวัน แล้ววันนี้ก็ทำสำเร็จครับ ได้เป็นพระมหา ปร. 9 นำเกียรติยศ นำความภาคภูมิใจมาฝากแด่หลวงพ่อครับ