ข้อความต้นฉบับในหน้า
ต่อมาภรรยาหลงระแวงว่า ถ้าภรรยาน้อย เมื่อเจริญวัยได้แต่งงานและคลอดบุตร นางยังกินอาหารให้เป็นภรรยามืดๆ เขาก็จะเป็นเจ้าของทรัพย์สมบัติทั้งหมดเพียงผู้เดียว เมื่อความริษยาเกิดขึ้น นางจึงหาทางที่จะไม่ให้ภรรยาน้อยให้เนินดูด โดยกดข่มภรรยาน้อยไว้ "ถ้าเธอฉันควรเมื่อไร" ช่วยบอกให้นูรู้ด้วยนะ" เมื่อภรรยาน้อยตั้งครรภ์ก็ได้บกพร่องยาหลวง นางแสวงทำเป็นออกอาใจ นำข้าวปลาอาหารอย่างดีมาบรรจุภัณฑ์และยิ่งไม่ให้ภรรยาน้อยกินอาหารเสมอในช่วงที่ตั้งครรภ์ ก็ทำให้ภรรยาน้อยและลูกเสียชีวิตพร้อมกัน
ก่อนทายภรรยาน้อยได้พูดอาขาวตรว่า "ขอให้เราเกิดเป็นนางยักษ์ฉัน เราจะมีกุหลาบหญิงนี้ในตัวต่อไป" เมื่อดายแล้ว ภรรยาน้อยได้ไปเกิดเป็นแม่อยู่ในบ้านสามี ส่วนสามีพอทาว่า ภรรยาหลงเป็นคนทำให้ภรรยาน้อยและลูกเสียชีวิต จึงได้บุตรภรรยาหลงจนตาย ครั้นโลกนางได้ไปเกิดเป็นแม่อยู่ในบ้านนั้นเช่นกัน
ต่อมามาแม่ก็ออกไข่หลายฟอง แนวมามิยกินไข่ ครั้งที่ 2 ก็อย่างนั่นอีก ครั้งที่ 3 แม่มา กินไข่และกินแม่ไข่ด้วย แม้ใส่ผูกอามาตลอดต่อไปกว่า ให้เราได้กินแม่และลูกของมันบ้าง ได้ก็ติดเป็นแม่เสื้อเหลือง ส่วนแม่เมื่อ ตายไปแล้วได้เกิดเป็นแม่อีกครั้ง ครั้นแม่เนื้ออกลูกเสื้อเหลืองได้มากคุณแม่อีก 2 ครั้ง และในครั้งที่ 3 มันกินทั้งแม่และลูกเนื้อด้วย แม่เนื้อจึงผูกอามาตว่า เกิดชาติหน้า ขอให้ได้แม่เสื้อเหลืองและลูกของมันบ้าง
ต่อมาแม่ก็ออกไข่หลายฟอง แวมามิยกินไข่ ครั้งที่ 2 ก็อย่างนั่นอีก ครั้งที่ 3 แม่มา กินไข่และกินแม่ไข่ด้วย แม่ใส่ผูกอามาตลอดต่อไปกว่า ให้เราได้กินแม่และลูกของมันบ้าง ได้ก็ติดเป็นแม่เสื้อเหลือง ส่วนแม่เมื่อ ตายไปแล้วได้เกิดเป็นแม่อีกเมื่อ ครั้นแม่เนื้อออกลูกเสื้อเหลืองได้มากคุณแม่อีก 2 ครั้ง และในครั้งที่ 3 มันกินทั้งแม่และลูกเนื้อด้วย แม่เนื้อจึงผูกอามาตว่า เกิดชาติหน้า ขอให้ได้แม่เสื้อเหลืองและลูกของมันบ้าง
แม่เนื้อยายไปได้เกิดเป็นนางยักษ์นี้ ส่วนแม่เสื้อเหลืองเกิดเป็นหญิงอาศัยอยู่ในกรุงเทพดี