เรื่องราวของโจรเคราแดงและการเปลี่ยนแปลงในชีวิต : หน้า 29/40

ท่านมีอยู่ว่า * ในสมัยพุทธกาล มีโจร ๑๙๙ คน เที่ยวปล้นชาวบ้านเป็นประจำ สมัยนั้น มีบุรุษคนหนึ่งมีตำแหน่งเหลือ ง มีเครื่องแต่ง ปกอสมควรเป็นโจรเพื่อร่วมอุดมการอิทธิฤทธิ์ ด้วยเมานเคราแดงไปสมิครกับหัวหน้าโจร หัวหน้าโจรจึงจาราณดูสารรูปของนายเคราแดงแล้ว ก็คิดว่า "บุรุษนี้ก ก้พะเหลือเกิน ทั้งนัยน์ตาก็เหลือกเหลือง มีเคราแดงผิดมนุษย์ สามารถที่จะตัดมของแม่ หรือบำนเลือดในลำคอของพ่อ เพื่อดื่มกินได้อย่างไม่สะทกสะท้าน นี่คือ "บุคคลอันตราย" จึงไม่รับเข้าร่วมอุดมการอาชีวโจร แม่นายเคราแดงถูกหัวหน้าโจรปิฏกษะไม่คมและความพยายาม เพราะอยากประกอบอาชีวโจร จึงวิ่งที่จะเป็นโจรได้ ด้วยการครอบอุปกรณ์บำรุงศีรษะคนหัวหน้าโจร จนได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจ ลูกชายโจรจึงไปหา หัวหน้าโจรให้รับเป็นสมาชิกด้วย เพราะในที่สุดเพียง ๑๙๙ คนเท่านั้น หากท่านหัวหน้า รับเอาไว้ก็อกหนึ่ง ก็กลายเป็นโจร ๑๐๐ การจีบล้นทรัพย์ก็จะสำเร็จได้ง่ายขึ้น หัวหน้าโจรจนค่ำรบ เราไม่ไหว จึงจำใจต้องรับเอาเป็นสมาชิกด้วย เมื่อจึงนายเคราแดงเป็นสมาชิกได้เพียงไม่กี่วัน ยังไม่ทันจะได้ปล้น โจรทั้ง ๑๐๐ คน ก็ถูกชาวเมืองร่วมกับพวกราษฎบูชาขึ้นได้ ตุลาการได้สั่งตัดหัวโจรทั้ง ๑๐๐ คนทีเดียว เพราะถือว่าเป็นภัยต่อราชการและชาวประชา แต่ก็คนที่สุดคัดคอโจรทั้ง ๑๐๐ ไม่ได้ ตุลาการจึงต่อรองกับหัวหน้าโจรว่า “ให้เจ้าตัดลูกน้องทั้งหมดให้ตาย แล้วเจ้าจะรอดชีวิต” แต่หัวหน้าโจรไม่ปรารถนาจะฆ่าลูกน้อง เพราะว่าลูกน้องทั้งหมดเป็นภาระของตน แม้จะเป็นจอมโจร แต่ก็ดีในอุดมการณ์ของโจร คือ ไม่ทำร้ายลูกน้องและพวกกันเอง อย่างเด็ดเดี่ยว พวกชาวเมืองจึงถามโจร ๙๙ คนว่า “ถ้าคนใหนกล้าตัดคอพวกท่านด้องให้ตายหมด คนนันจะรอชีวิต ถึงกระนั้นโจ่งทั้งไม่ปราณาจะฆ่าพวกกันเอง ทุกคนยอมตาย แต่ไม่ยอมหามาเพื่อน” ครั้งชาวเมืองถามนายต้มพาทูละผู้มีตาเหลือก ซึ่งเป็นคนสุดท้ายว่า สามารถฆ่าพวกตนเองได้หรือไม่ นายต้มพาทูละก็คิดตอบตกลงทั้งหมด เพราะเป็นคนสุดท้ายว่าคงฆ่าตัวเองได้หรือไม่ นายต้มพาทูละก็ตอบตกลงทันทีว่า แล้วก็ใช้วานทีคงรบ ตัดคอใครหมดโดยไม่กลัวในภายหลัง ในให้ไม่มีความสะทกสะท้านแม้แต่เนื้อ ทำให้ตัวเองรอดตายมาได้ อีกทั้งได้ความมั่นถือจากชาวเมืองด้วยการแต่งตั้งให้เป็นเพชฌามาตามเคราแดง ทำหน้าที่ตัดคอโจรที่ลูกก ได้พิพากษาดีเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่นั้นมา เขาจับเปลี่ยนฉายาจากโจรเคราแดงมาเป็นเพชฌามาตเคราแดง คอยยำหน้โทษประหารถีละ ๑ คนบ้าง ๑๐ คนบ้าง ๕๐ คนบ้าง เขาม่านักโทษประหารรวมแล้วประมาณ ๒,๐๐๐ คน แต่เมื่อแก่ตัวลง เรี่ยวแรงเริ่มถดถอย จากที่สามารถติดต่อศรีษะด้วยการฟันทีเดียวได้ ต้องมุ่งเทเรียงแรงที่อยู่ฟัน ๒-๓ ที ทำให้โทษประหารได้รับความเจ็บปวด เป็นการทรมานนักโทษมากเกินไป พวกชาวเมืองจึงได้ถอดเขาออกจากตำแหน่งเพชฌามาต แล้วหาคนมาทำหน้าที่แทน เมื่อจิตตนมาพาก๊กถอดออกจากการเป็นเพชฌามาตแล้ว ก็กลับมาพักผ่อนที่บ้าน เนื่องจากช่วงที่อยู่ในหน้าที่นั้น เขาไม่ได้บำรุงใหม่ ไม่ได้เมายาคีอำนาจที่ปล่อยรื่นเริงในใหม่ ไม่ได้ประดับดอมลิ้ม และไล่ทายด้วยของหอมเลย เพราะฉะนั้น พอถูกถอดตำแหน่ง จึงตั้งใจจะดื่มยา คู่นานเขาจึงส่งให้คนแก่ มาทำให้คนในบ้านช่วยเตรียมดอกมะลิและเครื่องทาไว้ให้พร้อมจากนั้นก็ไปอาบน้ำที่แม่น้ำ แล้วนุ่งผ้าใหม่ ประดับ