แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก : หน้า 31/40

แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก ต้องรักใจ "ใจ" มีธรรมชาติตาที่อ่อนโยน ปรวนแปรและล่องลอยไปในทุกๆที่ได้ง่าย แม้แต่ช่วงเวลาก็เล็กน้อย ใจ...ก็อาจจะล่องลอยไปไกลจนตามไม่ทัน ผู้ที่ไม่ระวังรักษาใจ ปล่อยให้ภูตผีต่างๆ เข้ามาสิงในจิตใจที่สนุกสนาน อาจเป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อื่นได้ พระบรมศาสดาได้ตรัสสอนเรื่องนี้ โดยตรัสเล่าถึงกิฏฐุหนึ่งซึ่งเป็นจิตใจของผู้อื่นในชีวิตที่อ่อนแอของเทวดาหมุนเวียน เพราะว่าปล่อยใจให้ฟุ้งซ่าน แต่ในที่สุดก็สามารถพลิกชีวิตให้พบความสุขได้ เมื่อหมั่นรักษาใจด้วยการปฏิบัติธรรม โดยมีรายละเอียดดังนี้ ต่อมาภิกษุหนุ่มรูปนั้นได้รับจิวรมะ ๒ ผืน ผืนหนึ่งยาว ๗ ศอก อีกผืนหนึ่งยาว ๘ ศอก ตัวท่านเองเก็บผืนผ้ายาว ๗ ศอกไว้ ส่วนผืนที่ยาว ๑ ศอก ท่านตั้งใจจะนำไปถวายหลวงลุงผู้เป็นอุปชามาย พอออกพรรษา ท่านจึงเดินทางไปเคี่ยมหลวงลุง พร้อมกับนํ้าผีซึ่งนั้นไปถวาย แต่หลวงลุงเป็นพระอรหันต์มีความมักน้อยสันโดษ จึงบอกกับพระหลานชายไปว่า "ฉันมีพอใช้แล้วเธอจงเก็บไว้ใช้เองเถิด" ภิกษุหนุ่มจึงกราบเรียนว่า "ผมตั้งใจจะถวายหลวงลุง ขอบให้หลวงลุงเป็นเน้นอนุญาอผุ้" เมื่อภิกษุหนุ่มจึงคิดว่า "ผมตั้งใจจะถวายหลวงลุง ขอนำให้หลวงลุงเป็นเน้นอนุญาอผุ้" แต่หลวงลุงยังยืนยันว่ายังหนุนอีก "ผมตั้งใจจะถวายหลวงลุง ขอให้หลวงลุงเป็นเน้นอนุญาอผุ้" แต่หลวงลุงก็ยังยืนยันว่ายังไม่ยอม จึงบอกกับพระหลานชายไปว่า "ฉันมีพอใช้แล้วเธอจงเก็บไว้ใช้เองเถิด" เมื่อภิกษุหนุ่มจึงเรียนว่า "ผมตั้งใจจะถวายหลวงลุง ขอให้หลวงลุงเป็นเน้นอนุญาอผุ้" แต่หลวงลุงก็ยังยืนยันว่ายังไม่ยอม จึงบอกกับพระหลานชายไปว่า "ฉันมีพอใช้แล้วเธอจงเก็บไว้ใช้เองเถิด"