ความรับผิดชอบในชีวิตมนุษย์ Dhamma TIME เดือนมกราคม พ.ศ. 2556 หน้า 40
หน้าที่ 40 / 42

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับความวิตกกังวลของมนุษย์เกี่ยวกับการทำบาปและความรับผิดชอบในชีวิต โดยมีการอภิปรายระหว่างพระสังฆ์เกี่ยวกับการอ้างเหตุผลเพื่อทำความชั่วแม้มีภารกิจที่มากมาย ทำให้เห็นว่ายมบาลจะลงโทษตามหน้าที่ไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไรก็ตาม ความรับผิดชอบต่อการกระทำของตนมีความสำคัญและไม่สามารถใช้เหตุผลต่างๆ มาเป็นข้ออ้างในการหลีกเลี่ยงผลกรรมได้

หัวข้อประเด็น

-ความกังวลเกี่ยวกับบาป
-ความรับผิดชอบในมนุษย์
-การอ้างเหตุผลในการทำความชั่ว
-บทบาทของยมบาลในการลงโทษ
-การทำความดีแม้มีภาระหนัก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การเกิดมาเป็นมนุษย์ ส่วนคนที่มีกังวลว่า ต้องทำ บาปไว้ แต่ก็ห้ามไม่ให้ บางครั้งข้าพเจ้าต้องได้รับ ภารกิจมากมายไม่มีเวลาทำความดี แต่กลับใช้ ทุกอย่างหนัก เมื่อมีภารกิจหนักเช่นนี้ ข้าพเจ้าจะ เวลาที่หนามทำความดี" เอาเวลาที่หนามทำความดี พระสังษิวุฒิได้ฟังข้ออ้างของพระหม่น จึง ถามว่า "คนที่ทำความชั่ว เมื่อดายไป เขาจะอมถูก ยมบาลเอาตัวไปลงโทษในนรก หากเขาจะขอร้อง ว่า อย่าลงโทษข้าพเจ้าเลย ที่ข้าจะลิ้งความดี มากระทำความชั่วนั้น เพราะต้องเลี้ยงดูบิดามารดา ต้องรับภาระต่างๆ มากมาย เขาจะเอาเหตุผลอื่นมาว่า อ้างเพื่อผ่อนผันทได้ไหม" คำถามของพระสังษิวุฒิ ทำให้พรมณิต้อง จนใจตอบว่า "ไม่ได้เลยพระคุณเจ้า แม้นั่นจะ คำรวบอ้างเหตุผลอย่างไร ยมบาลจะต้องลงโทษเขาตามหน้าที่" พระสังษิวุฒิกล่าวต่อไปว่า "ถ้า หากมิตรามารช่วยอธิบายเองว่า อย่าลงโทษลูกชายของข้าพเจ้าเลย ที่ลูกของข้าพเจ้า ไม่มีเวลาที่จะความดี และพลาดไปทำความชั่ว เพราะต้องเลี้ยงดูข้าเจ้า และต้องรับภาระหน้าที่ ต่างๆ มากมาย บิดามารดาของผู้รับนะอังคับกับ ยมบาลเช่นนี้ได้หรือไม่" พระมณิอตอบว่า "ไม่ได้เลยพระคุณเจ้า แม้น บิดามารดาของผู้ฟังจะค้ำคอญูอย่างไร ยมบาล ก็จะต้องลงโทษเขาตามหน้าที่" จากนี้ท่านก็ถาม ถึงเหตุในการอ้างเพื่อทำความ ชั่ว เพราะบุรกรรมยและพวกพ้องบริวารว่า จะเอาม้างกับ ยมบาลได้ไหม คำถามนั้นทำให้บรรดา ผู้นำแห่งพระสังฆ์ในด้านศีลธรรม ทั้งหลาย แม้ร่างกายของ ข้าพเจ้าเอง ข้าพเจ้าต้องคอยเอาใจใส่ไม่ให้เจ็บ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More