การค้นหาความเป็นจริงที่วัดพระธรรมกาย : หน้า 9/66

แต่แล้วคนใกล้ตัวที่ผมรักที่สุด คืออรรยายของผมเองกลับมาเข้าวัดนี้อย่างเมามืดมิดา ผมจึงตัดหนังสือพิมพ์ทั้งหมดเอาไปให้ อ่านและต่ออย่างหนัก ถึงขนาดบอกเธอว่า "ระหว่างวัดกับผมเธอเลือกใคร?" ภรรยาผมกลับตอบว่า เธอเลือกวัด ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร เธอก็เลือกวัด ผมและเธอจึงตันกันไปย่า แต่ในที่สุดอรรยายของผมก็เบ่อยากว่า เธอเชื่อว่ วัดจะสอนให้ลูกเป็นคนดีได้ ขอให้ทำเพื่อ ลูกให้ขึ้นไปนั่งสมาธิกับลูกสักครั้ง ผมจึงยอมและคิดในใจว่า ถ้่าวัดสอนไม่ดีงั้น ผมก็จะไม่ทำ ผมไม่ยอมถูกล้างสมอง อยู่แล้ว เพราะไม่อยากทะเลาะกันรุนแรงอีก และที่สำคัญผมต้องยอมทำ เพื่อ ลูก ซึ่งก็ถือว่า แปลกมากเลย หลังจากที่ลูกชายวัยรุ่นทั้งสองคนไปนั่งสมาธิและเริ่มไปวัดพระธรรมกายเขาเปลี่ยนไปมาก เขาเป็นคนดี เหมือนเป็นคนใหม่จนผมปลื้มใจ จากนั้นผมก็เริ่มใจเปิด แต่ยังคิดว่าต้องมาหาข้อเท็จจริงกับทางวัดให้ได้ ช่วงแรกที่ผมมา ผมจ้องจับผิดในทุกเรื่อง จนกระทั่งมา จะลึกถึงที่ขีไปของวัด หลังจากมาศึกษา มานั่งสมาธิที่วัด มาฟัง คำสอนของหลวงพ่อเจ้าอาวาสบ่อยๆ ประกอบกับระยะความยาวคอยอธิบาย ข้อสงสัยต่างๆ ให้ฟัง และเปิดรายการธรรมะของทางวัดให้ผมดู ผมเลย ได้ฟังคำสอนของวัดนี้ ในที่สุดก็พบว่า ไม่เห็นพระวัดนี้สอนอะไรที่ไม่ดี อย่างที่เขาว่ากันเลย ต้นนั่นเลยเริ่มเข้าใจ รู้แล้วว่าทำไมวัดต้องสร้าง