ข้อความต้นฉบับในหน้า
ตลอด 6 วัน ที่ได้ยืนสมาธิท่านวัดมน เราได้ฟังท่านสอนธรรมะทุกวัน จากการถ่ายทอดทางจานดาวเทียม จึงมานั่งคิดว่า นี้หรือเจ้าวาสที่เคยโดนโจมตี ทำไมท่านดินนาดนี้ ท่านสงบ สงวน พูดเพราะเป็นเจ้าวาสที่ไม่เล่นตัว พบบ่อยมาก เพราะท่านลงเทศนาที่วัดทุกวัน 1 ทุ่มครึ่ง ถึง 4 ทุ่มกว่าทุกวัน ใครจะไปฟังท่านอย่างใกล้ชิดก็ได้ ซึ่งถ้าไม่สะดวก ก็มีการถ่ายทอดทางจานดาวเทียมไปทั่วโลก และทุกวันอาทิตย์ก็สอนนำนั่งสมาธิ เข้า-บ่ายเป็นประจำ อย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย เรามาอุติราดว่า หากไม่ได้ทำด้วยโมโนเที่ยงใหญ่จริง ๆ คงไม่มีใครที่อบเสียสละตนเองแบบนี้ หาคนทำได้อย่างท่านยากมาก
ช่วงนั้นมีความสุขขึ้น ก็ทำให้คิดถึงคนที่เรารักที่สุด คือแม่ จึงกลับไปติดจานดาวเทียมที่ถ่ายทอดธรรมะที่บ้าน ที่เรียกกันว่า จานดาวธรรม เพราะพี่มาวิ่งได้ชวนติดจาน แต่ตอนนั้นรับมา เพราะเกรงใจ เราเลยดองงานไว้เช่นนั้น ไม่ยอมติดอยู่เป็นปี คราวนี้จึงยอมเปิดใจแล้วติดตั้งจานดาวธรรม และให้ลูกโลบายชวนแม่ดูแรก ๆ แม่บอกว่าวันนี้ไม่ดี จึงบอกท่านว่า อันไหนดี..แม่ก็เก็บอันไหนไม่ดี..แม่ก็ไม่ต้องเก็บสิ ปรากฏว่าแม่จานดาวธรรมแล้ว แม่ชอบมาก ๆ ลุงดูด้วยกันติดสินใจเลิกบุ๋รืดขาด หลังจากนั้นแม่ก็ยอมไปนั่งสมาธิที่พนาอากวัดนั้นและวัด ทุกวันนี้เราแม่ลูกได้รับความสุขจากการปฏิบัติธรรมมาก