ข้อความต้นฉบับในหน้า
เพราะเป็นการแก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุ คือแก้ที่จิตใจ อย่างการเอาอาหาร ไปเลี้ยงเด็กกำพร้า 1 มื้อ ก็ช่วยเขาได้แค่ฉบับ เป็นการแก้ที่ปลายเหตุ แต่ไม่ได้ทำให้เขามีศีลธรรมขึ้น หรือสามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย ซึ่ง นอกจากจะไปให้งิน ให้อาหาร ให้เสื้อผ้าเขาแล้ว สิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้ ก็คือ การให้หลักธรรมในการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง ที่จะทำให้เขาสามารถ ยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง โดยไม่oreความเดือดร้อนต่อไป หรือเป็นภาระให้ กับสังคม สิ่งนี้เป็นหน้าที่ของวัด ซึ่งวัดหลายๆ วัด ก็ได้ทำหน้าที่ตรงนี้ และ ทำได้เพียงแต่ไม่ได้บอกให้สาราญรับรู้ เพราะเป็นหน้าที่โดยตรง ของพระอยู่แล้วที่ต้องสอนบำบดีโมให้ทำความดี และวัด 1 หนึ่งที่กำลัง ทำหน้าที่ตรงนี้อย่างเข้มแข็ง ท่ามกลางความไม่เข้าใจของสังคม คือ วัดพระธรรมกาย
พอฟังตรงนี้ก็ทำให้ผมเริ่มคิด เริ่มลองวัดมากขึ้นตั้งแต่ บัดนั่น มางผสงสาธิที่วัดนี้บ่อยๆ เปิดใจศึกษาคำสอนของที่นี่ดู แล้ว ผมก็พบจริงๆ ว่า วัดพระธรรมกาย มีโครงการที่จัดอบรมและปลูกฝัง ศิลธรรมให้แก่นักเรียนทั่วประเทศปีละตั้ง 4 ล้านคน มีโครงการอบรม ธรรมทายาทตั้งแต่เด็กเล็กจนถึงเด็กโตไปจะเป็นพันๆ คน โดยคนมาบวช ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ เลย วัดให้การสนับสนุนงานสาธารณกุศลต่างๆ ทั้งนี้ยังไม่นับโครงการอะไรต่ออะไร ของวัดอีกมากมายสารพัด แล้วยัง มีโรงเรียนปฏิบัติธรรมให้พระเณรได้เรียนบาอีก พอมา คำนวณแล้ว