ข้อความต้นฉบับในหน้า
ยอมรับว่าช่วงนั้นทุกข์มากเพราะเราตกอยู่ในสภาพลำละลาย มีหนี้สินท่วมตัวหลายสิบล้าน มีคนมาตามทวงหนี้ไม่เว้น วรครเล ย้าร์ายไปกว่านั้น ลูกๆ ที่น่าจะเป็นที่สุดท้ายให้เราได้กลับเอาแตะเลาะกัน ดีค้าน จนบ้านร้อนเป็นไฟ และเอาแต่ใช้ของฟุ่มเฟือยราคาแพง หนีเทียว ไม่เรียน ทั้งๆ ที่ไม่ก็อยู่ในสภาพยาแย่ขนาดนี้ ช่วงนั้นเราได้แต่ร้องไห้หวาดตด เครียด ดื่มเหล้าหนักเกือบทุกวัน เพื่อให้ลืมทุกข์ พระเพื่อนของลูกได้แนะนำ ชวนเราไปรังสมาธิ แล้วให้พวกเรา มาบวชอบรวมทายากให้หมดทุกคน ซึ่งลูกๆ ก็ไม่เต็มใจ จนต้องใช้วิธีบังคับ โดยยื่นคำขาดว่า ต้องบวชให้แม่ ถ้าไม่บวชให้แม่จะไม่กลับบ้านอีกเลย ผลสุดท้ายก็อมบ่มมาที่วัดกันหมด อบรมเป็นเดือนๆ หลังจากอบรมเสร็จ ลูกๆ ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน คือ ดีขึ้นอย่างแตกต่าง ไมทะเลาะกัน ไม่ดีกัน เข้าใจกันให้ยิ่งกิ้น มีน้ำใจต่อกันขึ้นมา
แม้ตอนนั้นสภาพครอบครัวเริ่มดีขึ้นจากการมาวัดแล้ว แต่สภาพการเงินยังมีปัญหาอยู่ แต่เราก็ได้รับบวราณตัวทำบุญใหญ่ที่สุดในชีวิตครั้งแรกคือ 1 ล้านบาท ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าจะไปเอาเงินมาจากไหน แต่อยู่ๆ ก็มีเหตุอัศจรรย์ มีคนทยอยเอาค่าเช่า ค่าบำ
33