ความรู้สึกต่อวัดพระธรรมกาย : หน้า 38/66

รู้สึกว่า..วัดนี้เป็นพุทธพาณิชย์มากๆ ไม่อยากมา เพราะกลัวต้องทำบุญจนหมดตัว เราไปทำบุญวัดป่านดารฯ ปลื้มมากกว่า มีคนมาชวนติดจานดาวเทียม ก็รับมาเพราะเกรงใจ เราเลยดงจานไว้อย่างนั้น ไม่ยอมติดอยู่เป็นปี... เข็ดวัดนี้ ฝงใจนานถึง 20 ปี รู้สึกเข็ดวัดนี้มาตั้งแต่เด็ก เพราะพี่สาวชอบพามาวัดด้วย ทุกครั้ง ตอนนั้นเรียนอยู่ ป.5 ได้สตางค์ค่าขนม วันละ 15 บาท พอเขาทำบุญกัน เราเลยต้องทำด้วย พอกลับไปบ้าน สตางค์หมด เกลี้ยงทุกที เป็นอย่างนี้บ่อยๆ จนเราเติบโตไม่ยอมมาวัดกับพี่สาว อีกเลย นับจากนั้นจึงปิดกันตัวเอง และแอนดี้วัดมาโดยตลอด พอเรา โตเป็นผู้ใหญ่ ก็ได้ข่าววัดในทางที่ไม่ดีอีก เลยยิ่งฝังใจว่าวัดนี้เป็น วัดพุทธพาณิชย์ แล้วที่สำคัญคุณในครอบครัวเรา ส่วนใหญ่ไม่มีใครชอบ วัดพระธรรมกายเลย เขาจะชอบไปวัดป่าเก็บกัน เพราะรู้สึกว่า ทำบุญกับวัดจนๆ แล้วปลื้มกว่า เป็นอย่างนี้นานถึง 20 ปี จนชีวิตเรา