การศึกษาศิลปะจารึก: พระธรรมจักร : หน้า 17/46

ก ง, ส้อม (กำ) คมชนใน คมชั้นใน คมชั้นนอก ส่วนที่ 1 “กง” อักษรจารึก สูงสุด ส่วนที่ 2 “กำ” อักษราจารึกติดต่ออย่าง ๔ รัศมี จากทั้ง ๑๕ ซี่ ตามหมายเลขชี้ที่ • ถึง • ด้านภาพประกอบด้านขวา ๑ สุขัง ฐิตะโย โสภณ świad ๒ สุขัง ภิญญู ปูชิโน ฐาน ๓ สุขัง คุ้น ฐานุ สุขัง สวางฌาณ ๔ สุขัง บริญญา สพฺพาล ส่วนที่ 3 “ดูมชั้นนอก” อักษรจารึก ชูจแจ้, ริอาขุํ สงฺขวิธา ทหวาสากวาร บูรณ์ ปกฎิ ตภาวา ๑. ตีบรรวิภู ๒. ทรวาทกาสี ๓. มุมมักกี้ ๔. ปวดติัฏฐ ๕. ภาวตค (ดูมชั้นนอก) และ ๑. สลุ จุดจุดญาณ ๒. จุดจุด กไม ๓. เติวภูมิ ทวาสากวาร ๔. สมมนิชา มเหสี (ดูมชั้นใน) ©. นิยานิกเหตุสุดฯ (ขอข้อความข้างต้น) สังเป็นลักษณะของพระธรรมจักรโดยตรง ฺในส่วนของ “ดุม” ชั้นนอกและชั้นใน มีปกากรข้อความถึงคำนี้ คือ “คาถา” ที่มีปรากฏอยู่ในที่ใดๆ นอกจากในหนังสืออัตรอิตสมุจฉีและในปฐมสมโภคพินธ์ สิ่งที่ควรกล่าวถึงเป็นพิเศษก็คือ “อายุของตัวอักษรจารึก” เห็นได้ชัดว่ามีอายุเก่าแก่กว่าข้อความในเอกสารหรือหนังสืออื่นใดทั้งหมดแม้แต่สารตสมจฉีหรือในนางนวารก็ดี แม้ว่าจะมีข้อคิดเห็นในเอกสารในถือบท ผู้เขียนและคณะนักวิจัยเห็นว่า ประเด็นที่สำคัญกว่าความเก่าแก่ของธรรมจักรศิลปและข้อความที่ค้นพบนี้คือความตลอดคล่องกันของ