ปรโลกและกรรมในชีวิตหลังความตาย : หน้า 41/46

ปรโลกเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องไป เราไม่ควรสรุปว่าสิ่งที่เรามองไม่เห็น แปลว่าสิ่งนั้นไม่มี หรือชั่วในดีมาปรากฏให้เห็น เพราะตามธรรมดาในการประกอบกรรมทุกชนิด ส่วนมากจะมีอุปกรณ์เครื่องมือ เช่น ม้่าว ค้อน ฯลฯ เป็นคนส่วนใหญ่คาดว่าจะไม่เข้าใจว่า เมื่อคนใกล้ตาย โดยทั่วไปจะมีลักษณะความเมตตา อย่างเกิดขึ้น ปากกุญแจอารมณ์ของปฏิสนธิจะเป็นภิษฐ์หมู่ใจที่จะนำให้เกิดในภพต่างๆ ๑. กรรมฐาน เป็นอารมณ์ของกรรมที่เคยกระทำไว้มาในชาติก่อนให้เห็นในขณะจิตท่ากำลังใกล้ตาย เช่น ถ้าใครเคยย้ำว่าขายเนื้อเป็นประจำ ภาพที่คนเคยฆ่ามาย่ำมาบรากฏ เคยทะเลาะเบาะแว้ง คำว่าแม่ หรือดื่มเหล้าเป็นปกติ ลักษณะของเป็นปกติ ภาพเหล่านี้จะมาปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจนเหมือนกันกับที่คุณเคยทำไว้ ไม่ผิดเพี้ยน แล้วก็ย่อเดือกเอาภาพเหล่านั้นเป็นอารมณ์ กรรมมานนี้จะมีผลต่อจิตที่จะทำไปเกิดในภพต่างๆ ๒. กรรมมิตามธรรมะ หากกรรมมิมีปรากฏให้เห็นได้ก็จะมีกรรมมิตานี้เป็นมโนธรรมที่จะแสดงให้เห็นเด่นชัดได้แก่ นิมิตต่างๆ ที่จะบ่งบอกถึงภูมิที่ตนจะต้องไปเกิด บางทีก็เป็นภาพที่เคยเห็นมาในปากของแต่บางทีเป็นภาพที่เคยเห็นครึ่งหนึ่งเป็นมนุษย์ยามปรากฏ เช่น ภาพสัตว์หรือมนุษย์ เป็นต้น โดยส่วนใหญเราจะไม่อาจจะรู้สึกชิดหลังความตาย ว่าตายแล้วไปไหน ยกเว้นคนที่เห็นคดีคดีมารชัดเจน เช่น เห็นภาพที่มิดำไกลลูกโซเป็นสี