อานิสงส์ของการทำบุญและวิไลอาหาร  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน สิงหาคม พ.ศ.2561 หน้า 25
หน้าที่ 25 / 69

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาดังกล่าวพูดถึงการทำบุญและอานิสงส์ที่เกิดจากการถวายทานกับพระปัจเจกพุทธเจ้า ขณะที่เศรษฐีรู้สึกไม่พอใจเมื่อเห็นอาหารที่ถวาย และคิดว่าควรให้บุคคลในครอบครัวหรือทาสรับประทานดีกว่า แม้จะถวายทานแต่ใจกลับมีความวิตกกังวล ผลที่เกิดขึ้นทำให้เศรษฐีเกิดมาในเมืองมนุษย์ถึง 7 ชาติ แต่ใจยังคงไม่อ่อนโยน แม้จะมีเงินทองก็ตาม ซ้ำยังรู้สึกเสียดายและไม่ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่

หัวข้อประเด็น

-การทำบุญ
-อานิสงส์ของการทำบุญ
-เศรษฐีและการให้ทาน
-อาหารประณีต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เพราะเศรษฐีไม่เคยอนุญาตให้ทำบุญอะไรแบบนี้เลย จึงรับจัดเตรียมมิกตาหารขึ้นต้นประณีตที่สุดเท่าที่ตัวเองจะทำได้แล้วเอาไปวางมาตรพระปัจเจกพุทธเจ้า พอท่านเศรษฐีสักมามาโดยเดินสวนกับพระปัจเจกพุทธเจ้าจึงขอพูดในฐานะของท่าน ครั้นพอเห็นอาหารบนประณีตเท่านั้นเองก็ไม่พอใจอย่างมาก แล้วพลันคิดในใจว่า... ‘อาหารดีขนาดนี้ ให้พวกทาสหรือครอบครัวของเรากินยังดี่เสียดกว่า เพราะถ้าพวกนั้นกินก็ยังเอาเรื่อยเรื่อยมาทำงานรับใช้รา ส่วนสมณะฉันแล้วก็ไปนอน ไม่ได้อะไรนาม บินทบาทของเราฉันทยายแล้ว...’ และด้วยอาณิสงส์ผลบุญนี้ได้ถวายทานกับพระปัจเจกพุทธเจ้าเอง ทำให้ไม่เกิดบนสวรรค์ต่อเนื่องกันถึง ๗ ชาติ และเกิดเป็นเศรษฐีในเมืองมนุษย์อีก ๗ ชาติ แต่เนื่องจากทำบุญด้วยความไม่ตั้งใจและด้วยวิตกาว่ามีเสียดายก็อยากเอาคืนในภายหลัง ทำให้แม้เกิดเป็นเศรษฐีก็เป็นเศรฐีที่มีจิตใจไม่อ่อนโยนไปเพื่อบริโภคอาหารบนประณีต เพื่อให้สมกับบุญตัวเอง คือ กินแต่ອาหารชั้นเลว พวกข้าวปลายเกรียนกับน้ำผักกาดดองหรือแม้การใช้เครื่องนุ่งห่ม ก็ให้สีผ้าหลายย าย ๆ เก่า ๆ ที่ต้องเอาผ้าสามสีมาเย็บต่อ ๆ กัน อิงอาณาจักร ๒๓ สิงหาคม ๒๕๑๙ อยู่ในบุญ ๒๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More