ข้อความต้นฉบับในหน้า
ผมยอมรับเลยครับว่า ผมโชคดีมากที่มีแม่ที่มีศิลปะในการเลี้ยงลูกสูงมาก ๆ เพราะนอกจากแม่จะยกผมให้วาดสอนแล้ว แม่ยังพยายามช่วยผมค้นหาสิ่งที่ผมชอบและรักที่จะทำมัน จากนั้นก็ส่งเสริมผมไปให้สุดทางในสิ่งนั้น
"เริ่มจากการที่คุณแม่ลงซื้อเครื่องบินบังคับให้ผมเล่น ท่านก็สังเกตเห็นว่า...ผมเล่นมันอย่างมีความสุขและจริงจังมันมาก จนช่วงเรียนอยู่โรงเรียนมัธยมฐานบินกำแพงแสน ผมเลยสมัครเข้าแข่งขันเครื่องบินบังคับแล้วก็ชนะในระดับภาค จากนั้นก็ลงแข่งขึ้นอีกหลายสนาม จนสามารถคว้าเหรียญทองแดงในระดับประเทศ ซึ่งต้องประลองฝีมือตั้งแต่ผู้แข่งที่มากเกือบ 60 ทีมเลยทีเดียว
"ต่อมา ผมบอกแม่ว่า...ผมอยากศึกษาด้านการถ่ายภาพ ผมก็ซื้อล้องให้ ทำให้ผมฝึกฝนทักษะด้านนี้จนเป็น และในจังหวะเดียวกัน ผมก็สนใจการจัรยาน ผมจึงหัดขี่และลงแข่งขันความเร็วชนะเข้ารอบ ซึ่งติดอันดับ 1 ใน 100 คน จาก 1,000 คน จากนี้ก็พัฒนาเรื่อยมาจิด 1 ใน 20 คน
"แต่จนจ้า...ผมผมไม่ใช่พระเอกในเส้นทางนี้แน่ เพราะการแข่งกันครั้งสุดท้าย ผมประสบอุบัติเหตุขณะขี่เออร์ร่อนอย่างแรง ล้อล้าฝายแตก ตัวตอกปอกเป็ก เลือดอาบร่าง ซึ่งดีนะครับที่ผมรอดมาได้
"ด้วยความที่แม่เป็นห่วงผมมาก ท่านจึงบอกให้ผมขายจักรยานทั้งเสีย แล้วต่อรองว่า ถายอมเลิกขี่ แม่จะซื้อโดรนให้ ผมจึงยอม เพราะผมกำลังอยากได้โดรนอยู่พอดี
"จากนั้น ผมก็จริงจังกับการเป็นนักโดรน เพราะขอและมีพื้นฐานการเล่นเครื่องบินบังคับอยูแล้ว อีกทั้งยังหลงไหล การถ่ายภาพมุมแปลกกว่าเดิมที่กล้องพื้นฐานไม่ได้ เป็นภาพมุมสูงที่เขาเรียกกันว่า Bird’s Eye View
"จากนั้น ผมก็เข้ามาเป็นอาสาสมัครเป็นนักบินโดรนคนหนึ่งของวัด โดยเลือกงานถ่ายทอดสด (Live) ภาพงานบุญต่าง ๆ ที่ต้องออกอากาศทางช่อง DMC (ซึ่งปัจจุบันทอดผ่านช่อง GBN)
๒๒ อยู่ในบุญ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒