ข้อความต้นฉบับในหน้า
"หลายคนทักมาว่า..มันเป็นงานยากที่จะทำมาก มีแต่พวกขึ้นเทพเท่านั้นที่จะเลือกงานถ่ายทอดสด เพราะพลาดไม่ได้เลย เอาล่างกลางคับก็ไม่ได้ ซึ่งจุดนี้ผมได้แรงบันดาลใจ จากการที่ได้ยินคนที่อยู่เรากว่ามากว่า เขาไม่ได้มาวัดพระธรรมกายเมืองไทย แต่เขาได้ดูภาพถ่ายถ่ายทอดสดที่ถ่ายทอดภาพบุญไป ทำให้เข ปลื้มมาก ๆ มีความสุขเสมอได้ร่วมงานจริง ทำให้เขาไม่ตกบุญเลย...
"พอผมฟังแล้ว...รู้สึกเลยว่า..การกระทำของผมมันสร้างสิ่งยิ่งใหญ่ระดับโลกเลยทีเดียว ภาพที่ผมถ่ายทอดไป มันคือการปิดนรกเปิดสวรรค์ให้คนจำนวนมหาศาล เพราะเสมือนเขา ได้ร่วมงานบุญ ได้รับสมาธิ พร้อมกับการถ่ายทอดของผม ซึ่งผมฟังแล้วก็มีความสุข ปลื้ม มีแรงใจที่จะทำฝันของผมให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ
"ลองคิดดูดิครับว่า..เด็กมัธยมคนหนึ่งที่วัด มาเป็นนักบินโดนตั้งแต่ใส่ชุดนักเรียน สามารถทำสิ่งที่มีประโยชน์ต่อคนอื่นได้ขนาดนี้ มันทำให้มีความสุขมากขนาดไหน...
"อีกบุญที่ผมปลื้มมาก ๆ ก็คือ การให้แนวโคต ที่จุดต่อ ๆ กันเป็นรูปธรรมจักรอบพระมหาธรรมกายเจดีย์หมุนได้เป็นครั้งแรก ซึ่งผมเป็นหนึ่งในทีมงานกันบินโดรนที่ทำให้ภาพนี้เคลื่อนไหวได้ วิธีนี้ยากเหมือนกัน เพราะต้องดูกล้องลง แล้วบังคับให้โดรนหมุนรอบตัวเองเวลาทำต้องอธิษฐานกันมากกว่าทุกครั้ง ซึ่งก็เปลَهมาก หลังจากผมอธิษฐานขออาราธนาหลวงปู่วัดปากน้ำให้ท่านคุมบุญให้ ปรากฏว่า คืนนั้นแทบไม่ลืมเลย ทำให้โดรนไม่สาย หรือพัดเปลี่ยนผิด
"อย่างงานธรรมยาตราเอง ตั้งแต่ผมเข้ามาเป็นอาสาสมัคร ผมก็ถ่ายทุกปี ซึ่งใจยากของงานธรรมยาตราคืสำหรับผมก็คือ ทำอย่างไรให้ได้ภาพสวยสุดขณะที่ถ่ายทอดสด ซึ่งเราจะพลาดไม่ได้เลย...
"สุดท้ายนี้..ผมต้องกราบขอบพระคุณคุณแม่และทุกคนในครอบครัวผมมาก ๆ ที่พา ผมเข้าวัดนี้ ให้บุญวัดนี้ตั้งแต่เด็ก และช่วยให้ผมค้นตัวเองสิ่งที่นดจดเพื่อทำสิ่งที่ ยิ่งใหญ่ต่อชาวโลกอย่างแท้จริง..."