ข้อความต้นฉบับในหน้า
ส่วนถาดสู่เป็นถาดหยาบ ตามมนุษย์เห็นได้ เพราะฉะนั้นถ้าคนเป็นคนที่ละเอียดลออ ก็
จะเห็นอาการต่าง ๆ ของถาดสู่ในตัวได้ และถาดสู่ในตัวไม่ใช่ถุงรึงูพิษจึงมีการแตกหลาย
เป็นเหตุบังคับให้ต้องเติมถาดสู่เข้าไปในถาดอยู่เสมอ โดยใช้ถาดจากสิ่งแวดล้อมภายนอก
เข้ามาเติมในรูปลของอาหารเป็นหลัก แล้วเราก็ได้ข้อสรุปว่า ร่างกายนี่มีอาหารหรือแท้จริง
คือมีถาดสู่หล่อเลี้ยงจึงอยู่ได้
คำถามต่อไปคือ แล้วใจก็ต้องมีอะไรหล่อเลี้ยงหรือไม่ ถ้มีก็แสดงว่าใจมีกระสื่อลาย
ด้วย แล้วอะไรคือสิ่งที่หล่อเลี้ยงใจให้ดรงอยู่ได้
ใจก็เป็นสิ่งที่ไม่คงอยู่เช่นนั้นตลอดไป มีการเกิดการดับเช่นกัน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทรงไปเห็นเข้ากรงมาช้ำว่าคว้าใจเกิดดับเมื่อไหร่เพียงชั่วลัดนิ้วมือเดียวใจเกิดดับเป็นล้าน ๆ
ครั้ง คำว่า “ลัดนิ้วมือ” เป็นอย่างไร ก็จากนิ้วมือที่เหยียดตรงอยู่แล้วองลมา หรือองค์ ๆ อยู่
ยืดเหยียดออกไป หรือดินดีมีข้างหนี่ง นี้เรียกว่าลัดนิ้วมือ เพียงลัดนิ้วมือเท่านั้น ใจมี
การเกิดการดับเป็นล้าน ๆ ครั้ง ธรรมดาเรามองไม่เห็นใจอยู่แล้ว ยิ่งเมื่อไห่อื่นดับหรือตาย
เร็วขนาดนั้น มนุษย์จึงสังเกตอาการเกิดอาการตายของใจไม่เห็น
เหมือนกับไฟกัระแสสันต์ ที่ไฟมีการสแลบจากขั้วบวกไปบวก จากบวกไปบวก ๆ กลับไปกลับมาอย่างต่อเนื่องประมาณ ๕๐ ครั้งต่อวินาที ซึ่งจริง ๆ แล้วมีช่วงห่วง
ขาดตอนอยู่ เพราะณะนั้นจับจากบัวบานจากบัวบาน ไฟก็เกิดขึ้นแน่นหนา และเหตุที่
มีมีกำจากบัวบานกลับบัวบาน ไฟก็เกิดขึ้นอีกเว็บนึง แต่เกิดในทิศทางที่ตรงบัวบาน
ดังนั้น การที่เราเห็นหลอดไฟฟ้าสว่างต่อเนื่อง แต่ว่ามันก็พระพิ ษ ก็ว่าสว่างตลอดเวลา
ไฟฟ้ามีเกิดดับ ส่วนใจที่เกิดดับล้าน ๆ ครั้งต่อกันนี้ ถ้าพูดกับไฟฟ้าซึ่งจะพระริบ
ขนาดนี้ ตามมนุษย์เลยงตามไม่ทัน แล้วทำไมพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมองทันการเกิดดับ
ของใจ นั่นเพราะพระองค์ทรงฝึกความละเอียดของใจมาจึงทรงเห็นได้ นับแต่ทรงเห็น
ด้วยตาทิพย์ ต่อมาทรงเห็นด้วยตาธรรมกาย แล้วทรงนำมาบอกมาสอนแก่มนุษย์
คำถาม อะไรคืออาหารใจ คำตอบสั้น ๆ บุญเป็นอาหารใจ นับแต่ไรมาเรานำบุญไปถวายทาน
ของเราชาวไทยยันทำบุญ แสดงว่าความรู้ของท่านกว่าวหน้า มาก จึงรู้ว่าได้รับความจำเป็น
ต้องได้อาหาร
เรื่องการเติมอาหารให้กายและใจของคนนั้น อุปมาเหมือนรถยนต์ ปัจจัยให้รถแสนไปมี
2 ส่วน คือ มีน้ำมันเชื่อเพลิงเป็นอาหารเครื่องยนต์ และมีไฟฟ้าเป็นตัวจุดระเบิดทำให้เกิด
การเผาไหม้มากเป็นพลังงานขับเคลื่อนรถให้แล่นไป ถ้ามีน้ำมันแต่ขาดไฟฟ้ารถแล่นไม่ได้
เช่นกันถ้ามีไฟฟ้าเต็มแบตเตอรี่แต่ขาดนํ้ามัน รถก็แล่นไม่ได้ ถ้ามีถังไฟฟ้าครบถัง 2 อย่างก็แล่นไม่ได้
ต้องมีครบทั้งน้ำมันและไฟฟ้าจึงแล่นได้
คนเราก็เช่นกัน แข็งแรง ๆ อยู่ข้างนี้ ถ้าหยุดกินอาหารเมื่อไหร่ มีฤทธิ์เป็นไฟลุก เดือดก็
ต้องตาย หรือถึงเวลาจะได้กินอาหาร แต่เจ้าหมดบุญวันไหนละ ก็รถไปบนนั้น พรุ่งนี้ไม่ได้แล้ว