การหล่อเลี้ยงใจและร่างกาย: อาหารที่จำเป็นต่อการดำรงอยู่  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ.2562 หน้า 55
หน้าที่ 55 / 63

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจความสำคัญของการหล่อเลี้ยงร่างกายและใจ โดยใช้หลักธรรมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่ออธิบายความเกิดดับของใจและการนำบุญมาเป็นอาหารใจ เปิดเผยว่าใจมีการเกิดตายเป็นล้าน ๆ ครั้งต่อวินาที และมนุษย์ไม่สามารถเห็นสิ่งนี้ได้ การเปรียบเทียบความต้องการทางร่างกายและใจกับการขับเคลื่อนรถยนต์ถูกนำมาใช้เพื่อเน้นความสำคัญของการมีทั้งน้ำมันและไฟฟ้าในการขับเคลื่อนชีวิตให้ก้าวหน้า หากขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งจะไม่สามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไม่นานมานี้ ข้อควรระวังในการเติมอาหารให้กับทั้งร่างกายและใจของเราเป็นหลักการที่สำคัญในชีวิตประจำวัน

หัวข้อประเด็น

-การหล่อเลี้ยงร่างกาย
-การหล่อเลี้ยงใจ
-บทบาทของบุญ
-การเกิดดับของใจ
-การเปรียบเทียบกับการขับเคลื่อนรถยนต์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ส่วนถาดสู่เป็นถาดหยาบ ตามมนุษย์เห็นได้ เพราะฉะนั้นถ้าคนเป็นคนที่ละเอียดลออ ก็ จะเห็นอาการต่าง ๆ ของถาดสู่ในตัวได้ และถาดสู่ในตัวไม่ใช่ถุงรึงูพิษจึงมีการแตกหลาย เป็นเหตุบังคับให้ต้องเติมถาดสู่เข้าไปในถาดอยู่เสมอ โดยใช้ถาดจากสิ่งแวดล้อมภายนอก เข้ามาเติมในรูปลของอาหารเป็นหลัก แล้วเราก็ได้ข้อสรุปว่า ร่างกายนี่มีอาหารหรือแท้จริง คือมีถาดสู่หล่อเลี้ยงจึงอยู่ได้ คำถามต่อไปคือ แล้วใจก็ต้องมีอะไรหล่อเลี้ยงหรือไม่ ถ้มีก็แสดงว่าใจมีกระสื่อลาย ด้วย แล้วอะไรคือสิ่งที่หล่อเลี้ยงใจให้ดรงอยู่ได้ ใจก็เป็นสิ่งที่ไม่คงอยู่เช่นนั้นตลอดไป มีการเกิดการดับเช่นกัน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงไปเห็นเข้ากรงมาช้ำว่าคว้าใจเกิดดับเมื่อไหร่เพียงชั่วลัดนิ้วมือเดียวใจเกิดดับเป็นล้าน ๆ ครั้ง คำว่า “ลัดนิ้วมือ” เป็นอย่างไร ก็จากนิ้วมือที่เหยียดตรงอยู่แล้วองลมา หรือองค์ ๆ อยู่ ยืดเหยียดออกไป หรือดินดีมีข้างหนี่ง นี้เรียกว่าลัดนิ้วมือ เพียงลัดนิ้วมือเท่านั้น ใจมี การเกิดการดับเป็นล้าน ๆ ครั้ง ธรรมดาเรามองไม่เห็นใจอยู่แล้ว ยิ่งเมื่อไห่อื่นดับหรือตาย เร็วขนาดนั้น มนุษย์จึงสังเกตอาการเกิดอาการตายของใจไม่เห็น เหมือนกับไฟกัระแสสันต์ ที่ไฟมีการสแลบจากขั้วบวกไปบวก จากบวกไปบวก ๆ กลับไปกลับมาอย่างต่อเนื่องประมาณ ๕๐ ครั้งต่อวินาที ซึ่งจริง ๆ แล้วมีช่วงห่วง ขาดตอนอยู่ เพราะณะนั้นจับจากบัวบานจากบัวบาน ไฟก็เกิดขึ้นแน่นหนา และเหตุที่ มีมีกำจากบัวบานกลับบัวบาน ไฟก็เกิดขึ้นอีกเว็บนึง แต่เกิดในทิศทางที่ตรงบัวบาน ดังนั้น การที่เราเห็นหลอดไฟฟ้าสว่างต่อเนื่อง แต่ว่ามันก็พระพิ ษ ก็ว่าสว่างตลอดเวลา ไฟฟ้ามีเกิดดับ ส่วนใจที่เกิดดับล้าน ๆ ครั้งต่อกันนี้ ถ้าพูดกับไฟฟ้าซึ่งจะพระริบ ขนาดนี้ ตามมนุษย์เลยงตามไม่ทัน แล้วทำไมพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมองทันการเกิดดับ ของใจ นั่นเพราะพระองค์ทรงฝึกความละเอียดของใจมาจึงทรงเห็นได้ นับแต่ทรงเห็น ด้วยตาทิพย์ ต่อมาทรงเห็นด้วยตาธรรมกาย แล้วทรงนำมาบอกมาสอนแก่มนุษย์ คำถาม อะไรคืออาหารใจ คำตอบสั้น ๆ บุญเป็นอาหารใจ นับแต่ไรมาเรานำบุญไปถวายทาน ของเราชาวไทยยันทำบุญ แสดงว่าความรู้ของท่านกว่าวหน้า มาก จึงรู้ว่าได้รับความจำเป็น ต้องได้อาหาร เรื่องการเติมอาหารให้กายและใจของคนนั้น อุปมาเหมือนรถยนต์ ปัจจัยให้รถแสนไปมี 2 ส่วน คือ มีน้ำมันเชื่อเพลิงเป็นอาหารเครื่องยนต์ และมีไฟฟ้าเป็นตัวจุดระเบิดทำให้เกิด การเผาไหม้มากเป็นพลังงานขับเคลื่อนรถให้แล่นไป ถ้ามีน้ำมันแต่ขาดไฟฟ้ารถแล่นไม่ได้ เช่นกันถ้ามีไฟฟ้าเต็มแบตเตอรี่แต่ขาดนํ้ามัน รถก็แล่นไม่ได้ ถ้ามีถังไฟฟ้าครบถัง 2 อย่างก็แล่นไม่ได้ ต้องมีครบทั้งน้ำมันและไฟฟ้าจึงแล่นได้ คนเราก็เช่นกัน แข็งแรง ๆ อยู่ข้างนี้ ถ้าหยุดกินอาหารเมื่อไหร่ มีฤทธิ์เป็นไฟลุก เดือดก็ ต้องตาย หรือถึงเวลาจะได้กินอาหาร แต่เจ้าหมดบุญวันไหนละ ก็รถไปบนนั้น พรุ่งนี้ไม่ได้แล้ว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More