หน้าหนังสือทั้งหมด

อาการและการเปลี่ยนแปลงของธาตุ
49
อาการและการเปลี่ยนแปลงของธาตุ
ประโยค - อธิบายลักษณะอาการ อำนาจ - หน้าที่ 48 ว่าแปลเช่นไรจะได้ความตามภาษากไทย สพัทธ์พิเศษออกจากอุปสรรค เหล่านี้ มีตัวอย่างที่ใช่อยู่บ้าง เช่น อ. ครูโรตี ย่อมทำให้หนัก (ทำความเคารพ) สุขภิรส สูตรให้แจ้
…าตุ รวมถึงความมีและความไม่มี ในแง่มุมต่างๆ ของภาษาไทย. เรียนรู้ว่าธาตุเหล่านี้ได้กลายเป็นส่วนสำคัญในการศึกษาทางภาษาและวรรณกรรม.
สัทพนามนิบาต: ความหมายและการใช้งาน
194
สัทพนามนิบาต: ความหมายและการใช้งาน
ประโยค - อธิบายรายละเอียด เล่ม ๒ - หน้าที่ 193 สัทพนามนิบาต ๑๓. มีสัทพนามนิบาต หรือ บิบารุปสัทพนาม ใช้ในจำนวนเก่าชบา ใชดามในขันอรรถกาบ้าง ดังต่อไปนี้ :- เสยยถิ (๑) เสยยถิ เป็นนิบาต ในบาลีไวกรณีจัดเข้า
…าใจในการใช้ศัพท์เฉพาะในพื้นที่ทางภาษาศาสตร์ สำหรับหลักการสำคัญในการตีความและการนำไปใช้ในวรรณกรรม และการศึกษาทางภาษาไทย.
ประวัติปัญหาและลายมาลัยเขียนาทร์: เอกสารการศึกษา
47
ประวัติปัญหาและลายมาลัยเขียนาทร์: เอกสารการศึกษา
ประโยค - ประวัติปัญหาและลายมาลัยเขียนาทร์ (สำหรับเปรียญธรรมตรี) หน้า 45 ภาษาบาลี ตามวิธีปกติสังขยา ๔๘๕,๒๐๖,๑๔๕. ๓. ตั้งแต่ เอก ถึง อฏิฐนวุติ เป็นคุณนาม แต่ เอก ถึง ฎูฑ มีวิธีแกอย่างสัปพนาม, เอก ส่งย
เอกสารนี้นำเสนอการศึกษาทางภาษาบาลีที่เกี่ยวกับการสังขยา โดยการอธิบายความแตกต่างระหว่างปกติสังขยาและปรุงสังขยา พร้อมตัวอย่างการใช้ท…
การอธิบายวิภัตติและปัจจัยในอาชฆาต
141
การอธิบายวิภัตติและปัจจัยในอาชฆาต
ประโยค-ประมวลปัญหาและถลายลาบลิไว้การอธิบาย (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้าที่ 139 อุทธาหรณ์ว่า มามี ภานเด้ มาเอ๋ กรี. [๒๕๒๓] ก. วิภัตติและปัจจัยในอาชฆาต ลงที่ไหน ? และลงแล้วเป็น เครื่องหมายอะไร ?
…่างกันในด้านการจัดประเภทและการบ่งบอกเนื้อความ โดยอธิบายถึงการใช้คำและเครื่องหมายที่ใช้สื่อความหมายในการศึกษาทางภาษาและธรรมะ การเปรียบเทียบ และคุณสมบัติต่าง ๆ ในการทำความเข้าใจวิภัตติให้ชัดเจนขึ้น โดยยกตัวอย่างให้เห็…
ประโยควรรค-ชมุปฏิการ (ชุดดใภ ภาค)
7
ประโยควรรค-ชมุปฏิการ (ชุดดใภ ภาค)
ประโยควรรค-ชมุปฏิการ (ชุดดใภ ภาค) - หน้า 7 ๓. ฉนุนดูเจอวาดูโย [๒๒] น ภษ ปาปก มิตตตติ อิมิ ชรมเทสน สตฎา เวทน วิหารมาณฉนุนดูเจอ วารพุก กลสสี โส่ กริยสมา อมาหี อยู่ปฏิตตนะ สตฺธี มหาวิทยาลัยนิว นิกุมณฑโต
…ทวนบทบาทและการใช้ศัพท์ในวัฒนธรรมท้องถิ่น รวมถึงการส่งต่อความรู้จากรุ่นสู่รุ่น เกี่ยวกับการปฏิบัติและการศึกษาทางภาษา โดยทั่วไประบุว่าสำคัญต่อการสืบสานความรู้และวัฒนธรรม