ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-ประมวลปัญหาและถลายลาบลิไว้การอธิบาย (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้าที่ 139
อุทธาหรณ์ว่า มามี ภานเด้ มาเอ๋ กรี. [๒๕๒๓]
ก. วิภัตติและปัจจัยในอาชฆาต ลงที่ไหน ? และลงแล้วเป็น
เครื่องหมายอะไร ?
ก. วิภัตติ ลงท้าย ปัจจัย ปัจจัย ลงท้าย ธาตุ วิภัตติเป็น
เครื่องหมายอะไรกว่ากาล บุญ ปัจจัยเป็นเครื่องหมายบอกออก.
[๒๔๕๐]
ก. วิภัตติอายขาด กับ วิภัตตานามีข้อที่เหมือนกันและต่าง
กันอย่างไรบ้าง ?
ก. ข้อที่เหมือนกัน คือ จัดเป็น ๒ วรรคเหมือนกัน, ข้อต่าง
กัน คือ วิภัตตินามจัดเป็น ๓ หมวด เป็นเครื่องหมายให้รู้เนื้อความ
ของนามศัพท์ ส่วนวิภัตติอายขาด จัดเป็น ๔ หมวดเป็นเครื่อง
หมายให้รู้กาล, และในหมวดต่าง ๆ จัดเป็น ๒ บท ๓ บูรณ์ เพื่อ
ให้นำถึงนามที่เป็นประธานแห่งกริยา. [๒๔๕๘]
ก. สัตถมีวิภัตติ บอกความกำหนด ก็แก่คำว่า พึ่ง บอกความ
รำพึง ก็แก่คำว่า พึ่ง, ถ้าเห็นอุทธาหรว่า อุปปนาม มยมี
อายสมุนดาน ก็นิมุตติ อนุปปนาทุชเชยาม อยู่ได้อย่างไรว่า บอก
ความกำหนด หรือบอกความรำพึง ?
ก. อุทธาหรว่า อุปปนาม มยมี อายสมุนดาน ก็นิมุตติ
อนุปปนาทุชเชยาม ดังนี้ เป็น สัตถมีวิภัตติ บอกความรำพึง, รู้ได้
ด้วยนิมิตที่เป็นต้นความ คือ อุปปนาม เพราะว่า สัตถมีวิภัตติ
ที่บอกความกำหนด ท่านนิยมใช้ ฮ สอ เป็นคำอาทิ เป็นคำข้อความ