Mobile VersionCase studyไปสวรรค์ง่าย ไปอบายต้องลงทุนเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMCออกอากาศครั้งแรก วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ.2546
เจ้าของ Case Study วันนี้ ถึงวาระที่จะต้องเดินทางแล้ว มาเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาในตอนนี้อยู่ นั่งพับเพียบเรียบร้อย สงบเสงี่ยม สง่างาม ลอยอยู่สงบนิ่ง หลังกลับมาจาก วัดพระศรีฯ เทวรถไปรออยู่กลางอากาศ มองดูร่างของตัวซึ่งตอนนี้เป็นซาก ได้เคยอาศัยกายนี้สร้างบารมีมาในช่วงสั้นๆ มองแล้วเกิดธรรมสังเวชว่ากายนี้มีเวลาจำกัดจริงๆ ดูแล้วไม่งามจริงๆ แต่ก่อนเข้าใจว่าหล่อ พอมาถึงตอนนี้ ไม่หล่อแล้ว เน่าเปื่อย ถูกไฟกำลังชำระสลายร่างไป เกิดธรรมสังเวชหลายอย่าง
กายนี้เป็นรังแห่งโรคจริงๆ พอเกิดมาพร้อมกับรังเลย โรคอยู่ในตัว ตั้งแต่เด็กเรื่อยมาเป็นได้ตั้งแต่ศีรษะถึงพื้นเท้า ตั้งแต่หนังกำพร้าถึงอวัยวะภายใน ถึงเยื่อในกระดูก โรคเกิดได้ทุกที่ ตั้งแต่เส้นผม หนังศีรษะ หน้าผาก ไล่เรื่อยมา ทุกส่วนเลย เชื่อ ไม่งามจริงเป็นปฏิกูล เหมือนถุงหนังที่มีรูพรุนตามรูขุมขน ตามหูทั้งสอง จมูก ปาก ลูกนัยน์ตา ทวารหนักเบา เป็นทางไหลออกแห่งปฏิกูล แล้วก็เกิดขึ้น ตั้งอยู่ เสื่อมสลาย ดวงปัญญาเกิดขึ้นแล้ว เข้าใจแจ่มแจ้ง ไม่งาม เปื่อยเน่า มีเวลากำจัด มีประโยชน์เพียงอย่างเดียวเท่านั้น คือ เอาไว้สร้างบารมี ไม่ได้เอาไว้ไปทำอย่างอื่นเลย เกิดธรรมสังเวช สลดใจ เสียดายว่าบางช่วงของชีวิตได้ใช้กายนี้ไปทำในสิ่งที่มันไม่เป็นสาระแก่นสาร มีช่วงสั้นๆ เท่านั้นแหละที่ได้มาสร้างบารมี
เพราะฉะนั้นตอนนี้จิตใจของเทพบุตรใหม่สงบ นิ่ง ยิ่งได้ยิน ได้ฟัง เมื่อวานว่าอะไรเป็นอุปสรรคต่อการเข้าถึงธรรมก็พยายามจะปรับปรุง ผ่อนคลายขึ้นเยอะ ความตั้งใจมากอยากที่จะเข้าถึงพระธรรมกายก็ค่อยๆ คลายตัว ตอนนี้รัศมีสว่างกว่าเดิม ภายในก็สว่างกว่าเดิม ยังไม่ถึงปฐมมรรค ใกล้เข้าไปแล้ว คงจะต้องไปทำความเพียรต่อ เพราะวิบากกรรม ยังติดอยู่ที่ศูนย์กลางกายยิ่งกว่าเงาตามตัว อยู่ภายในนั่น เมื่อไหร่เข้าถึงธรรมกาย หนักก็เบา เบาก็หาย ถ้าถึงวิชชาธรรมกาย ขจัดกิเลสอาสวะหมดสิ้นได้ก็หมดวิบาก หมดกิเลสก็หมดกรรม หมดกรรมก็หมดวิบาก
เพราะฉะนั้นไปอยู่บนโน้นแล้วต้องขยันทำภาวนาเพราะเป็นหนทางเดียวเท่านั้นที่จะเข้าถึงธรรมกาย จะไปอนุโมทนาบุญอย่างเดียวมันเข้าไม่ถึง ต้องฝึกใจให้หยุดให้นิ่งด้วยตัวของตัวเองถึงจะเข้าถึงพระธรรมกายในตัวได้ ต้องหมั่นเสพคุ้นกับบัณฑิตนักปราชญ์ที่เป็นพระอริยเจ้า บรมโพธิสัตว์หรือเข้าไปใกล้สมณเทวบุตร ตรงนั้นเราจะได้มีกำลังใจในการประพฤติธรรม จะไม่ประมาทในการดำเนินชีวิตอยู่ในเทวโลก
หลังจากเลิกโรงเรียนแล้วให้ไปเวียนประทักษิณ หลังจากนั้นก็เดินทางไป สบาย ๆ ตามสไตล์สวรรค์ ไปกันอย่างนั้น พี่น้องวงธรรมะที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็จะสร้างบารมีกันต่อไป ทำบุญอะไรก็จะอุทิศบุญไปให้ คอยอนุโมทนาบุญก็แล้วกัน คอยติดตามดูแลกันให้ดีด้วยทิพพจักขุ สักวันหนึ่งเราจะไปเจอกันที่ดุสิตบุรี แต่ตอนนี้อยู่กันไปนานๆ ก่อน วิธีการเดินทางที่ไม่ควรไปก็อย่าไป ไปแบบนี้ไม่ดี อย่าไปใช้เชือก ใช้ยา ใช้น้ำ ใช้ปืน ใช้อะไร ฆ่าตัวตาย
http://goo.gl/4pBzA
พิมพ์บทความนี้
