กระผมเห็น..แม่ชีปัดระเบิด ภาค 2

จดหมายจากหลานคุณยาย IN MY HEART

ตอน : กระผมเห็น..แม่ชีปัดระเบิด ภาค 2

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงสุดครับ

 

 

พระยงยุทธ  อภิวฒฺโฑ

 

     กระผม พระยงยุทธ  อภิวฒฺโฑ วันนี้ผมขอมาเล่าต่อภาค 2 ครับ จากเมื่อวาน..ที่ผมเป็นเด็กน้อยเห็นแม่ชีปัดระเบิด แต่วันนี้ต่อภาค 2 ผมก็โตเป็นหนุ่มทันทีครับ ต้องรีบโต รีบรวยครับ เดี๋ยวโตไม่ทันถวายปัจจัยสร้างอาคาร 100 ปีคุณยายครับ... 

 

     พอผมโตเป็นหนุ่มแล้ว วันหนึ่ง..น้องชายเอาหนังสือเดินไปสู่ความสุขมาให้ อ่านแล้ว..สุขจริงๆ ครับ ก็เลยมาวัด พอมา..ก็ยิ่งสุขใหญ่เลยครับ สุขจนกระทั่งมีศรัทธาเปี่ยมล้น จึงตัดสินใจเป็นประธานสร้างโบสถ์ของวัดพระธรรมกาย เมื่อเป็นแล้ว ไม่ผิดหวังเลยครับ ใจมันเปี่ยมสุขต่อเนื่องมาจนถึงทุกวันนี้ ช่วงนั้นครอบครัวของผมเริ่มคุ้นเคยกับคุณยายแล้ว เพราะได้มากราบท่านบ่อยๆ ซึ่งผมก็ไม่ลืมที่จะเรียนถามท่านถึงตอนที่ท่านทำวิชชาปัดระเบิดสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ว่า

 

     “คุณยายครับ..ทำไมเครื่องบินที่ทิ้งระเบิดลงมาถึงไม่โดนที่สำคัญล่ะครับ กลับลงทุ่ง ลงน้ำล่ะครับ?...”

 

     คุณยายท่านก็ตอบว่า.. “อ้าว..คุณ!  เวลาที่เครื่องบินมันทิ้งระเบิด ยายเข้าที่อยู่กับหลวงพ่อวัดปากน้ำ หลวงพ่อท่านสั่งให้ยายจัดการ ยายก็เนรมิตเมืองให้เป็นป่า..เป็นแม่น้ำ เนรมิตแม่น้ำให้เป็นเมือง เท่านี้ทิ้งเท่าไหร่ก็ไม่ถูกหรอก”

 

     เมื่อคุณยายท่านอธิบายอย่างนี้ ผมเลยถึงบางอ้อ..ครับ แล้วขอมาเป็นตัวแทน เคลียร์ คัต ชัดเจน ตรงนี้ ว่า จริงๆ แล้ว..ทหารที่ทิ้งระเบิด ฝีมือไม่ได้หน่อมแน้มอะไรหรอกครับ ฝีมือเขาเก่งจริง แต่คุณยายอาจารย์ท่านเจ๋งกว่า ฝีมือมันคนละ level (ระดับ) เพราะท่านไม่ต้องกดปุ่มยิงอะไรให้มันยุ่งยาก ท่านแค่นั่งหลับตาเฉยๆ อาศัยพระธรรมกายปาฏิหาริย์ให้เห็นเมืองเป็นป่า เห็นแม่น้ำเป็นเมืองอะไรอย่างนี้ ทหารก็สับสนทิ้งระเบิดไม่โดนแล้วครับ

 

     หลวงพ่อครับ..คุณยายอาจารย์ท่านเป็นคนอัศจรรย์ สมชื่อจันทร์จริงๆ CONFIRM… อีกทั้งความมหัศจรรย์ของท่านไม่ได้ช่วยได้เฉพาะคนเป็นๆ เท่านั้นนะครับ แม้คนตายไปแล้ว ท่านยังช่วยส่งไปสวรรค์ให้เลยครับ อย่างCASE แม่ของอดีตภรรยาผม ที่หัวใจวายตายกะทันหัน ตอนนั้นทั้งบ้านทำใจกันไม่ค่อยได้ เพราะมันฉุกละหุกเกินไป ครอบครัวเราจึงพากันไปกราบคุณยาย แล้วเรียนถามท่านว่า อย่างที่หลวงพ่อบอกครับ ผมขอ

 

     “คุณยายครับ แม่ไปดีไหมครับ..?”

 

     คุณยายท่านก็ตอบพวกเราด้วยความเอ็นดูว่า... “แม่คุณเป็นห่วงบ้าน และลูกชายคนเล็ก พอกายละเอียดหลุดออกจากร่าง ก็เดินไปเดินมาอยู่ในบ้าน และพยายามพูดกับลูกชาย แต่ลูกชายไม่พูดด้วย เพราะอยู่กันคนละภพภูมิ”

 

     จากนั้นผมจึงถามท่านว่า.. แล้วคุณยายทำอย่างไรครับ..?

 

     ท่านตอบว่า.. “แม่ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องการทำสมาธิ เพราะไม่เคยสวดมนต์นั่งสมาธิมาเลย ยายก็ให้พระธรรมกายให้แม่นึกถึงบุญที่เคยฝากคุณมาทำที่วัด และบุญที่คุณทั้งสองให้แม่อนุโมทนา แกเลยนึกได้ แกนึกถึงบุญจากการอนุโมทนาจากการสร้างโบสถ์วัดพระธรรมกายของคุณ บุญบูชาข้าวพระ ทอดกฐิน ตักบาตรพระทุกวัน เนื่องจากบุญที่แกนึกเป็นบุญใหญ่ๆ ทั้งนั้น ร่างกายก็พลันเปลี่ยนเป็นของใสขึ้น จนมีกำลังบุญเท่ากับบุญของชาวสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พระธรรมกายก็เลยพาแม่คุณไปส่งที่ชั้นดาวดึงส์”

 

     พอผมฟังอย่างนี้ ความเศร้าก็พลันมลายหายไปครับ รู้สึกซาบซึ้งในความเมตตาที่ท่านมีต่อครอบครัวผมเป็นที่สุดและอีกไม่กี่วันนี้ ก็จะถึงวันทอดกฐินสร้างอาคาร 100 ปีคุณยายแล้ว กระผมตั้งใจกับบุญนี้เต็มที่ เพราะอยากจะตอบแทนท่าน อีกทั้งพอได้เห็นการออกแบบรูปทรงอาคาร 100 ปีคุณยายแล้ว ผมรู้สึก GO INTER สุดขีดเลยครับ เพราะเห็นถึง VISION อันกว้างไกลของหลวงพ่อครับ ถ้าคนทั้งโลกได้มาเห็น ผมว่าต้องตะลึง เพราะตัวอาคารจะข่มใจให้เขาเกิดความเคารพ ศรัทธา เชื่อมั่น และมั่นใจเพื่อช่วยชาวโลก ผมว่า..เขาจะหัวเราะเยาะเอานะครับ ว่าจะไปช่วยชาวโลกได้อย่างไร แค่ตัวอาคารเองยังไปไม่รอด ฝนยังรั่ว มัววิดน้ำกันอยู่เลย แต่หากสร้างใหม่ให้น่าเชื่อถือเหมือน UN หรือองค์การนาซ่า ต้องก้าวไปสู่งานช่วยคนระดับโลกได้แน่นอนครับ เพราะโรงเรียนพระปริยัติหลังคาจากหลังเดิมเก่าๆ หรือ OFFICE ที่ทำจากตู้คอนเทนเนอร์เล็กๆ ที่กระจายอยู่ทั่ววัดในปัจจุบันนี้ จะให้ผมไปบอกใครเขาได้ล่ะครับว่า เป็นสถานที่ๆ เป็นศูนย์รวมของนักวิชาการทางด้านพุทธศาสนาทั่วโลก หรือเป็นศูนย์กลางการเผยแผ่พุทธศาสนาและวิชชาธรรมกาย

 

 

อดีตภรรยามากราบคุณยาย

 

ด้วยความเคารพอย่างสูงสุดครับ

พระยงยุทธ  อภิวฒฺโฑ  (นามสกุลเดิม ดิลกเจริญ)

บวชวัดพระธรรมกาย จำพรรษาที่วัดกิ่วลม บวชได้ 4 พรรษาแล้วครับ

 

ปล. ถ้าไม่มีญาติโยม ผมจะนั่งสมาธิวันละ 8 ชั่วโมง เพราะเป็นช่วงชีวิตที่ผมนั่งธรรมะได้ดีที่สุดในชีวิต

 

http://goo.gl/Ig9yR