ด. เด็กก้าวเดิน

บันทึกประวัติศาสตร์การทำหน้าที่ ณ ดินแดนโซโลมอน ตอนที่  7   ด. เด็กก้าวเดิน

 

กราบคารวะแทบเท้าคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่งครับ

 

     เด็กๆ ก็เหมือนกระดาษสีขาวที่รอการแต่งเสริมเติมสีจากผู้ใหญ่จากพ่อแม่ผู้เป็นครูคนแรกของลูกและจากคุณครูในโรงเรียน เราอยากให้พวกเขาเป็นอย่างไรก็สามารถทำได้ทั้งนั้น ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการต้นแบบที่ถูกต้องดีงาม เพื่อจะได้ก้าวเดินตามอย่างภาคภูมิและมั่นใจ

 

     โรงเรียนเทนาวาตู แห่งนี้ก็เช่นกัน เมื่อกระกระผม พระสังเวียน  อตฺตทโม ดวงตะวันแห่งโซโลมอนเข้ามาอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้ จึงง่ายต่อการเดินทางไปเยี่ยมเยือนคุณครูและเด็กๆอย่างสม่ำเสมอ

 

     ในเช้าวันจันทร์ที่ 16 มีนาคม 2552 กระผมไปโรงเรียนเหมือนเช่นเคย แล้วก็เจอภาพเด็กๆนั่งรวมกันทำกิจกรรมร้องเพลงในห้องเรียนอย่างเป็นหนึ่งเดียวกันคือไม่ได้แยกระดับชั้น

 

 

นั่งรวม ไม่ได้แยกระดับชั้น

 

 

ทำกิจกรรมนั่งร้องเพลง

 

     หลังจากนั้นคุณครูก็ได้มาอบรมวินัยหน้าห้อง พูดถึงปัญหาเรื่องเครื่องแต่งกายบ้าง การกินบ้าง ทั้งครูและนักเรียนหมดเวลาไปสามสิบนาทีกับความเคร่งเครียด

 

 

คุณครูอบรมวินัยอย่างเคร่งเครียด

 

     หลังจากนั้นก็ปล่อยเด็กเดินขึ้นห้องเรียนของตนแบบไม่ต้องตั้งแถว

 

 

เดินขึ้นชั้นเรียนแบบไม่เป็นแถว

 

     กระผมคิดถึงคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสองที่พระอาจารย์สุธัมโม ประธานภาคพื้นโอเชียเนียเคยเมตตาทบทวนให้ว่า “แม้สัตว์เดรัจฉาน (เช่น ปลาโลมาในโซโลมอน) ยังสามารถฝึกได้ แสดงว่าคนก็สามารถฝึกตัวได้ดีกว่าสัตว์เดรัจฉาน”

 

 

พระอาจารย์สุธัมโม ทักทายโดลฟิน(ปลาโลมา)

 

     เมื่อนึกถึงคำสอนแล้ว กระผมจึงขออนุญาตประชุมคุณครูทุกท่านในช่วงบ่ายหลังเลิกเรียน เพื่อแนะนำสิ่งดีๆให้เป็นประโยชน์ต่อไป  เมื่อถึงเวลาประชุมกระผมและคุณครูก็ได้นั่งสมาธิร่วมกันก่อนประชุมครับ คุณครูเล่ากำหนดการของเด็กๆว่าเช้าวันจันทร์และวันศุกร์

 

 

ประชุมคุณครู

 

     7:45-8:00 น.  เด็ก ๆ จะมานั่งรวมกันร้องเพลง

     8:00-8:30 น. ฟังคุณครูอบรมอบรมก่อนขึ้นห้องเรียน

 

     กระผมจึงได้แนะนำเพิ่มเติมว่า “ใครที่มีหน้าที่รับบุญทำความสะอาดประจำวันก็ให้มาก่อน และปรับปรุงกำหนดการให้ดังนี้

 

     7:35-7:45 น. เมื่อถึงเวลารวมพลก็ให้คุณครูช่วยแยกแถวตามระดับชั้นเรียน

     7.45-8:00 น. ร้องเพลง

     8:00-8:15 น. คุณครูให้โอวาทยกใจ เพื่อให้เด็กมีกำลังใจเรียน ส่วนเรื่องร้อนๆ อย่านำมาเล่าให้เด็กฟัง

     8:15-8:25 น. ให้คุณครูนำเด็กนั่งสมาธิก่อนเรียน

     8:25-8:30 น. เด็ก ๆ เดินแถวขึ้นห้องเรียน

 

     กระผมบอกคุณครูว่า เด็กๆ ทั้งหมดจะเป็นกำลังสำคัญของประเทศโซโลมอนในอนาคต ถ้าเด็กๆ รุ่นนี้สามารถฝึกได้ รุ่นต่อๆ ไปเขาก็จะเจริญรอยตามพี่ๆ จนในที่สุดก็กลายเป็นนิสัย

 

     เมื่อถึงวันศุกร์ 20 มีนาคม 2552 คือวันที่เด็กๆ มารวมตัวกันร้องเพลงอีกครั้ง กระผมเดินไปที่โรงเรียนแต่เช้าภาพแรกที่เจอคือคุณครูแอ๊ดมอนและคุณครูประจำชั้นกำลังจัดแถวเด็กๆตามระดับชั้น เมื่อจัดแถวแล้วก็นั่งลง

 

 

ครูใหญ่ช่วยจัดแถว

 

จัดแถวแล้วนั่งลง

 

     แต่ปรากฎว่าวันนี้เป็นวันแรกที่เริ่มแยกระดับชั้น คุณครูและเด็กๆใช้เวลาทั้งหมดกับการจัดแถวจึงขาดกิจกรรมร้องเพลงและให้โอวาทเด็กๆไป เหลือเวลาเพียง 10 นาทีก่อนขึ้นชั้นเรียน คุณครูซาโลมีจึงนำเด็กๆนั่งสมาธิครับ

 

 

นั่งสมาธิร่วมกัน โรงเรียนเทนาวาตู

 

      หลังจากนั้น คุณครูก็ปล่อยให้เด็ก ๆ เดินขึ้นห้องเรียนอย่างเป็นระเบียบสวยงาม 

 

 

เดินแถวขึ้นห้องเรียนอย่างเป็นระเบียบ

 

เดินแถวขึ้นห้องแบ่งเป็นชั้นเรียน

 

เดินแปรแถวขึ้นห้องเรียน

 

     กระผมจึงเดินไปกล่าวชื่นชมคุณครูทุกท่านว่า “ทุกท่านเยี่ยมมาก วันนี้เป็นวันแรกในการจัดแยกแถวจึงใช้เวลานาน ต่อไปเมื่อเด็กๆ เขารู้ว่าตัวเองจะต้องนั่งตรงไหนก็จะรวดเร็วขึ้น และสามารถดำเนินกิจกรรมได้อย่างครบถ้วนบริบูรณ์”

 

 

ภาพคุณครูหลังปล่อยเด็กขึ้นชั้นเรียน

 

     รายงานฉบับนี้ นับว่าเป็นบันทึกประวัติศาสตร์ แห่งการฝึกฝนความมีระเบียบวินัยร่วมกันของเด็กๆในโซโลมอน  เพื่อให้พวกเขาได้เป็นเด็กเก่งและดีเป็นกำลังสำคัญของประเทศต่อไป เรื่องราวดีๆ ในหมู่เกาะอดีตมนุษย์กินคนยังมีอีกมากมาย  กระผมจะทยอยมาเล่าในตอนต่อไปนะครับ

 

กราบคารวะแทบเท้าด้วยความเคารพอย่างสูงครับ

 

พระสังเวียน  อตฺตทโม

 

http://goo.gl/WBsVS