Mobile Versionบุญ 2 ระดับ
ปฏิบัติสวนพนาวัฒน์
นับจากวันเข้าพรรษามาได้ 53 วันแล้ว เหลืออีกแค่ 37 วัน ก็จะออกพรรษากันแล้ว เราจะเห็นว่า วันคืนผ่านไปรวดเร็วจริง ๆ หลับตาลืมตาไม่กี่ทีก็มืดแล้ว ผู้ที่อยู่ตามศูนย์ปฏิบัติธรรมต่าง ๆ จะซึ้งถึงคำพูดประโยคเมื่อกี้นี้ โดยเฉพาะที่พนาวัฒน์* หลับตาลืมตาไม่กี่ทีก็มืดแล้ว มีบุญจังเลยผู้ที่ไปปฏิบัติบนพนาวัฒน์ เพราะที่นั่นอากาศดี อยู่ที่สูงใกล้สวรรค์ ราวกับจะเอามือไปเอื้อมหยิบดวงดาวได้ ครูไม่ใหญ่ก็ชื่นชมอนุโมทนากับผู้มีบุญทุกคนที่ขึ้นไปปฏิบัติธรรม ได้ข่าวว่ามีผลการปฏิบัติดีด้วย สมกับเป็นผู้มีบุญจริง ๆ เลย ปฏิบัติแค่ไม่กี่วัน ตอนแรกได้ข่าวว่ามืดตื้อมืดมิด ตอนนี้เลิกมืดแล้ว บางคนตัวทึบ ๆ ก็โล่ง โปร่ง เบา สบาย ที่มืดก็สว่าง ที่สว่างก็เห็นดวงใส ๆ ที่เห็นดวงใสๆ บางคนเห็นตัวเองข้างใน บางคนก็เห็นองค์พระ
* สวนพนาวัฒน์ สถานที่ปฏิบัติธรรมพิเศษ ตั้งอยู่ที่อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่
บุญเก่าที่สั่งสมมาเขาให้มาต่อบุญใหม่ให้เรามีชีวิตสะดวกสบายในชาตินี้ ปราศจากปัญหาและแรงกดดัน แถมมาเจอพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย และก็ให้โอกาสกับตัวเองไปประพฤติปฏิบัติธรรม รักที่จะแสวงหาความสุขที่เกิดจากความสงบภายใน และก็มีผลแห่งการปฏิบัติธรรมด้วยมีบุญจริงๆ เลยคนมีบุญ เขาวัดกัน 2 ระดับ ระดับแรกก็คือมีโลกียทรัพย์หรือทรัพย์ภายนอก ประสบความสำเร็จในชีวิต ในธุรกิจการงาน ถึงพร้อมด้วยลาภยศ สรรเสริญ อย่างนี้ถือว่าประสบความสำเร็จในชีวิตระดับหนึ่ง แต่ถ้าในระดับของผู้รู้จะต้องมีอีกชั้น คือ ได้อริยทรัพย์ภายในด้วย คือมีพระธรรมกายปรากฏที่ศูนย์กลางกาย หรืออย่างน้อยก็ได้ดวงธรรมใส ๆ ต้องครบสองชั้นดังกล่าวจึงจะเรียกว่าประสบความสำเร็จในชีวิตที่สมบูรณ์ 200 เปอร์เซ็นต์นี่เราพูดถึงในระดับที่ยังไม่ได้เป็นพระอริยบุคคลนะ พูดถึงคนที่ยังมีกิเลสหนาปัญญาหยาบ ซึ่งเป็นชนส่วนใหญ่ของโลก เกือบจะหมดโลกด้วยซ้ำถ้าสามารถทำชีวิตทั้งข้างนอกข้างในได้อย่างนี้ได้ชื่อว่าประสบความสำเร็จในชีวิต 200 เปอร์เซ็นต์ ข้างนอก 100 เปอร์เซ็นต์ ข้างในอีก 100 เปอร์เซ็นต์ ลูกที่ไปปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์ใกล้จะ 200 เปอร์เซ็นต์แล้ว ตอนนี้ร้อยเศษๆทีนี้พอเราปฏิบัติเข้าไปถึง ณ ตรงนั้นแล้ว เราเริ่มมีความมั่นใจว่าสิ่งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเอาไว้เป็นเรื่องจริงพิสูจน์ได้ ถ้าเราให้โอกาสกับตัวเองขึ้นไปพิสูจน์และปฏิบัติได้เข้าถึง ต่อไปก็เหลืออย่างเดียวคือรักษาเอาไว้ไม่ให้หายไป และทำให้เจริญขึ้น ละเอียดขึ้นไปเรื่อย ๆ เพื่อจะได้ศึกษาวิชชาธรรมกายซึ่งเป็นความรู้ที่มีอยู่ในพระพุทธศาสนา เหมือนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์บรรลุบุพเพนิวาสานุสติญาณ ก็ด้วยพระธรรมกาย หรือจุตูปปาตญาณ รู้เรื่องกฎแห่งกรรมก็ด้วยพระธรรมกาย กระทั่งทำอาสวกิเลสให้หมดสิ้นไปก็ด้วยพระธรรมกายมีบางท่านกล่าวว่า วิชชาธรรมกายไม่มีในพระพุทธศาสนา นั่นท่านก็คิดของท่านไปเอง เพราะท่านไม่ได้ลงมือปฏิบัติ บางท่านลงมือปฏิบัติแต่ไม่ถูกหลักวิชชาจึงเข้าไม่ถึงก็ไปสรุปเอาเองว่าไม่มี แต่ผู้ที่เขาเข้าถึงเป็นพยานยืนยันในการตรัสรู้ธรรมนั้นมีอยู่เยอะทีเดียว
4 กันยายน พ.ศ. 2546จากหนังสือบางสิ่งที่แสวงหา
โดย พระเทพญาณมหามุนี (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)
http://goo.gl/hrWRBS
พิมพ์บทความนี้
