Seed of Wisdom - ความหมายของทองคำ นิตยสาร V-Peace เดือนพฤษภาคม พ.ศ.2555 หน้า 7
หน้าที่ 7 / 52

สรุปเนื้อหา

ทองคำเป็นวัตถุธาตุบริสุทธิ์ที่มีความสวยงามและคงทน ส่งต่อความหมายในโอกาสพิเศษ เรื่องราวเกี่ยวกับพระเจ้ามหารถราชที่ถวายทองคำเพื่อบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นที่น่าสนใจ ทองคำถือเป็นสัญลักษณ์ของความศรัทธาและคุณค่าที่สูงส่งในการถวายแด่ผู้ที่เคารพนับถือ เช่น พระเจ้าปัญจาลราชที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนแต่ส่งของพรรณษาให้กันและกัน นี่คือการแสดงออกของความสัมพันธ์ทางใจและการศรัทธาที่มีต่อพระพุทธศาสนา

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของทองคำ
-การบูชาด้วยทองคำ
-เรื่องราวของพระโพธิสัตว์
-พระเจ้ามหารถราชและพระเจ้าปัญจาลราช
-การถวายของพรรณษาดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

Seed of Wisdom : LP' YOD A-A ใจทองคํา ทองคำ เป็นวัตถุธาตุบริสุทธิ์ที่สูงค่า งดงาม และคงทนถาวร แม้วันเวลาจะผ่านไปนาน นับพันปีก็ยังคงคุณค่าและความงามที่เป็นอมตะ อีกทั้งยังทนทานต่อการพิสูจน์ทุกยุคทุกสมัย ทองคำนอกจากมีค่าในตนเองแล้ว ยังมีความหมายสำหรับมอบให้แก่กันและกันในโอกาสพิเศษ หรือบุคคลพิเศษ ด้วยเหตุนี้บัณฑิตทั้งหลายในกาลก่อนจึงนิยมถวายทองคำ หรือสักการบูชา สิ่งที่เคารพนับถือด้วยทองคำ เพราะถือว่าเป็นการบูชาด้วยสิ่งที่สูงค่าแด่บุคคลพิเศษผู้สูงส่ง ดัง เช่นเรื่องราวในกาลก่อนของพระบรมโพธิสัตว์ ผู้ที่มีจิตใจประดุจทองคำมีความศรัทธาอย่างแรง กล้าถึงขนาดสละเนื้อของตนเพื่อเปลี่ยนเป็นทอง น้อมถวายเป็นพุทธบูชา มีรายละเอียดต่อไป ในอดีตกาลเมื่อครั้งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันของเรานี้ยังสร้างบารมีเสวยพระ ชาติเป็นพระโพธิสัตว์อยู่นั้น ยังมีพระราชาพระองค์หนึ่งทรงพระนามว่า พระเจ้ามหารถราช เสวย ราชสมบัติในสักกราชาวดีนคร ท่านเป็นผู้มีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา พระองค์มีพระสหาย พระองค์หนึ่งทรงพระนามว่าพระเจ้าปัญจาลราช เสวยราชสมบัติในปัญจาลนคร ซึ่งเป็นพระสหาย ที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน แต่พระเจ้าปัญจาลราชนั้นยังมิได้นับถือพระพุทธศาสนา ครั้งหนึ่งพระเจ้าปัญจาลราชส่งผ้ารัตนกัมพลเนื้อดีราคาแพงผืนหนึ่งมาถวายพระเจ้ามหารถราช เมื่อพระเจ้ามหารถราชพิจารณาดูผ้ากัมพลแล้ว ทรงเห็นว่าผ้านี้ราคาแพงมาก เราควรจะส่งแก้ว อันสูงค่า คือพุทธรัตนะไปถวาย แล้วพระองค์ก็ให้ช่างเขียนรูปพระพุทธเจ้าลงในแผ่นทองคำด้วย ชาดหรคุณ มีขนาด ๑ ศอก หลังจากนั้นก็ให้อำมาตย์อัญเชิญพระพุทธรูปนั้นลงเรือสำเภาไป ถวายพระเจ้าปัญจาลราช แต่ก่อนจะส่งราชทูตไป พระองค์ทรงระลึกถึงคุณของพระสัมมาสัม พุทธเจ้าแล้วอธิษฐานว่า “พระเจ้าปัญจาลราช สหายของหม่อมฉันนั้นเป็นมิจฉาทิฏฐิมีความเห็น ผิด มิได้มีความเชื่อในคำสั่งสอนของพระองค์ ถ้าพระองค์เสด็จไปพระนครนั้นแล้ว ขอพระองค์ได้ โปรดแสดงปาฏิหาริย์ ชักจูงพระเจ้าปัญจาลราชให้ละเสียซึ่งความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม ด้วยเทอญ” เมื่อทรงอธิษฐานแล้วก็เสด็จลุยไปในน้ำลึกเพียงพระศอ เพื่อส่งเสด็จพระพุทธรูป นั้นจากไป เมื่อเรือสำเภาไปถึงกรุงปัญจาละแล้ว ราชทูตก็เข้าไปกราบทูลพระเจ้าปัญจาลราชให้ทรง ทราบ พระองค์ก็เกิดปิติโสมนัสเสด็จไปรับเครื่องบรรณาการนั้น พร้อมด้วยอำมาตย์ จตุรงคเสนา V-PEACE 7
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More