ชีวิตอุปัฏฐากและบทเรียนที่ตื่นตัว : หน้า 13/52

ขาดคน และอีกอย่างคงเป็นล็อกบุญของหลวงพี่ ที่ เคยอธิษฐานไว้ในพุทธันดรก่อนมาส่งผล จึงได้รับ การคัดเลือกให้ไปทำหน้าที่แทน ตอนนั้นยังไม่เคยใกล้ชิดหลวงพ่อมาก่อน เลยหลวงพี่ได้ไปทำหน้าที่อุปัฏฐากอยู่เดือนหนึ่ง ดีนะ ทำให้ได้ฝึกอะไรหลาย ๆ อย่างรู้สึกว่าเรา ไม่ค่อยละเอียด เรายังหยาบเยอะคือยังไม่ค่อย รอบคอบ ตอนนั้นทำหน้าที่ ถวายยา ถวายน้ำ ปานะ ปัดกวาดเช็ดถู เดินตามกางร่มให้ท่าน ทำอยู่ อย่างนี้ประมาณเดือนหนึ่งงานบางอย่างก็มีคนที่ เคยทำมาก่อนคอยบอก แต่บางอย่างก็เรียนรู้เอาเอง 1 เดือน กับชีวิตอุปัฏฐากที่ไม่เคยลืมเลือน ประทับใจมาก อยู่บนเชียงใหม่อากาศมัน หนาว วันไหนหนาวต้องถวายผ้าอุ่นหลวงพ่อตลอด แต่ถ้าวันไหนเย็นต้องถวายผ้าร้อน วันนั้นไม่รู้ว่า มันหนาวหรือมันเย็น เดาไม่ถูก ก็เลยทำไป ๒ ผืน ๆ ให้หลวงพ่อเลือก เอ๊ะ! ไอ้เราก็คิดออกเหมือนกัน นะ (หัวเราะ) ไปใหม่ ๆ ก็ยังทำอะไรไม่ค่อยจะ เป็น ครั้งหนึ่งอากาศหนาวมาก ก็เลยเอาแลคตา ซอยไปอุ่น สมัยนั้นยังไม่มีไมโครเวฟ ใช้เตาถ่าน นี่แหละ อุ่นเสร็จก็มาเทใส่แก้ว แล้วเอาไปถวาย ด้วยความที่เราเป็นคนไม่ละเอียดไม่รอบคอบ จับ แก้วแล้วมันรู้สึกอุ่นพอดี แต่ข้างในมันยังร้อนอยู่ไป ถวายแล้วท่านก็ค่อย ๆ ฉันทีละนิด พอฉันแล้วท่าน ๆ ก็บอกว่า “วันหลังเอามาให้พอดีฉันเลยนะ หลวง พ่อจะได้ไม่ต้องมานั่งจิบ เพราะมันเสียเวลา เดี๋ยว จะต้องไปสอนธรรมะเขา” หลวงพ่อท่านก็พูดดี ๆ นะ แต่หลวงพี่นี่ซิ กลับคิดเยอะ จำได้คืนนั้นนอน ไม่หลับเลยทั้งคืน เพราะคิดวนเวียนแต่ว่าเรื่องแค่ เนี้ยะทำไมเราทำไม่ได้ให้นึกสอนตัวเอง หลังจาก นั้นหลวงพี่จึงต้องระมัดระวัง และต้องไตร่ตรองคิด ให้ดีก่อนเสมอ R e V-PEACE 13