การเป็นอุบาสกและการอุปัฏฐากในพระพุทธศาสนา : หน้า 14/52

หลังจากนั้นกลับมาช่วยงานที่ศูนย์ฝึกอบรม ธรรมทายาท ควบคู่ไปกับงานจราจรอยู่สองปี ตอน ทำงานก็สร้างคนไปด้วย ตามที่หลวงพ่อทัตตะท่าน สอนไว้ว่า “ทำงานที่ไหนก็ฝึกคนที่นั้นไปด้วย” พอ มีคนทำงานจราจรแทนหลวงพ่อทัตตะก็ให้หลวงพี่ มาดูงานพิธีกรรม อยู่ได้ปีกว่า จากนั้นก็ให้หลวงพี่ไปแทนหลวง พี่ผจญที่ศูนย์ประสานงานเจ้าหน้าที่ (ปัจจุบันคือสำ นักศรัทธาภิบาลนี่แหละ) อยู่ได้สี่เดือน ระหว่างที่ อยู่หน่วยงานต่าง ๆ จะรับบุญอุปัฏฐาก นวดหลวง พ่อทัตตะไปด้วย นวดไปก็ได้ฟังธรรมะที่ท่านสอน คนที่มากราบปรึกษางานท่านไปด้วย ทำให้ได้รับ สิ่งดี ๆ มาพัฒนาตนเองและงานทุกครั้ง ต่อมา ก็ได้มาอยู่อุปัฏฐากท่านเต็มเวลา ครั้งหนึ่ง เคยถาม ท่านว่า “ระหว่างบวชพระกับเป็นอุบาสกอันไหนได้ บุญมากกว่ากัน” กะในใจว่าท่านต้องบอกว่าเป็น พระแน่เลย จะได้ขอบวชไปเลย แต่หลวงพ่อท่านไม่ พูดว่าอะไรดีกว่า ท่านอุปมาให้ฟังว่า “มะม่วง ถ้า มันแก่เต็มที่มันจะหอมหวาน ถ้ามันยังดิบอยู่เอา ไปบ่ม มันก็สุกแบบบ่ม ๆ “พูดอย่างนี้เราก็รู้ว่าต้อง อยู่ฝึกตัวต่อไป แล้วท่านก็บอกว่า บวชแล้วจะตาม ไปไหนก็ไม่สะดวกเท่ากับเป็นอุบาสกซึ่งมันคล่องตัว กว่า แล้วจะตามหลวงพ่อไปได้ทุกที่ มีอยู่ช่วงหนึ่งหลวงพ่อธัมมชโยท่านไปปฏิบัติ ธรรมที่อุทยานแห่งชาติภูกระดึง ท่านเรียกให้ไป TOTATOTA ด้วย ที่ผ่านมาเคยไปนวดท่านมาบ้างเป็นครั้งเป็น หลังจากอุปัฏฐากท่านไประยะหนึ่ง ท่าน ก็บอกว่า งานที่วัดให้ไปหาคนแทนนะ เดี๋ยวมาอยู่ คราว กับหลวงพ่อ หลวงพี่จึงได้มาเป็นอุปัฏฐากของหลวงพ่อ ธัมมชโย ตั้งแต่บัดนั้นจนกระทั่งได้บวชอุทิศชีวิตใน วันที่ 22 เมษายน 2537 ทั้งภารกิจที่หนักและรอบด้าน หลวงพี่มีวิธี การสอนตัวเองอย่างไรคะถึงรับได้ทุกสภาวะ และบริหารทุกอย่างได้อย่างลงตัว หลวงพี่เห็นหลวงพ่อท่านเป็นแบบ อย่าง คือภาระงานท่านหนักยิ่งกว่าเรามาก นัก ท่านมีงานตลอดทั้งงานภายในและต่าง ประเทศมากมาย ที่สำคัญงานละเอียดก็ ควบคู่กันไป ไม่มีเวลาว่างเลยทั้งวัน หลวง พี่จำได้ ท่านเคยบอกกับหลวงพี่ช่วงที่เป็น อุบาสกอุปัฏฐากท่านว่า “เวลาของหลวง พ่อแม้เพียง 1 นาทีก็มีค่า” ทำให้หลวงพี่ 14 V-PEACE