การปฏิบัติธรรมและการบวชในพระพุทธศาสนา : หน้า 12/52

ร.ร.ช่างฝีมือทหาร ร.ร. ตำรวจนครบาล และลูก เสือ หลายคนที่เขามาแล้วเขาชอบ ก็เลยมาบ่อย ๆ ทุกอาทิตย์ ส่วนอาสาสมัครระดับมหาวิทยาลัยก็จะ มีน้อง ๆ จากพระจอมเกล้าพระนครเหนือ แล้วที่ หลวงพี่ไปตามมาในยุคนั้น มาถึงตอนนี้ก็ยังช่วยอยู่ จราจรนะ หลวงพี่มารับบุญนานไหมคะ จึงมีเป้าหมาย ที่จะเข้ามาอยู่วัด มาช่วยงานวัด พออบรมธรรมทายาทรุ่น 11 เสร็จก็มีมโน ปณิธานในการสร้างบารมี ตั้งใจว่าจะกลับมาบวช อีก เพราะปฏิบัติธรรมแล้วมีความสุขมาก จนบอก กับตัวเองว่า "ตัวเราเกิดมาจนอายุ 19 ปีกว่า ไม่มี 12 V-PEACE วันไหนในชีวิตที่จะมีความสุขเท่ากับการปฏิบัติธรรม ครั้งนี้เลย” เมื่อสิ้นสุดโครงการลาสิกขากลับไปก็ รักษาศีล 5 ทานข้าวเย็นอยู่ ๕ วัน ก็รู้สึกว่าแปลกๆ ไม่คุ้น คำของหลวงพ่อทัตตะที่ท่านสั่งไว้ก่อนลา สิกขาออกไปว่า "ถ้าเห็นท่าไม่ดีก็รักษาศีล ๘ นะ ลูก” ดังอยู่ในใจ ชัดมาก หลวงพี่จึงบอกตัวเองว่า รักษาศีล ๘ นี่แหละดีที่สุด จากนั้นก็รักษาศีล ๘ เลย ด้วยเป้าหมายที่คิดอยากกลับไปบวชอีก รักใน การสร้างบารมี พอเรียนไประยะหนึ่งก็มีความรู้สึก ว่าเรียนไปก็งั้น ๆ ไม่มีอะไรดีเท่ากับสมาธิ รู้สึก เบื่อมากข้างนอกน่าเบื่อมาก ก็เลยทำเรื่องลาออก จากคณะสัตวแพทย์พร้อมกับหลวงพี่สุรัตน์ ซึ่งท่าน อยู่ปีที่ 4 ส่วนหลวงพี่อยู่ปีที่ 5 ที่จริงอีก 1 ปี ก็จะ จบหลักสูตรแล้ว จึงเป็น 2 นักศึกษา คู่แรกที่ทำ เรื่องขอจบ ได้ปริญญาวิทยาศาสตร์บัณฑิตแล้ว มาเป็นอุบาสกช่วยงานวัด รุ่นหลัง ๆ ก็มีน้อง ๆ เดินตามหลวงพี่มาเหมือนกันนะ เคยคิดไหมคะ ว่าวันหนึ่งจะต้องมาอุปัฏฐาก ครูบาอาจารย์ แปลกนะ ไม่เคยคิด เมื่อก่อนเข้าวัดคิด อย่างเดียวคือจะมานั่งสมาธิ เพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย คิดว่าถ้าอยู่ข้างนอกก็อาจจะไปมีครอบครัว มาอยู่ วัดดีกว่า ได้ฝึกตัวเองได้ฝึกสมาธิอย่างน้อยก็ยังไป ช่วยพ่อแม่ให้ไปสวรรค์ได้อย่างเช่นคุณยายฯ แล้ว ก็อยากจะบวช คิดแค่นี้แหละ ไม่เคยคิดถึงเรื่อง อุปัฏฐากเลย เหมือนมันไกลเกินเอื้อมสำหรับเรา หลวงพี่เข้ามาอุปัฏฐากหลวงพ่อได้ยังไงคะ ตอนนั้น หลวงพ่อปฏิบัติธรรมอยู่บนดอย สุเทพ พี่ถาวรเป็นอุปัฏฐาก หลวงพ่อคงจะให้ไป ทำงานพิเศษอะไรสักอย่าง ตำแหน่งอุปัฏฐากจึง